Jest najsławniejszym i najbardziej spektakularnym dziełem radzieckiego kina wojennego przełomu lat 50. i 60. Jego głównym atutem nie jest wartka akcja obfitująca w heroiczne wyczyny wojenne "bohaterskiego narodu radzieckiego", ale siła prawdziwie lirycznej fabuły, wolnej jednocześnie od fałszu i banalnej symboliki. Dominującym wrażeniem obrazu jest prostota – cecha naczelna wielkiej sztuki. Być może, właśnie to zadecydowało o jego dużym sukcesie w ZSRR i zagranicą – film otrzymał wiele nagród, a w samym Związku Radzieckim obejrzało go ponad 30 mln. widzów