Bardzo ładny i rzadki brąz (AE18) wybity dla króla Antiocha I z dynastii Seleukidów w Carrhae w Mezopotamii między ok. 280 a 261 r. przed Chr (SNG Spaer 257):

Aw. głowa gorgony (gorgoneion) pośrodku okrągłej tarczy macedońskiej;
Rew. BAΣIΛEΩΣ / ANTIOXOY [gen. w transkrypcji: "Basieleos Antiochu" = "Króla Antiocha" sc. moneta] nad dole pod przedstawieniem słonia kroczącego w prawo, nad słoniem kotwica.

Waga: 4, 43 g

Średnica: 17,5/18 mm

Mennictwo syryjskiej dynastii Seleukidów (od Seleukosa Nikatora, jednego z macedońskich wysokich oficerów Aleksandra Wielkiego, który wraz z innymi diadochami w 305 r. przed Chr. obwołał się królem) należy do tych, które jako jedne z pierwszych (obok Ptolemeuszy) wprowadziło na monety portrety aktualnie panujących władców. Co ciekawe jednak, zwłaszcza na nominałach brązowych mincerze Seleukidów potrafili nawiązać do kilku tradycji jednocześnie - tak oto na oferowanej monecie awers jest właściwy dla mennictwa macedońskiego, zwłaszcza z okresu po śmierci Aleksandra III Wielkiego, rewers ze słoniem natomiast nawiązuje do wschodnich emisji z końca życia Aleksandra, zaś kotwica jest symbolem wybitnie seleukidzkim...