Próbie skontaktowania się z profesorem Kosmosikiem przeszkadza Zamsz. Marynarze zgadzają się na współpracę z bandytami, otrzymują nawet pistolety, jednak szybko okazuje się, że mają one ślepe naboje. Wszyscy wyruszają w poszukiwaniu skarbu ukrytego w hitlerowskich bunkrach. Przy pomocy mapy odnajdują ukryte jedyne wejście do bunkra, innego niż wcześniej znaleziony przez marynarzy. Okazuje się jednak, że ktoś w nim jest. Najpierw Koko zauważa zapalone światło, potem słyszą muzykę a wreszcie dzwoni telefon. Rozmówca - który przedstawia się jako Niewidzialny - grozi, że za pięć minut zaleje bunkier. Bandyci uciekają na powierzchnię, jednak marynarze gubią się w bunkrze. Spotykają myśliwych, którzy podawali się za Niewidzialnego. Chcieli w ten sposób odstraszyć innych od skarbu. Bandyci wracają gdy stwierdzają, że bunkier nie został zalany. Myśliwi postanawiają popełnić samobójstwo skacząc do studni. Bandyci otwierają drzwi skarbca i wynoszą z niego skarby - złoto, platynę i drogie kamienie. W tym czasie detektyw przeszukuje dom Zamsza, gdzie znajduje skradzione pół roku wcześniej u jubilera zegarki oraz radiostację. Wracając do miasteczka spotyka myśliwych, którzy opowiadają o szajce zamierzającej ukraść skarby Hitlera. Detektyw postanawia załatwić sprawę osobiście i zostaje schwytany przez bandytów. Po wydobyciu skarbów bandyci więżą Kajtka i Koka w bunkrze. Brodacz dostaje zadanie wykonania egzekucji na detektywie, jednak go nie wykonuje. Nad ranem związanego detektywa odnajduje policja. Kajtek odkrywa, że przez studnię można wydostać się na zewnątrz bunkra. Marynarze zostają w lesie schwytani przez detektywa, jednak udaje im się zbiec, w czym pomaga im biały pies, który będąc wcześniej postrzelonym przez Zamsza, atakuje każdego uzbrojonego człowieka. Kajtek i Koko ruszają w ślad za bandytami. Spotykają po drodze postrzelonego Brodacza, który zdradza, że Zamsz i von Bombke opuszczą Polskę w nocy kutrem. Jednak w czasie dalszej podróży marynarze widzą, że samochód bandytów wpadł do głębokiego kanału.