Opis książki

W latach 1936–1940 był uczniem Szkoły Powszechnej w Źrebcach, w następnych trzech latach w Szczebrzeszynie. W lipcu 1943 przeżył wysiedlenie wraz z całą rodziną, z którą wyjechał do Gorajca-Starej Wsi. Wiosną 1944 uczęszczał do tajnego Gimnazjum w Radecznicy zorganizowanego przez Armię Krajową i Bataliony Chłopskie, następnie do Gimnazjum w Szczebrzeszynie. W latach 1947–1948 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. św. Stanisława Kostki w Lublinie. Po maturze, w 1948 rozpoczął studia na KUL-u jako kleryk. 21 czerwca 1953 w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Piotra Kałwy. W latach 1948–1953 studiował filozofię i teologię (KUL), wyrazem tego była praca magisterska Rzym a stosunki czesko-polskie za Władysława Jagiełły napisana pod kierunkiem ks. prof. Mieczysława Żywczyńskiego. W 1954 pod kierunkiem ks. prof. Bolesława Radomskiego napisał prace licencjacką: Romano Guardini. Metoda witalistyczno-fenomenologiczna zaś w 1956 doktorską z religiologii: Formacja światopoglądowa Niemieckiego Ruchu Młodzieżowego w pismach Romana Guardiniego, ale jednocześnie uczęszczając na dwa inne seminaria naukowe, uwieńczył je pracami: z historii Kościoła napisał pod kierunkiem ks. prof. Mieczysława Żywczyńskiego pracę Franciszek Sawicki jako historiozof, a z biblistyki pod kierunkiem ks. prof. Feliksa Gryglewicza Perykopa o Marii i Marcie (Łk 10,38-42) w egzegezie Ojców Kościoła. Od 1957 wykładowca filozofii, teologii i historii Kościoła na KUL i w seminariach duchownych, 1959–1966 prefekt Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie, w latach 1966–1973 wicerektor tegoż seminarium, od 1973 tylko prace na KUL. Od 1966 doktor habilitowany teologii historii i teologii fundamentalnej na podstawie rozprawy Teologia historii według Leona Wielkiego. W latach 1967–1968 dzięki stypendium od kardynała Karola Wojtyły studiował historię i teologię na Gregorianum w Rzymie, w Instytucie Katolickim w Paryżu i w Uniwersytecie Katolickim w Leuven. Od 1969 kierownik Katedry Teologii Historii na KUL, przemianowanej w 1971 na Katedrę Historii Dogmatów. W latach 1973–1975 prodziekan Wydziału Teologii KUL, w 1974 uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 1980 otrzymał tytuł naukowy profesora.
Od 2006 wykładowca WSKSiM w Toruniu.

Uwagi:

Oprawa lekko wytarta, zabrudzona i pozaginana na krawędziach. Brzegi stron nieznacznie zakurzone i zabrudzone. Strony delikatnie pożółkłe.