Koncepcja inscenizacji "Śpiącej Królewny" w choreografii Jurija Grigorowicza , jednego z najbardziej znanych rosyjskich choreografów i dyrektora artystycznego baletu Teatru Bolszoj w Moskwie w latach 1964-95, nawiązuje do konwencji spektaklu premierowego w choreografii Petipy. Grigorowicz nie decyduje się na znaczące zmiany, pokornie podążając za myślą wielkiego francuskiego choreografa. Scenografię do współczesnej inscenizacji przygotował Simon Wirsaładze, który, podobnie jak Wsiewołożski, starał się osadzić ją w kontekście historycznym. Dekoracje są monumentalne i realistyczne. W głębi sceny widać mury zamku oraz wychodzące na ogród schody.