Begonie znane ukośnicami, są bardzo powszechne w uprawie i występują w tysiącach gatunków, form i odmian. Samych gatunków jest około tysiąca, więc sama liczba wskazuje, jakie bogactwo się kryje pod nazwą begonia. W stanie dzikim występują w tropikalnych lasach Ameryki, Afryki, Azji, porastając poziom runa leśnego. Ponieważ ilość begonii jest olbrzymia, należało je podzielić na sekcje, chociaż najczęściej dzieli się je na: begonie o ozdobnych kwiatach, begonie krzewiaste, begonie o ozdobnych liściach, begonie bulwiaste. Begonia królewska jest najważniejszym przedstawicielem grupy o ozdobnych liściach. Atrakcyjna ze względu na ubarwienie, ukształtowanie liści oraz wzory na liściach, które przybierają barwy: czerwoną, brązową, zieloną, różową a nawet czarną (zależnie od odmiany). Obecne begonie królewskie, to mieszańce, gatunek w czystej postaci jest już prawie niespotykany. Kwiaty tej begonii są bladoróżowe, kwitnące czerwiec-sierpień, niknące na tle wyrazistych, niesymetrycznych, sercowatych liści. B. rex osiąga około 30 cm wysokości.
Uprawa:
Wymaga ona, jak większość begonii stanowisk jasnych, osłoniętych przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Lubi stanowiska charakteryzujące się dostateczną wilgocią powietrza. Najbardziej optymalne stanowisko na wystawie północnej w pomieszczeniach o temperaturze 15-18ºC. Podlewamy miękką i odstałą wodą oraz nie zraszamy. Nawożenie umiarkowane w codwutygodniowych odstępach. Podłoże winno być lekkie i żyzne, uzupełnione w dużej mierze torfem. Przesadzamy w okresie wiosennym wówczas, kiedy jest to konieczne, w płaską doniczkę, zaopatrzoną również w warstwę drenażu, troszkę głębiej niż rosła poprzednio (1-2 cm). W okresie jesiennym możemy się spotkać z opadaniem liści z dolnej partii rośliny, nie musimy się nim przejmować, ponieważ jest to normalne. W okresie zimowym należy ograniczyć podlewanie. Begonie łatwo się rozmnaża, poprzez kawałki liścia, pociętego na kilkucentymetrowe trójkąty tak, aby rozgałęziające się nerwy znajdowały się na wierzchołku. Możemy rozmnożyć również poprzez całe liście bez ogonków, kładąc je na wilgotnym podłożu (piasek) w taki sposób, aby mocno przylegał do podłoża oraz wcześniej nacinając grube nerwy. Okres rozmnażania- lato lub wczesna wiosna.
Uwagi:
Roślina wrażliwa na przeciągi i suche powietrze. Nie należy jej trzymać w pobliżu grzejnika. Suche powietrze powoduje zwijanie się liści. Podatna na choroby: zgorzel siewek, czarna zgnilizna ( zbyt zwięzłe podłoże i zbytnia wilgotność podłoża), tłusta plamistość liści (w przypadku dużego zaawansowania, rośliny wyrzucamy, w początkowej fazie usuwamy zainfekowane części i przenosimy roślinę do pomieszczenia o niższej temperaturze), mączniak prawdziwy (usuwamy zainfekowane części a roślinę spryskujemy odpowiednim środkiem chemicznym. Poza tym mogą się pojawić m.in. wciornastki, mszycę
