DR. ROBERT BERNHARDT
ORDYNATOR SZPITALA ŚW. ŁAZARZA
W WARSZAWIE
CHOROBY SKÓRY
Z 139 RYCINAMI W TEKŚCIE
NAKŁADEM TRZASKI, EVERTA I MICHALSKIEGO
WARSZAWA, HOTEL EUROPEJSKI
1922
STRON: VII + 675
WYMIARY: 17 x 24,5 cm
INDEKS ALFABETYCZNY
OPIS STANU KSIĄŻKI:
Oprawa twarda, introligatorska z epoki, z tytułem i nazwiskiem autora na grzbiecie. Blok zwarty bez luźnych kart, wnętrze czyste, nieznaczne odbarwienia papieru spowodowane wiekiem książki. Nieco naddarta, czysta karta przedtytułowa.
Ogólny stan: bardzo dobry -/ dobry +
ROBERT KAROL BERNHARDT (ur.23.12.1974 w Kaliszu, zm. 17 maja 1950 r. w Warszawie) – polski lekarz dermatolog . W 1892 rozpoczął studia na Uniwersytecie Moskiewskim, w 1898 otrzymał dyplom lekarski "eximia cum laude". Następnie wyjechał do Wiednia , gdzie kontynuował naukę u prof. Moritza Kaposiego. Stamtąd przeniósł się do Wrocławia, gdzie uczył się u prof. Alberta Neissera , a następnie w Paryżu u prof. Brocqua. Po zakończeniu nauki zamieszkał w Warszawie, gdzie został asystentem dr. Antoniego Elzenberga . W 1901 podjął pracę w szpitalu św. Łazarza, w latach 1[zasłonięte]906-19 pełnił tam funkcję ordynatora, w roku 1910 założył pierwszą w Polsce światło-leczniczą pracownię finsenowską. Współzałożyciel (1920 ) Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (1[zasłonięte]920-19 prezes). W latach 1[zasłonięte]931-19 redaktor "Pamiętnika Klinicznego Szpitala Św. Łazarza", od 1933 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego , od 1948 członek Polskiej Akademii Umiejętności . W 1936 został odznaczony Krzyżem Polonia Restituta , w tym samym roku przeszedł w stan spoczynku, ale kontynuował pracę naukową. Prowadził badania nad zawartością cholesterolu we krwi w schorzeniach skóry, nad zanikiem skóry i łuszczycą.
Nazwisko prof. Roberta Bernhardta jest wymienione na tablicy inskrypcyjnej pomnika Ofiar Promieni X i Radu Wszystkich Narodów, który stoi przed Zakładem Radiologii Szpitala św. Jerzego w Hamburgu. Jego imię nosi kaliska Przychodnia Na Rogatce.
WYBRANE PUBLIKACJE:
· Choroby skóry
· Łuszczyca – Psoriasis
· Opatrunki dermatologiczne
· Rozpoznawanie chorób skóry
SPIS RZECZY:
Rozdział I: SYMPTOMATOLOGJA OGÓLNA CHORÓB SKÓRY
Rozdział II: CHOROBY PRZEROSTOWE NASKÓRKA (KERATOSES)
Rozdział III: CHOROBY POLEGAJĄCE NA WADLIWYM ROGOWACENIU
NASKÓRKA (PARAKERATOSES)
Rozdział IV: CHOROBY WŁOSÓW
Rozdział V: SCHORZENIA PAZNOKCI
Rozdział VI: SCHORZENIA GRUCZOŁÓW ŁOJOWYCH
Rozdział VII: SCHORZENIA GRUCZOŁÓW POTOWYCH
Rozdział VIII: ZAPALENIE SKÓRY POCHODZENIA ZEWNĘTRZNEGO
(DERMATITIS DE CAUSSA EXTERNA)
Rozdział IX: ZAPALENIE SKÓRY POCHODZENIA WEWNĘTRZNEGO.
OSUTKI Z ZATRUCIA (DERMATITIS DE CAUSA
INTTERNA S. TOXICA. – TOXIDERMIA)
Rozdział X: ZAPELENIE SKÓRY ZGORZELINOWE
(DERMATITIS GANGRAENOSA)
Rozdział XI: SCHORZENIA TYPU UOGÓLNIONEGO ZACZERWIENIENIA
SKÓRY ZŁUSZCZAJĄCEGO (ERYTHRODERMIAE
EXFOLIATIVAE GENERALISATAE).
Rozdział XII: SCHORZENIA SKÓRY TYPU POKRZYWKI I RUMIENIA
Rozdział XIII: SCHORZENIA SKÓRY TYPU PĘCHERZYKA
Rozdział XIV: SCHORZENIA SKÓRY TYPU PĘCHERZA
Rozdział XV: SCHORZENIA SKÓRY TYPU GRUDKI.
LISZAJE (LICHENES)
Rozdział XVI: NERWICE SKÓRY (NEUROSES CUTIS)
Rozdział XVII: PRZEROSTOWE ZMIANY SKÓRY WŁAŚCIWEJ
(GŁÓWNIE TKANKOŁĄCZNOWE)
Rozdział XVIII: ZANIKOWE SCHORZENIA SKÓRY
(ATROPHIAE CUTIS)
Rozdział XIX: PASOŻYTNIECZE SCHORZENIA SKÓRY
(DERMATOSES PARATISARIAE)
Rozdział XX: PASOŻYTNIECZE SCHORZENIA SKÓRY
(DERMATOSES PARASITARIAE)
Rozdział XXI: LIMFATYCZNE SCHORZENIA SKÓRY
Rozdział XXII: GRZYBICE SKÓRY (DERMATOMYCOSES)
Rozdział XXIII: CHOROBY SKÓRY POWSTAJĄCE Z PASOŻYTÓW
ZWIERZĘCYCH (DERMATOZOONOSES)
Rozdział XXIV: GROMADA ZNAMION (NAEVI)
Rozdział XXV: ŁAGODNE NOWOTWORY SKÓRY
(NEOPLASMATA CUTIS BENIGNA)
Rozdział XXVI: ZŁOŚLIWE NOWOTWORY SKÓRY
(NEOPLASMATA CUTIS MALIGNA)
(według oryginalnej pisowni)
szczegółowy spis treści wyślę na życzenie
BARDZO INTERESUJĄCA KSIĄŻKA MEDYCZNA,
PRZYDATNA TAKŻE I DZISIAJ.
