„Dziecko z autyzmem nie żyje w próżni, musi więc umieć nawiązywać kontakty z innymi ludźmi, cieszyć się z porozumienia i współpracy z nimi. W większym stopniu niż nawet bardzo intensywne formy terapii i edukacji, mogą mu w tym pomóc przyjaźnie nastawieni rówieśnicy i rodzina. Nie stanie się to jednak automatycznie, nie wystarczy umieszczenie dziecka w placówce integracyjnej i udzielenie rodzicom wskazówek wychowawczych. To nie działa. Konieczne jest udzielenie jednym i drugim wsparcia. Wymaga go przede wszystkim rodzina, borykająca się nie tylko z trudem wychowania niepełnosprawnego dziecka, ale również z wieloma problemami dnia codziennego. W opracowaniu zamieszczone są metody ukierunkowane na pomoc rodzinie dziecka z autyzmem". (ze wstępu)