POCHODZENIE : Roślina rośnie jako półzanurzona w rzece z szybkim nurtem w Kamerunie dorastając do 15 cm wysokości.

OPIS : Kłącze pełzające czasami rozgałęzione. Blaszki liściowe zebrane w rozetkę, jajowato-eliptyczne na szczycie zaostrzone przy podstawie zwężone, długości do 6 cm, szerokości około 3 cm. Najszersze w połowie długości, koloru ciemnozielonego, młode jaśniejsze. Nerw główny od dołu wypukły a boczne są mało widoczne.

UPRAWA : Wszystkie odmiany tego gatunku najlepiej rosną w warunkach oranżeryjnych. Podłoże powinno być bogate najlepiej mieszanina piasku lub żwirku, ziemi ogrodowej, torfu oraz gliny. Wymagają wysokiej wilgotności powietrza oraz dobrego oświetlenia i temperatury 20-28°C. W akwarium anubiasy mogą rosnąć w twardej jak i miękkiej wodzie o pH 6-7. Podłoże powinno być z piasku lub drobnego żwirku z domieszką torfu lub gliny. Temperatura optymalna w granicach 20-25°C, chociaż znoszą dobrze wahania od 12 do 30°C. Oświetlenie powinno być średnie. Rośliny dobrze rosną posadzone tak aby kłącze znajdowało się na powierzchni podłoża. W akwarium rośliny rosną powoli. Rozmnażają się wegetatywnie przez podział kłącza, które tnie się na odcinki zawierające po 2 oczka czyli na odcinki zawierające 4-6 śladów po liściach. Kłącze sadzi się najlepiej w pojemniku z niskim poziomem wody. W warunkach paludaryjnych roślina może zakwitnąć. Kolba kwiatu posiada w dolnej części kwiaty żeńskie a w górnej męskie. Kwiaty męskie dojrzewają 2-3 dni później niż żeńskie dlatego, dla otrzymania nasion należy przeprowadzić sztuczne zapylenie za pomocą małego pędzelka lub zbierając pyłek na papier i wdmuchując go do innego kwiatu. Trzeba jednak dysponować dwoma kwitnącymi roślinami. Zapyloną kolbę po 2-3 miesiącach gdy zaczyna się rozpadać wrzucamy do wody o temperaturze 20-30°C. Gdy nasiona wykiełkują i mają 1-2 maleńkie listki, młode pikuje się do szklanego naczynia z podłożem z torfu i gliny oraz piasku. Trzeba zadbać o dobre oświetlenie i dużą wilgotność powietrza.[1]