APATIA
Manipulacja-Zniewolenie
Trujaca Fala
CD
Polska
Hardcore / Punk
Piąta duża płyta poznańskiej Apatii - jednego z najdłużej działających w tym kraju zespołów niezależnych. Trzynaście odartych ze złudzeń, trafiających w sedno piosenek. Znajdziecie tu wszystko to, za co lubicie Apatię? motoryczne i szybkie kawałki z pogranicza punka i hardcore z niepowtarzalnymi melodiami gitary i charkterystycznym, mocnym wokalem wyśpiewującym ważne i niebanalne teksty
Nuta.pl:
Poznański zespół istnieje już tyle lat, że przyzwyczailiśmy się do jego obecności. Jednak nie przyzwyczailiśmy się do płyt tegoż bandu, bo wydaje je dość rzadko. "Manipulacja Zniewolenie" to czwarta płyta (nie liczę składanki ze starymi utworami) i wydaje się być najdojrzalszą pozycją w dyskografii tego leniwego zespołu (sami tak o sobie mówią, he, he...). Hard core w wykonaniu Poznaniaków jest bardzo mocno osadzony, zdaje się sunąć nisko przy ziemi. Rzadko kiedy słychać w tej muzyce tak konkretnie bijącą sekcję, która nie tylko goni do przodu ale dba o odpowiednie zrównoważenie muzyki. Konkretne uderzenia są fundamentem pod gitarowe patenty, mocno pachnące thrashową spuścizną. Nie ma tu jednak jakiegoś wieśniackiego zrzynania - chodzi raczej o konstrukcje riffów, sposób gry gitarzysty. W stosunku do poprzedniej płyty Apatia uprościła swoje kompozycje, przez co wydają się one nieco bardziej dynamiczne. Jest ta płyta też zdecydowanie najszybszą produkcją zespołu.
Skoro padło już słowo produkcja - mam tu tylko jedno zastrzeżenie - dlaczego zespół nie zdecydował się na inne studio? Myślę, że muzyce Apatii dobrze zrobiłaby konkretna produkcja takiego np. Hertz Studia. Byłoby więcej mięcha, muzyka byłaby soczystsza, zyskałaby dużo dynamika, która stanowi istotny element w grze Apatii. Zaś produkcja studia Czad, gdzie płyta powstała jest sucha i nie ma w niej jadu. I to jest jedyny zarzut, jaki mam do tego materiału. Może jeszcze szata graficzna albumu jest dość skromna, ale nie można mieć pretensji do zespołu, że akurat miał taką koncepcję. Całości muzyki dopełniają teksty wyśpiewywane przez wokalistę suchym, gardłowym głosem. Dotyczą one naszego współczesnego życia i pokazują wyraźnie rozterki dorosłych ludzi, którzy chcą pogodzić swoje bezkompromisowe ideały ze współczesnymi, konsumpcyjnymi czasami, chcą odnaleźć się w dzisiejszym świecie bez utraty godności o co tak łatwo codziennej gonitwie za kawałkiem chleba . To już nie punkowa walka z systemem ale poważna refleksja nad tym, co nas otacza.
Płyta niewątpliwie adresowana jest do miłośników takiej muzy, choć i metalowcy mogą tu znaleźć coś dla siebie. Zapewniam was, że przy odpowiednim rozkręceniu pokrętła "volume" płyta ta kopie nie gorzej od co poniektórych zespołów metalowych.
Przecież wiesz jak... (wieczny kłamca) 2:18
Nie pozwalam 1:16
Beznadziejność 1:33
Sprzedając kłamstwa 2:14
Brunatna, czerwona, czarna... 2:06
Krótka chwila 1:29
Nie będę klęczał 3:47
Na ile sie wyceniasz? 2:03
Reklama 1:51
Fanatyzm 1:43
Oddaję ci siebie 2:47
Kolejny element 3:39
Jak przedmioty 3:04
