Autor: Jan Kłossowicz
Wydawnictwo: PRÓSZYŃSKI I S-KA
Ilość stron: 814, 854

Komentarz wydawcy:
Lata 1[zasłonięte]945-20 to dwie różne epoki historyczne, ale jeden z najpłodniejszych okresów w dziejach polskiej dramaturgii. Tworzyło w tym czasie kilkudziesięciu wybitnych dramaturgów, których utwory zajęły trwałe miejsce w naszej literaturze. Niestety, ich pisarstwo w powszechnej świadomości prawie nie istnieje. Są tylko nazwiska i tytuły w podręcznikach, albo nawet i tam ich nie ma. A są to tytuły utworów żywych, mających za sobą nie tylko próbę sceny, ale i znaczące premiery, zarówno w Polsce, jak i bardzo często za granicą. Od lat 60 po 80 polska dramaturgia była tłumaczona i wystawiana w świecie jak nigdy przedtem. Dzisiaj trudno do niej dotrzeć. Bardzo rzadkie są wydania zbiorowe, równie rzadkie publikacje dramatów jakiegoś pisarza. Większość polskich sztuk współczesnych od 1956 roku publikuje nieoceniony "Dialog", ale jest to miesięcznik czytany głównie przez specjalistów. Również niezwykle obfita twórczość dramaturgów debiutujących w ostatnim piętnastoleciu, dostępna jedynie w niskonakładowych publikacjach, domaga się szansy konfrontacji z poprzednikami.
Sześćdziesiąt sztuk czterdziestu autorów to bardzo dużo, ale jest to wybór pozwalający sięgnąć jedynie po dzieła najważniejsze. Dramaty powstałe w ciągu sześćdziesięciu lat układają się w obraz historii Polski tego czasu, pokazują też, jakim wyzwaniom musieli sprostać ich autorzy. Urywa się on nagle, bo data 2005 nie zamyka ani nie otwiera żadnej epoki w literaturze i teatrze. Jednak w ostatecznym rozrachunku historyczne tło nie ma decydującego znaczenia, niezależnie od kontekstu i utrwalonych klasyfikacji czytane dzisiaj sztuki, i te sprzed sześćdziesięciu lat, i te sprzed roku - muszą bronić się same.
.

Stan:
Nowe