 | | | JÓZEF PACZKOWSKI
I JEGO WKŁAD W BUDOWĘ
POLSKIEJ SŁUŻBY ARCHIWALNEJ
Autor: Irena Mamczak-Gadkowska
PAŃSTWOWE WYDAWNICTWA NAUKOWE
WARSZAWA - ŁÓDŹ 1990
Stron 209, miękka oprawa format ok. 24 cm x 16,5 cm
Ze wstępu :
Wśród urzędów administracji państwowej poczesne miejsce zajmują archiwa państwowe.
Pełnią one zarówno funkcję urzędu wiary publicznej, jak i instytucji naukowej - warsztatu pracy historyka.
Przechowują bowiem materiały archiwalne, które stanowiąc dobra kultury narodowej są wykorzystywane
przez historyków różnych specjalności do prac naukowych czy popularnonaukowych.
Nie mniejsze znaczenie mają archiwa dla społeczeństwa oraz dla administracji państwowej.
Zawierają one bowiem materiały dokumentujące działalność urzędów, wykorzystywane zarówno na potrzeby
urzędowe, jak również gospodarki narodowej.
Dzieje polskiej państwowej służby archiwalnej datują się dopiero od roku 1918/1919. Wprawdzie już w okresie
zaborów powstało wiele archiwów zarówno na terenie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego,
jak i na terytorium zagarniętym przez Prusy i Austrię, ale archiwa te były podporządkowane różnym,
obcym urzędom centralnym. Ponadto, co nie jest bez znaczenia, w archiwach tych stosowano różne metody
opracowywania zasobu archiwalnego.
Dopiero więc koniec I wojny światowej i powstanie niepodległego państwa polskiego stworzyły podstawy do organizacji
polskiej służby archiwalnej na obszarze całego państwa. Nowa organizacja archiwów zatwierdzona przez władze polskie
na mocy dekretu o organizacji archiwów i opiece nad archiwaliami z 7 lutego 1919 r. poprzedzonego reskryptem
Rady Regencyjnej w tej sprawie z 31 lipca 1918 r., podporządkowała instytucje archiwalne i całą służbę archiwalną
Wydziałowi Archiwów Państwowych przy MWRiOP.
Funkcję kierownika Wydziału Archiwów Państwowych, a później Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych
pełnił w latach 1[zasłonięte]919-19 prof. dr Józef Paczkowski.
Dzieje polskiej służby archiwalnej w tym okresie nie doczekały się dotychczas odpowiedniego omówienia...
Zadaniem niniejszej pracy jest ukazanie wkładu Józefa Paczkowskiego w budowę polskiej służby archiwalnej.
Problematyka ta zasługuje na uwagę ze względu na wyjątkową rolę Paczkowskiego w tworzeniu zrębów polskiej
służby archiwalnej okresu międzywojennego. Mimo ogromnych zasług Paczkowskiego w tym zakresie, temat ten
nie znalazł dotąd miejsca w literaturze archiwalnej czy historycznej, poza krótkimi artykułami, z których dwa
poświęcone są biografii Józefa Paczkowskie trzeci natomiast jest omówieniem jego spuścizny.
Przeprowadzone badania pozwalają sformułować następujące problemy, które będą omówione w niniejszej pracy:
- pokazanie ważkiego wkładu Józefa Paczkowskiego w budowę polskiej służby archiwalnej w aspekcie
organizacyjnym i dydaktycznym z próbą skorygowania sprzecznych, często niesprawiedliwych sądów o jego działalności
i charakterystyce osobowej;
- ukazanie roli Paczkowskiego w procesie rewindykacji akt wraz ze wskazaniem na wielostronne aspekty natury politycznej,
organizacyjnej i naukowej rewindykacji w okresie międzywojennym;
- pełniejsze przedstawienie dorobku teoretycznego Paczkowskiego w zakresie archiwistyki...
Ramy chronologiczne pracy wyznacza jednoznacznie działalność Józefa Paczkowskiego w polskiej służbie archiwalnej,
czyli lata 1919-[zasłonięte] 192633. W latach 1[zasłonięte]919-19 pełnił on równocześnie funkcję kierownika Wydziału Archiwów Państwowych
w Polsce oraz dyrektora Urzędu Głównego Archiwów byłej Dzielnicy Pruskiej i AP w Poznaniu (1[zasłonięte]919-19).
Po rezygnacji ze stanowisk kierowniczych w państwowej służbie archiwalnej Józef Paczkowski nie zerwał z archiwalną
działalnością naukową i organizacyjną. Udział w pracach Rady Archiwalnej, pełnomocnictwo rządu polskiego do rokowań
archiwalnych z Austrią (1[zasłonięte]930-19), działalność naukowa na Uniwersytecie Poznańskim (1[zasłonięte]926-19) oraz uczestnictwo
w krajowych i zagranicznych zjazdach i kongresach naukowych pozwalają nakreślić jego działalność w tym zakresie
aż do roku 1933, czyli do chwili śmierci Paczkowskiego.
Uzupełnienie pod względem chronologicznym stanowią jedynie: rozdział pierwszy, przedstawiający stan archiwów polskich
w chwili odzyskania niepodległości, oraz rozdział drugi, poświęcony wykształceniu Józefa Paczkowskiego i jego pierwszej
pracy zawodowej (lata 1[zasłonięte]861-19).
SPIS TREŚCI :
Wstęp
Rozdział I. Stan archiwów na ziemiach polskich w chwili odzyskania niepodległości
1. Służba archiwalna na terenie zaborów
2. Działalność służby archiwalnej w okresie I wojny światowej
3. Podstawy prawne działalności polskiej państwowej służby archiwalnej w okresie międzywojennym
Rozdział II. Wykształcenie i pierwsza praca zawodowa Józefa Paczkowskiego
1. Wykształcenie
2. Praca w pruskiej służbie bibliotecznej i archiwalnej
Rozdział III. Działalność organizacyjna Józefa Paczkowskiego w polskiej państwowej służbie archiwalnej
1. Działalność na stanowisku dyrektora Urzędu Głównego Archiwów Państwowych byłej Dzielnicy Pruskiej
oraz dyrektora Archiwum Państwowego w Poznaniu
2. Działalność na stanowisku kierownika Wydziału Archiwów Państwowych w Warszawie w latach 1[zasłonięte]919-19
A. Organizacja państwowej sieci archiwalnej
B. Starania o przekształcenie Wydziału Archiwów Państwowych w urząd międzyministerialny podległy
prezesowi Rady Ministrów
C. Projekt budowy Centralnego Archiwum Państwowego w Warszawie oraz starania o zapewnienie lokali
zastępczych dla akt rewindykowanych
D. Działalność w zakresie kształcenia kadry archiwalnej
Rozdział IV. Udział i rola Józefa Paczkowskiego w rewindykacji polskich materiałów archiwalnych w latach 1[zasłonięte]919-19
1. Praca na stanowisku rzeczoznawcy w komisjach do spraw rewindykacji materiałów archiwalnych
z Niemiec w latach 1[zasłonięte]919-19
2. Współudział Józefa Paczkowskiego w rozwiązywaniu problemu Archiwum Państwowego Wolnego Miasta Gdańska
3. Pełnomocnictwo rządu polskiego do rokowań archiwalnych z Austrią w latach 1[zasłonięte]930-19
4. Sprawa rewindykacji akt z Rosji Radzieckiej
Rozdział V. Działalność naukowa Józefa Paczkowskiego
1. Wkład w ujednolicenie zasad opracowywania materiałów archiwalnych
2. Uczestnictwo w krajowych i międzynarodowych zjazdach i towarzystwach naukowych
3. Udział w zorganizowaniu sekcji archiwalnej na IV Powszechnym Zjeździe Historyków Polskich
w Poznaniu w 1925 roku
4. Współudział w założeniu Archeionu i innych wydawnictw naukowych
5. Praca na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1[zasłonięte]926-19
Zakończenie
Wykaz skrótów
Wykaz źródeł i literatury
Stan bardzo dobry
Nie wysyłam za pobraniem ! |
| |
| | |
