Ariel Pink (właściwie Ariel Marcus Rosenberg, ur. 24 czerwca 1978) – amerykański muzyk z Los Angeles. Ukończył California Institute of the Arts na wydziale sztuk wizualnych. Znany jest z tego, że większość swoich płyt nagrał sam na kasetowy 8-ścieżkowiec, grając na wszystkich instrumentach, a zamiast perkusji używając ust i innych części swojego ciała. Od 2005 roku koncertuje i nagrywa ze swoim zespołem Haunted Graffiti. Do znanych fanów artysty należą m.in. Animal Collective, Max Tundra czy J Mascis.

Ariel Pink to jeden z tych muzyków, kompozytorów i producentów, którym chętnie przypina się etykietkę ekscentryka i którzy otoczeni są kultem przez wtajemniczonych. To ostatnie zapewne zmieni się dzięki debiutowi w 4AD.

Wcześniejsze nagrania projektu Ariel Pink's Haunted Graffiti znane są tylko tym, którzy mieli dostęp do płyt z logo Paw Tracks, gdzie był on jedynym wykonawcą spoza kręgu Animal Collective. Kiedy słucha się wydanych przez ten label reedycji jego wczesnych albumów, „The Doldrums", „Vital Pink" czy „House Arrest", właściwie można się dziwić, że Pink nie sprzedaje nakładów rzędu przynajmniej kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy. Trudno bowiem wyobrazić sobie muzykę równie melodyjną, chwytliwą i wyraźnie odwołującą się do lat 70. i 80., a więc od Davida Bowiego (z soulowego okresu), Franka Zappy (pastisze muzyki pop), Roxy Music po Bee Gees z epoki „Gorączki sobotniej nocy", ale też zespoły rockowe, jakie dominowały na listach przebojów w tamtych latach, w tym takich jak Men At Work. Ale żeby nie było za słodko, trzeba tu natychmiast dodać, że Pink jako producent ma bardzo osobiste, a niekiedy wręcz obrazoburcze podejście do tych tradycji, usprawiedliwiające jego renomę ekscentryka. Wprawdzie nigdy komunikatywność i atrakcyjność jego muzyki nie cierpi, sposób w jaki porządkuje on dźwięki i brzmienia bywa i oryginalny, i niezwykły, ale czasem też mocno zakręcony. „Before Today" to pierwszy album Pinka i jego projektu nagrany dla 4AD. I jest to bez wątpienia dzieło dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, ale też wierne wyznawanej przez niego metodzie zrób-to-sam, co w tym konkretnym przypadku oznacza ni mniej ni więcej, tylko zazdrosne strzeżenie swojej integralności twórczej.

Utwory:

Hot Body Rub
Bright Blue Skies
L'estat (acc. to the Widow's Maid)
Fright Night (Nevermore)
Round and Round
Beverly Kills
Butt-House Blondies
Little Wig
Can't Hear My Eyes
Reminiscences
Menopause Men
Revolution's a Lie