Wstęp historyczny.
Wrocław, stara osada słowiańska początkami swego istnienia sięga głęboko w czasy prehistoryczne. Pierw­sza wyraźna kronikarska wzmianka o Wrocławiu od­nosi się jednakże dopiero do roku tysięcznego, kiedy to dzięki zabiegom Bolesława Chrobrego utworzono tu osobne biskupstwo podległe arcybiskupowi w Gnieź­nie. Począwszy od XI-go wieku Wrocław nabierał co­raz większego znaczenia jako punkt etapowy! na skrzyżowaniu głównych szlaków handlowych, jedno­cześnie zaś stawał się jednym z ważniejszych ośrod­ków życia politycznego i kulturalnego ówczesnego państwa polskiego. Znaczenie to coraz bardziej wzra­stające podkreślił w późniejszym czasie Bolesław Krzywousty przy podziale państwa (1138 r.), gdy najstarszemu synowi Władysławowi, władcy dzielnicy krakowskiej przyznał również cały śląsk z Wrocła­wiem jako jego stolicą.
Po śmierci księcia Henryka Pobożnego (poległego w bitwie pod Legnicą w 1241 r.) dzielnica śląska ule­ga coraz większemu rozdrobnieniu między licznych a skłóconych książąt, przez co nie tylko osłabia swe polityczne znaczenie, ale na długie wieki popada w ob­cą zależność, najpierw czeską (od 1339 r.), następnie habsbursko-austriacką (od 1526 r.), a wreszcie w twar­de jarzmo pruskie (od 1741 r.). Jakkolwiek w ciągu

Tytuł: