Najnowsza powieść Tabucchiego Robi się coraz później ukazała się we Włoszech w 2001 roku i od razu stała się najważniejszym wydarzeniem literackim. Sam autor określa ją ironicznie jako „małą kieszonkową komedią ludzką”, ale w istocie jest to traktat o ludzkich namiętnościach. Książka ma formę 18 listów; tylko jeden z nich pisany jest przez kobietę. Gdybym miał się wypowiedzieć na temat natury listów składających się na moją powieść, nie wykluczyłbym, że można je określić jako listy miłosne. W bardzo szerokim sensie, tak jak rozległe jest terytorium miłości, graniczące często z nieznanymi i pozornie obcymi jej terytoriami, jak uraza, niechęć, tęsknota, żal. To tylko niektóre z miejsc, gdzie moje postacie, nadawcy listów, które zacząłem pisać, błąkają się, zagubione – tak o swojej książce mówi w post scriptum do niej autor.