Król Popiel władający słowiańskim plemieniem ulega ostrzeżeniom żony, która twierdzi, że jego stryjowie uknuli spisek chcąc pozbawić go władzy. Tymczasem rośnie zagrożenie ze strony Myszyngów, którzy podobno szykują się do najazdu. Popiel jednak zamiast szykować się do odparcia ataku pragnie załatwić sprawy ze stryjami. Udaje więc konającego i zaprasza ich wszystkich do siebie. Podczas wieczerzy podaje im zatrute wino. Po zabiciu stryjów topi ich ciała w jeziorze. Wkrótce potem Myszyngowie atakują lud Popiela, który jest kompletnie nieprzygotowany do wojny. Myszyngowie szybko zdobywają tereny Popiela, on sam zaś chcąc ratować życie ucieka wraz z żoną do wieży na środku jeziora. Niestety - w tej samej wieży ukryły się myszy wodne, które namnożyły się na ciałach zabitych stryjów. W ten oto sposób król Popiel padł ofiarą własnych knowań przeciwko stryjom i został zjedzony przez myszy. Była to kara za to, że wolał walczyć z własną rodziną niż szykować się z ludem do walki z najeźdźcami...