Przy zakupie klku książek, opłata za wysyłkę jak za jedną

 

Hrabia Sergiusz Aleksiejewicz Wroński już za życia stał się legendą, największym geniuszem astrologii XX (a może i nie tylko) wieku. Udzielał porad zwykłym ludziom, ale był przede wszystkim doradcą dziesiątków znanych postaci życia politycznego i artystycznego – Hitlera, Stalina, Nixona, M. Monroe, G. Busha-ojca i wielu, wielu innych. Swoje prace zostawił w rękopisach. Ich opracowanie zajęło 5 lat i dało 11-tomową monografię. Pierwszy tom ukazał się w 2004 r. w Rosji. A już w 2005 pojawił się języku polskim!     Wydawnictwo: Ars Scripti-2 Tłumaczenie z jęz. rosyjskiego: Alla A. Chrzanowska wydanie: I,  oprawa: twarda liczba stron: 216 ISBN: 83-[zasłonięte]498-7-X   Zobacz inne książki o astrologii   Przedmowa Ukazania się książek Siergiej Aleksiejewicza Wronskiego przez wiele lat i z dużą niecierpliwością czekali wszyscy, którzy znali jego nazwisko i wszyscy, którzy słyszeli o zadziwiających kolejach losu tego człowieka. Olśniewające wykształcenie, jakie zdobył w przedwojennej Europie, idealne opanowanie wielu języków obcych, zadziwiające zawirowania losu – wszystko to złożyło się na biografię, którą bez przesady można nazwać legendarną. S. A. Wronski był pierwszym astrologiem pod względem podstawowego wykształcenia w najbardziej prostym i formalnym znaczeniu tego pojęcia, albowiem uczył się na astrologicznym fakultecie w Berlińskim Instytucie Bioradiologii. Dzisiaj wcale nie jest łatwo wyjaśnić młodym czytelnikom, co przeżywaliśmy my, obywatele Związku Radzieckiego, w latach 70-tych, uzyskując okruchy drogocennych i zawsze oszałamiających informacji o tym człowieku, co pojawiało się w naszej świadomości przy zaznajamianiu się z podobnymi faktami. Osobiście poznałem S. A. Wronskiego w 1979 roku. Przy pierwszym spotkaniu, patrząc na mój horoskop, on poraził mnie prognozą: „Będziesz dyrektorem uczelni astrologicznej”. W tamtych, dziś już tak dalekich, sowieckich czasach wydawało się to całkowicie nieprawdopodobne! Właśnie wtedy Siergiej Aleksiejewicz przyjął mnie w poczet swoich uczniów. Od niego nauczyłem się wiarygodnej metody rektyfikacji horoskopu i dokładne metody prognozowania wydarzeń, a zrobiony przez niego horoskop do dziś przechowuję w swoim archiwum jak najcenniejszą relikwię. Wszystkie prognozy A. S. Wronskiego zadziwiały swoją dokładnością i to niezależnie czy dotyczyły jego samego, mojej rodziny czy innych ludzi bądź wydarzeń. Nie bez powodu jego ulubionym hasłem było: „Astrologia to nauka ścisła”. Weryfikacja, jakiej dokonał czas, tylko podniosła wartość stosowanych przez niego metod. Wronski był zwolennikiem astrologii naukowej. Jako gruntownie wykształcony człowiek uważał, że nie należy podchodzić do astrologii jak do skostniałego dogmatu i czasami zmieniał swoje zdanie na temat niektórych złożonych i sprzecznych zagadnień. Z ogromną cierpliwością podchodził do poglądów niezgodnych z jego własnymi, albowiem uważał za w pełni naturalne istnienie różnych punktów widzenia na jeden i ten sam problem. Marzył o tym, żeby jego uczniowie zrobili wszystko, co możliwe dla uzyskania przez astrologię statusu dyscypliny naukowej. Uważał, że przeprowadzane planowo badania, udowadniające wiarygodność jej metod, przesądzą w tej sprawie. Nie bez powodu pierwsza książka Siergieja Aleksiejewicza, wydana w 1990 roku nosiła tytuł: „Astrologia: przesądy czy nauka?”, a ujrzała ona światło dzienne właśnie dzięki wydawnictwu „Nauka”! Będąc głęboko wierzącym prawosławnym chrześcijaninem w stosunku do astrologii Wronski zawsze stał na stanowisku nie Wiary, lecz Wiedzy. Przestrzegał przed przekształceniem nauki o prawach działania losu w nową religię, ostrzegał przed skłonnościami sekciarskimi, które mogą pojawić się w takim czy innym kierunku badań astrologicznych. 11 grudnia 1983 roku S. A. Wronski rozpoczął oficjalny pięcioletni cykl wykładów astrologicznych w Moskwie. Ich nazwa „Kosmobiologia specjalistyczna” odzwierciedla dziedzictwo, jakie przyjął i rozwijał Siergiej Aleksiejewicz, kontynuując prace swoich nauczycieli: Karla Ernesta Krafta, Waltera Kocha i innych. Kraft był wybitnym astrologiem i przedstawicielem naukowego kierunku w astrologii europejskiej, który pierwszy nazwał ją kosmobiologią. W tych wykładach uczestniczyłem osobiście. Wronski prowadził zajęcia w niedziele, dlatego każdej soboty jechałem do Moskwy, żeby wysłuchać wykładu, porozmawiać z Siergiejem Aleksiejewiczem, czego mi nigdy nie odmawiał i nocnym pociągiem wrócić do Petersburga. W stosunku do nas, uczniów, Wronski był cierpliwy i lojalny. Pozycja jaką dawał mu wiek, potężna wiedza i intelekt nie wywoływała u niego ani zarozumiałości, ani chorobliwej ambicji. Odnosił się do nas jak do kolegów i swoje ogromne doświadczenie bez jakichkolwiek ograniczeń przekazywał swoim uczniom, nie robiąc żadnych sekretów. Jak wielki talizman przechowuję pocztówkę wykonaną przez malarza Luisa Ortegę, wielkiego przyjaciela Siergieja Aleksiejewicza. Temat rysunku związany jest z 50 rocznicą działalności Wronskiego w astrologii. On podarował mi ją wraz ze swoim wyraźnym i zamaszystym podpisem. W przeszłości z usług Wronskiego korzystały organy władzy ZSRR, zwracano się również do niego z zagranicy i to zarówno oficjalne struktury, jak i indywidualne osoby stojące u władzy. W czasie jednego z naszych spotkań w Moskwie w październiku 1990 roku byłem świadkiem wykonywania przez niego pracy na zamówienie władz USA. Zwróciły się one do niego za pośrednictwem ambasady USA w Moskwie z prośbą obliczenia najkorzystniejszej daty na rozpoczęcie operacji „Pustynna Burza” – pierwszej wojny w Iraku, którą przeprowadził prezydent J. Bush- starszy. Ta prośba jest ważkim świadectwem uznania jakim cieszył się S. A. Wronski na całym świecie. Pokazuje ono na rozmieszczenie priorytetów i jakość rosyjskiej astrologii. Mając wcale niemało prognostów w USA, Amerykanie zwrócili się właśnie do rosyjskiego astrologa, a nie do swojego. Siergiej Aleksiejewicz to postać legendarna. Jednakże na podstawie fragmentów jego biografii, jakie można znaleźć w licznych gazetach i czasopismach na początku „pierestrojki” niewyrobionemu czytelnikowi trudno jest oddzielić dziennikarskie wymysły od prawdy, co nawiasem mówiąc z astrologicznego punktu widzenia nie jest dziwne – połowa planet jego horoskopu mieści się w 12 domu. Astrolog zrozumie to bez komentarzy. Będąc niedościgłym mistrzem zachwycających opowieści, które umiał wzbogacać obfitą ilością fantastycznych szczegółów, Wroński zapędzał w kozi róg wszystkich uważnych słuchaczy. Z biegiem czasu, w miarę, jak pogłębiały się nasze relacje przekonywałem się, że nieprawdopodobne na pierwszy rzut oka historie okazywały się prawdą. Niestety, o wielu sprawach on nie miał prawa mówić, co nieco opowiadał pośrednio, ale i tak wiele spraw pozostało tajemnicą. Myślę, ze warto przypomnieć, że w wywiadzie legendą nazywa się zewnętrzną „przykrywkę”, pod którą wywiadowcy wykonują swoją misję. Astrolog powinien należeć do jakiejkolwiek tradycji. To właśnie jest jeden z głównych warunków jego sukcesu w astrologii. Pod względem swego podstawowego wykształcenia i naukowych sympatii Wronski należał do niemieckiej szkoły astrologii początku XX wieku, znanej ze swojej metodyczności i dokładności. Niemieccy astrolodzy pierwszej połowy minionego stulecia pogłębili i uogólnili doświadczenia astrologii całego świata, a przede wszystkim arabskiej i hinduskiej, a także średniowiecznej europejskiej. Właściwa Niemcom punktualność wywarła szlachetny wpływ na astrologię, przede wszystkim w odniesieniu do opracowania naukowego kierunku tej nauki i podniesienia poziom dokładności metod prognostycznych. Wiadomo, że w hitlerowskich Niemczech, zaczynając od 1940 roku, astrologia była zakazana, a wielu astrologów doświadczyło prześladowań i okrucieństw obozów koncentracyjnych. W świetle tych tragicznych wydarzeń S. A. Wronski stał się ogniwem pośrednim przekazu bezcennych doświadczeń tradycji niemieckiej do Rosji końca XX wieku, przeżywającej renesans astrologii. Wydarzeniem wybitnym dla wszystkich astrologów, a także dla tych, którzy rozmyślają nad prawami kierującymi ludzkim losem, stanie się możliwość wzięcia w ręce ksiąg  niedoścignionego Mistrza. Ta wielotomowa monografia może stać się podstawą wykładów dowolnej szkoły astrologicznej, a także ozdobić osobistą biblioteczkę. To cudowne, że ogromna wiedza nie zaginie i nie pozostanie nieznana nowym pokoleniom poszukujących i myślących ludzi. Uczeń S. A. Wronskiego, rektor Sankt-Petersburskiej Akademii Astrologii                                                   S. B. Szestopałow