Jest taka muzyczna Kraina, gdzie słowa są wciąż ważne. Sztuka, która nie znosi pustki, niepokoi, fascynuje, zachwyca. Kraina w której piękno tkwi wciąż w prostocie, a ludzie nawet jeśli czasem się smucą, śmieją się wewnętrznym spokojem. Kraina Łagodności.
Na uboczu głównego nurtu muzycznego, trochę po cichu, niespiesznie funkcjonuje świetnie nurt piosenki poetyckiej, artystycznej - najczęściej określany mianem Krainy Łagodności. Termin ten zaczerpnięty został z piosenki autorstwa Wojciecha Belona "Pieśń Łagodnych":


"Niech zakwita, niech oczyszcza,
niech kształt nada Temu,
co w nas tkwi gdzieś na dnie samym
Niech się wznosi, niech się wznosi
Aż zabłyśnie tęczą
Do krainy łagodności bramą"