Berberys/Kwasica pospolita / Berheris vulgaris L

Suszone owoce wykorzystuje się jako dodatek do herbaty podnoszący ogólną odporność organizmu, zwłaszcza w stanach gorączkowych, w zakażeniach bakteryjnych, w stanach zapalnych błon śluzowych oraz dla zwiększenia szczelności naczyń włosowatych. Takie zastosowanie jest podyktowane obecnością wielu cennych składników: witaminy C, E, karotenoidów, pektyn i soli mineralnych. Związki o charakterze witaminy P (rutyna, eskulina) poprawiają samopoczucie przy katarze i krwawieniach z nosa.

Propagatorką berberysu w lecznictwie była już św. Hildegarda. W XVII wieku zaczął się rozpowszechniać w Anglii jako lek przeciw dolegliwościom wątrobowym.
Surowcem jest kora z korzeni i korzenie (Cortex et Radicis Berberidis) oraz owoce (Fructus Berberidis).

Skład chemiczny i działanie. W owocach występuje głównie witamina C. W korze i korzeniach – alkaloidy i garbniki; im zawdzięcza berberys działanie lecznicze,
głównie w schorzeniach przewodu pokarmowego. Przypisuje się im również właściwości hamowania wzrostu i niszczenie bakterii chorobotwórczych jelit.

Więcej informacji np.:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Berberys_pospolity