Anglosaski średniowieczny miecz stalowy z pochwą
WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.
WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.
WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.
UWAGA - PRODUKT JEST WYKONYWANY NA SPECJALNE ZAMÓWIENIE W HISZPAŃSKIM ZAKŁADZIE PŁATNERSKIM (TEN WYJĄTKOWY PRODUKT JEST WYTWORZONY CAŁKOWICIE RĘCZNIE Z WYSOKOWĘGLOWEJ STALI TOLEDAŃSKIEJ, KTÓRA CENIONA JEST ZA BARDZO DOBRĄ JAKOŚĆ). Zaleca się konserwację ostrza cienką warstwą oliwki lub innego środka natłuszczającego.
(ISD47)
Miecz nie jest naostrzony ani przystosowany do ostrzenia. Ostrze wykonane jest ze stali toledańskiej.
Producent: HISZPAŃSKI ZAKŁAD PŁATNERSKI
Materiał:
głownia wysokowęglowa stal toledańska, rękojeść ze stali oplecionej skórą naturalną, pochwa z drewna obitego skórą naturalną
długość 101 cm
waga: 2,1 kg
PONIŻEJ KILKA INTERESUJĄCYCH FAKTÓW HISTORYCZNYCH:
Anglosasi tym mianem określa się rozmaite plemiona, wywodzące się z terenu obecnych Niemiec i Skandynawii, takie jak Anglowie, Sasi i Jutowie. Począwszy od V wieku plemiona te zasiedliły większą część Wysp Brytyjskich. Współczesny język angielski pochodzi od języka, którym Anglosasi posługiwali się 1500 lat temu.
Współcześnie termin "Anglosasi" używany bywa także w rozmaitych kontekstach na oznaczenie wspólnoty narodów wywodzących się od plemion angielskich (np. Anglików, Australijczyków i Amerykanów), przede wszystkim w wyrażeniach związanych z prawem, typu anglosaski system prawny.
Anglosasi byli germańskimi plemionami, które zamieszkiwały Brytanię od połowy V wieku n.e. Zajęcie Brytanii przez Anglosasów jest powszechnie uważane za początki współczesnego narodu angielskiego.
Pod koniec IV i na początku V wieku Rzymianie przywieźli wojowników anglosaskich wraz z rodzinami do Brytanii. Mieli oni jako płatni żołnierze pomagać Rzymianom w obronie południowych i wschodnich wybrzeży przed innymi Sasami. Około 410 roku ostatnie oddziały rzymskie opuściły Brytanię. Mimo że niektórzy jej mieszkańcy nadal wiedli życie na sposób rzymski, w miarę napływu coraz to nowych osadników zza kanału La Manche i Morza Północnego wiele miejsc zaczęło się zmieniać i przybierać anglosaski charakter.
Przybywający do Brytanii Anglosasi stopniowo zajmowali coraz rozleglejsze tereny i zakładali farmy, wioski oraz miasta. W ciągu 200 lat, od około 450 do 650 roku, przesunęli się dalej na zachód i utworzyli królestwa. Niektóre anglosaskie nazwy przetrwały, na przykład Anglia Wschodnia będąca kiedyś królestwem wschodnich Anglów. Inne anglosaskie nazwy są nadal w użyciu. Słowo ford oznacza skrzyżowanie i występuje na przykład w nazwie Bradford, ton zaś znaczyło farma lub wioska i zawarte jest w wielu nazwach na Wyspach Brytyjskich, na przykład Brighton lub Preston. W 1016 roku Kanut I Wielki (siostrzeniec Bolesława Chrobrego) i jego armia podbili stopniowo całą Anglię. Kanuta uznano za króla. Od połowy VI wieku mnisi irlandzcy rozpoczęli nawracanie na chrześcijaństwo ludów zamieszkujących północną część Brytanii. Koniec epoki Anglosasów to bitwa pod Hastings w 1066, w której zwyciężył normański najeźdźca Wilhelm Zdobywca.