Antoni Kozakiewicz (ur. 1841 w Krakowie, zm. 3 stycznia 1929 w Krakowie) - polski malarz realista, powstaniec styczniowy.

W latach 1857-1866 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego. Uczestniczył w Powstaniu Styczniowym i dostał się do niewoli rosyjskiej. Po uwolnieniu wyjechał do Wiednia by studiować na Akademii Sztuk Pięknych. Dzięki cesarskiemu stypendium przeniósł się do Monachium gdzie jego tradycyjne malarstwo przyniosło mu powodzenie. W Monachium spędził 30 lat. Następnie wyjechał w 1900 roku do Warszawy, w której przebywał 5 lat. Nie odniósł tu jednak sukcesów, zapomniany i ubogi zamieszkał wSzczawnicy.

Kozakiewicz malował sceny historyczne, pejzaże i portrety. Tworzył obrazy o tematyce rodzajowej, ubarwione folklorem i scenami z życia wsi, Cyganów i Żydów.