WSTĘP
Epokowe zmiany w naszym ustroju społecznym wymagały nowego sior-mułowania i nowego rozwiązania problemów opieki nad dziełami dawnej sztu­ki i zabytkami przeszłości. Nie wystarczało przejęcie tylko na rzecz całego spo­łeczeństwa zabytów architektury znajdujących się ongiś w prywatnym po­siadaniu wielkich właścicieli — trzeba było określić, jaką teraz mają pełnić rolę.
Poważne trudności nasuwało zwłaszcza rozstrzygnięcie losów wieluset zamków, pałaców i dworów wiejskich. Ogromną większość ogołocili z wy­posażenia artystycznego i kulturalnego dawni właściciele oraz okupanci. W znacznej liczbie zostały zniszczone1, spalone lub uszkodzone. Wartość ich była bardzo nierówna. Niektóre trzeba zaliczyć do skarbnicy narodowych za­bytków ze względu na wartości artystyczne, historyczne lub pamiątkowe, inne miały bardziej lokalne iznaczenie lub stanowiły w sposób istotny o krajobrazie Polski, posiadając wartość w przeważającej mierze jedynie użytkową. Oczywiś­cie różne powinny być metody ochrony zabytków odmiennego charakteru i by­łoby szkodliwe schematyczne ich traktowanie według jednolitych reguł. Często decydować musi po prostu stan zachowania: czy posiadają, czy też nie, wyposa­żenia architektoniczno-dekoracyjne wnętrz i czy w tych wnętrzach znajduje się ich wyposażenie w zabytki ruchome lub przynajmniej — wyposażenie o wartości artysiyczno-kulturalnej- Aby nie było nieporozumień, stwierdzić tu trzeba, że nie chronimy i nie zamierzamy chronić wszystkiego, co odziedziczyliśmy, tylko dlatego, że powstało w przeszłości. Bynajmniej — pragniemy zabezpieczyć i przekazać przyszłym pokoleniom jedynie to, co posiada wartości trwałe, co istotnie należy do zasobów naszego mienia artystycznego i kulturalnegor co przyczyniło się do rozwoju narodowej kultury, co jest wyrazem twórczej pracy artystów i rzemieślników, i szczególnie to — co służyło rozwojowi humanizmu i postępowi, a co wszystko dziś — przez nas przejęte — służyć ma budowie socjalizmu i w przyszłości komunizmu. Czynimy to w przekonaniu, że właśnie my — w oparciu o prawdziwie wartościowy, narodowy dorobek kulturalny przeszłych pokoleń — tworzymy lepsze nowe czasy.
Nie mechanicznie więc, lecz rozważając jako oddzielny problem każdy z zabytków, zadecydowaliśmy o nowym użytkowaniu zamków, pałaców i dwo­rów, poprzednio stanowiących rezydencje i siedziby prywatnych właścicieli-

Tytuł:

Autor: JAN WEGNER

Wydawnictwo i rok wydania: WYDAWNICTWO SZTUKA WARSZAWA 1954

Stan: -bdb/+db przytarcia okladki, lekkie zagiecia rogow stron

Oprawa: miekka

Ilość stron: 172 strony tekstu + 127 ilustracji na papierze kredowym (dodatkowe strony bez numeracji) str.

Format: 17x24 cm

Ilustracje: posiada

Spis treści:
SPIS TREŚCI
. Str
Wstęp prof. dra Stanisława Lorentza . 5
I. ZIEMIA I LUDZIE . . 9
II. Z DZIEJÓW NIEBOROWA
Nazwa wsi. Nieborów od XIV w. do roku 1690.
Od roku 1690 do 1774. Od roku 1774 do 1864. Od
roku 1864 do 1879. Od roku 1879 do 1945. Od roku
1945 do 1954 19
III. PAŁAC I OFICYNY
Pałac i jego budowniczy. Wnętrza pałacu. Dzie­
dziniec pałacowy. Oficyna zwana Manufakturą.
Oficyna kuchenna . . 80
IV. OGRÓD I ORANŻERIE
Ogród regularny. PaTk pejzażowy. Kamienne rzeź­
by. Nowa oranżeria. Stara oranżeria, Oficynka;
wielka piwnica . .141
V. ZABUDOWANIA GOSPODARCZE
Domki mieszkalne. Zespół wozowni i stajni. Fol­
warczny zespół gospodarczy 151
Bibliografia . 154
Aneksy .... 161
Spis ilustracji lęg.
ILUSTRACJE .......... 175



Strona o mnie

Moje aukcje (książki o zbliżonej tematyce. Kliknij.)

Uwaga! Na zdjęciach wokół liter możliwe charakterystyczne zniekształcenia - wynikają z konieczności kompresji zdjęć. W rzeczywistości zniekształcenia nie występują. Możliwe też błędy w opisie - z powodu niedoskonałości odczytu OCR, za co przepraszam.