Autorka konstruuje w książce obraz polskiej poezji modernistycznej od ostatnich dziesięcioleci XIX wieku po poezję neolingwistyczną przełomu wieków XX i XXI. Dominują w nim dwa zagadnienia, kluczowe dla świadomości modernistycznej - poznawania i nazywania, ale uzupełniają kwestie i dylematy, które autorka uznaje za pochodne wobec nich: podmiotowości, stosunku do problematyki cywilizacyjnej, do historii, do racjonalizmu.
SPIS TREŚCI
Zamiast wstępu
Część I. Między snem a nicością
Micińskiego sny - "Ruiny tajemnicze"
Tetmajer - między obecnością a jej śladem
Leopold Staff - "więzień zwierciadeł"
Część II. Opisać miasto, czyli oswajanie cywilizacji i zalążki zwątpienia
Życie miasta i sztuka miasta w poezji futurystycznej
Od konstrukcji do de-konstrukcji, czyli dziwna przygoda awangardy Krakowskiej. Peiper i Przyboś.
Cz. I: Miasto i sztuka wedle konstruktywistycznych pryncypiów
Cz. II. Miasto "kołami woła" (poezja Przybosia w okresie międzywojnia)
Część III. Co zostaje? Dylematy poznawcze i problem wartości
Miasto Różewicz - między wartościami a ich brakiem
Białoszewskiego obroty rzeczy i słowa
(Neo)lingwizm - dokończony projekt awangardy
Appendix
Herbert i Marquard o "duchu dziejów"
