Mennictwo aleksandryjskie czasów rzymskich zadziwia różnorodnością nominałów i ogromnym, bogactwem rewersów. Pod względem formy artystycznej ma swój odmienny, nie spotykanym gdzie indziej styl. Ta odrębność była wyrazem pewnej izolacji Egiptu, jako prywatnej domeny cesarskiej,  wyłączonej z reszty imperium.
Aw. Portret cesarza w prawo, na głowie laurowy wieniec. Wokół częściowo widoczna tytulatura:
ANTWNINOC CEB EYCEB
Rw. Serapis na tronie trzyma berło, prawą rękę wyciąga w stronę siedzącego przed nim Cerbera.
W polu monety litery L-H oznaczające datę tej emisji na 8 rok panowania Antoninusa Piusa, czyli A.D.144/145. Kolekcja monet aleksandryjskich Muzeum Narodowego w Krakowie nie posiada takiego egzemplarza !
Średnica 22,5 mm, grubość aż 4,8 mm, waży 9,41 g.
Dattari 2369-71; Emmett 1431; K/G 35.234.