Kolor: czerwony
Kwiat: cięty tak
Okres kwitnienia: VII-VIII
Rozstaw sadzenia: 10 cm
Termin sadzenia: IV
Wykopywanie: IX
Wysokość rośliny: 20-30 cm

Pochodzi z krajów śródziemnomorskich i z Azji Mniejszej. Osiąga wysokość 40cm, ma silnie podzielone liście i duże, wielobarwne kwiaty, pojedyncze lub pełne. Pręciki i słupek są czarnogranatowe i pięknie kontrastują z płatkami. Kwitnienie przypada w maju i czerwcu. Częścią podziemną są małe, spłaszczone bulwy pokryte brunatną skórką.

Uprawa

Zawilec wieńcowy nadaje się przede wszystkim do sadzenia pod osłonami i dlatego w gruncie bywa rzadziej uprawiany. Dobrze rośnie w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych, w glebie przepuszczalnej, próchnicznej, umiarkowanie wilgotnej. Bulwy sadzi się do gruntu we wrześniu, do połowy października, na głębokość kilku centymetrów, w odstępach około 15cm. Na zimę przykrywa się zagon suchymi liśćmi i gałązkami świerku. W ostre zimy bulwy przemarzają mimo okrywy i dlatego poleca się sadzenie na wiosnę, ale wtedy kwitnienie przypada dopiero w czerwcu-lipcu.

Pielęgnowanie

Zawilec wieńcowy wymaga starannego odchwaszczania, podlewania i zasilania, najlepiej nawozami płynnymi. Jeżeli pędy są wiotkie można ustawić niskie paliki i rozpiąć sznurek, aby rośliny się nie pokładały na ziemi.

Przechowywanie

Po zakończonej wegetacji wykopuje się bulwy i do czasu sadzenia przechowuje przykryte trocinami lub piaskiem. Latem temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić 16-18OC, a zimą 8-10oC.

Zastosowanie

Zawilce wieńcowe uprawia się na kwiat cięty, ale także do tworzenia grup ogrodowych. Najlepiej co roku sadzić nowe bulwy, gdyż uprawa przez kilka lat na tym samym miejscu rzadko się udaje. Zawilce uprawiane w pojemnikach można w razie silnych opadów przenieść do altany aby uchronić bulwy przed gniciem w bardzo wilgotnym podłożu.