Propozycja dla tradycjonalistów:

Bez czarny 

(Sambucus nigra) 

Typ rośliny: duży krzew lub niewielkie drzewko

Wysokość roślin: do 6m; 

Roczny przyrost: do 1m;  

Co zdobi: białe kwiatostany oraz czarne i błyszczące owoce; 

Liście: duże, pierzaste, składające się z listków długości 5-10 cm;  

Kwiaty: V-VI, drobne, kremowe, zebrane w płaskie, talerzowate kwiatostany, silnie pachnące; 

Owoce: VIII-IX, drobne, czarne i błyszczące jagody, są jadalne; 

Rodzaj gleby: wysoka tolerancja wobec warunków glebowych; 

Nasłonecznienie:  

Zastosowanie: pojedyncze nasadzenia, grupy, szpalery. 

Opis: Wysoki krzew, rzadko o pokroju drzewiastym dorastający do wysokości 6m wysokości. Cechą charakterystyczną jest to, że gałązki są w środku wypełnione białym, lekkim rdzeniem. Liście są duże, pierzaste, składające się z listków długości 5-10 cm. Bardzo charakterystyczne są kwiaty bzu czarnego - drobne, kremowe, zebrane w płaskie, talerzowate kwiatostany. Mimo dużych rozmiarów, kwiatostany te robią wrażenie lekkich, koronkowych. Kwiaty wydzielają silny zapach. Bez czarny kwitnie w maju-czerwcu, zaś w sierpniu i wrześniu dojrzewają jego owoce - drobne, czarne i błyszczące jagody. Zawierają ciemnofioletowy sok. Są jadalne (jednak dopiero, gdy całkowicie dojrzeją), mają słodki, mdły smak. Ma skromne wymagania, ale najsilniej się rozrasta, najobficiej kwitnie i owocuje na glebach żyznych i wilgotnych. Bez czarny jest rośliną leczniczą. Jego stosowanie jest bezpieczne, więc nie powinno go zabraknąć w apteczce domowej. We współczesnym ziołolecznictwie najczęściej używa się kwiatów i owoców, rzadziej kory. Z owoców bzu czarnego można też przyrządzić konfitury i soki. Kwiaty dzikiego bzu zawierają m.in. olejki eteryczne, związki wapnia, potasu, sodu, glinu i żelaza. Natomiast owoce zawierają duże ilości witamin (A, B1, B2, C i J), antocyjany, olejki eteryczne.