Anarchy Reigns to zwariowana sieciowa gra akcji TPP, w której gracze wcielają się w napakowanych twardzieli oraz wygimnastykowane seksbomby i walczą na arenach za pomocą potężnych broni. Za stworzenie produkcji odpowiada japońskie studio Platinum Games, znane z wielu widowiskowych gier (MadWorld, Bayonetta, Vanquish).

W Anarchy Reigns przenosimy się do postapokaliptycznego świata przyszłości, w którym toczy się nieustanna walka między różnymi frakcjami. Kampania solowa opowiada historię pościgu za niejakim Maximillianem Caxtonem, byłym szefem elitarnej jednostki Strike One. Co ciekawe, wydarzenia zostały pokazane z perspektywy dwóch postaci, a każdej z nich poświęcono osobny zestaw misji. Jack Cayman, najemnik znany z gry MadWorld, otrzymał zlecenie odnalezienia Caxtona od jego córki. Leonhardt „Leo” Victorion, żołnierz i uczeń Maksa, ma doprowadzić go przed sąd, aby wymierzyć sprawiedliwość za popełnione przestępstwa.

Rozgrywka w kampanii solowej przypomina połączenie takich gier jak Bayonetta, Final Fight, czy chociażby Dynasty Warriors. Gracz trafia na sporych rozmiarów mapę, gdzie włóczą się hordy przeciwników. Eliminowanie ich dostarcza punktów, które odblokowują kolejne misje główne i poboczne. Dodatkowo w świecie gry poukrywano parę znajdziek i sekretów. Poszczególne zadania łączą ze sobą krótkie, ale widowiskowe przerywniki filmowe. Sam system walki jest wyjątkowo zręcznościowy – oprócz podstawowych ciosów i sekwencji można wykorzystać tryb rozwścieczenia lub specjalne ataki za zdobytą w boju energię.

Esencją Anarchy Reigns jest granie w sieci i to tutaj gra rozwija skrzydła. Studio Platinum Games starało się przenieść precyzję i styl rozgrywki solowej do zabawy multiplayer. Autorzy przygotowali w sumie kilkanaście zróżnicowanych trybów, w których może zmierzyć się ze sobą od dwóch do szesnastu osób. Znalazło się tu miejsce dla pojedynków (Cage), walk drużynowych (Tag Team), chaotycznych bitew rozgrywających się na całej mapie (Battle Royal), a nawet namiastki meczu rugby (Death Ball).

Anarchy Reigns nie zachwyca grafiką, chociaż wielu osobom spodoba się sam kierunek stylistyczny. Gra jest zwariowana i przesadzona pod każdym względem – począwszy od tego jak wyglądają postacie, aż po konstrukcję poziomów. Ważnym atutem gry jest dynamiczna ścieżka muzyczna, złożona z utworów dobranych przez studio Platinum Games.