ANALIZA FIZYKOCHEMICZNA ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH W ROZTWORACH
A.K. Babko
Wydawnictwo: PWN, 1959
Oprawa: twarda płócienna
Stron: 354
Stan: bardzo dobry, nieaktualne pieczątki
SPIS RZECZY
Przedmowa do wydania polskiego
Przedmowa do wydania rosyjskiego
Część pierwsza
RÓWNOWAGI TWORZENIA SIĘ KOMPLEKSÓW W ROZTWORACH I METODY ANALIZY FIZYKOCHEMICZNEJ
Rozdział 1. Cele i metody badania tworzenia się kompleksów w roztworze
§ 1. Praktyczne znaczenie chemii związków kompleksowych .
§ 2. Klasyczna metoda preparatywna
§ 3. Wady metody preparatywnej
§ 4. Wykresy własności i wykresy równowag
Rozdział 2. Stopniowy charakter równowag tworzenia się kompleksów w roztworze
§ 5. Dysocjacja i tworzenie się kompleksów w roztworze
§ 6. Stopniowa dysocjacja kompleksów w roztworze
§ 7. Zależność między kolejnymi stałymi dysocjacji kompleksów
§ 8. Dysocjacja stopniowa i warunki równowagi
§ 9. Obliczanie równowagowego stężenia wolnego jonu centralnego .
§ 10. Stała dysocjacji jako miara energii więzi chemicznej
Rozdział 3. Wykresy równowag tworzenia się kompleksów w roztworze
§ 11. Rozwój badań procesów tworzenia się kompleksów w roztworze .
Praca Abbega i Bodlandera
Praca Ostromyslenskiego, Joba i in
Analiza fizykochemiczna
§ 12. Jonowe składniki układu
§ 13. Stany równowag w wykresie M-A-S
Pola dominujących grup
Przekrój typu m-a
§ 14. Klasyfikacja układów
Niektóre zagadnienia dotyczące nomenklatury
Typy równowag tworzenia się kompleksów w analizie fizykochemicznej
Część druga
METODY OZNACZANIA SKŁADU I STAŁYCH DYSOCJACJI KOMPLEKSÓW W ROZTWOE
Rozdział 4. Wykonywanie doświadczeń
§ 15. Ogólna charakterystyka metod oznaczania stałych dysocjacji kompleksów
Wybór serii roztworów
Metoda absorpcji światła
Metody elektrochemiczne
Metody pośrednie I
Inne metody pośrednie II
Badania przenoszenia jonów podczas elektrolizy
Badanie przewodnictwa elektrycznego
Mierzenie szybkości dyfuzji
Metoda krioskopowa i mierzenie stałych dielektrycznych
§ 16. Badanie wstępne
Zachowanie się roztworów podczas rozcieńczania
§ 17. Wpływ zmiany pH roztworu
§ 18. Serie roztworów ze zmiennym stężeniem jednego ze składników
Rozdział 5. Metoda serii izomolowych
§ 19. Oznaczanie składu kompleksu metodą Ostromyslenskiego—Joba § 20. Niektóre specjalne przypadki serii roztworów izomolowych .
Tworzenie się kilku kompleksów o różnej liczbie koordynacyjnej Sole kompleksowe słabych kwasów; produkty przyłączenia . Oznaczenie składu w przypadku, gdy jeden ze składników jest barwny. Oznaczenie składu kompleksów bezbarwnych
§ 21. Oznaczanie stałej dysocjacji na podstawie własności serii izomolowej Zmiana kształtu krzywej spowodowana dysocjacją kompleksu . Zachowanie się roztworu kompleksu podczas rozcieńczania
Rozdział 6. Serie ze zmiennym stężeniem jednego ze składników
§ 22. Wykresy własności kompleksów trwałych
§ 23. Niektóre inne metody
§ 24. Metoda przesuwania równowagi
Opracowanie wyników w metodzie przesuwania równowagi Oznaczanie stosunku [MAn] : [M] przy pierwszym typie krzywej
(rys. 28)
Oznaczanie stężenia kompleksu przy drugim typie krzywej (rys. 29)
§ 25. Opracowanie wyników; sporządzanie wykresu równowagi .
Kompleksy zawierające skoordynowane aniony 'mocnych kwasów Układy ze skoordynowanymi anionami słabych kwasów .
Część trzecia
BADANIA RÓWNOWAG TWORZENIA SIĘ KOMPLEKSOW
Rozdział 7. Kompleksy rodankowe
§ 26. Rodankowe kompleksy żelaza
Analiza fizykochemiczna układu Fe3+— SCN~ w roztworze Wykresy równowagi rodankowych kompleksów żelaza . Wpływ jonów chlorkowych na zabarwienie rodankowych kompleksów żelaza
§ 27. Rodankowe kompleksy kobaltu
Metoda serii izomolowych
Serie ze zmiennym stężeniem jednego ze składników . § 28. Wpływ rozpuszczalników na dysocjację rodankowego kompleksu
kobaltu
§ 29. Rodankowe kompleksy molibdenu i wolframu
Metodyka oznaczania wartościowości molibdenu i wolframu w kompleksach rodankowych
Skład rodankowego kompleksu molibdenu
§ 30. Ekstrakcja kompleksów rodankowych
§ 31. Ogólna charakterystyka kompleksów rodankowych
Rodankowe i helodenkowe kompleksy metali
Zabarwienie kompleksów rodankowych
Wpływ rozpuszczalnika i jonów niekoordynowanych
Rozdział 8. Kompleksy z koordynowanymi jonami słabych kwasów
§ 32. Ogólna charakterystyka równowag w układach zawierających aniony słabych kwasów
§ 33. Salicylanowe kompleksy żelaza
Badania wstępne .
Oznaczanie składu salicylanowych kompleksów żelaza
Charakter powstającego kompleksu
Stałe nietrwałości kompleksów i wykres równowagi .
Nomogram równowagi
§ 34. Pirokatechinianowe kompleksy żelaza . . ... § 35. Salicylanowe i pirokatechinianowe kompleksy innych metali
Salicylanowe kompleksy miedzi
Salicylanowe kompleksy uranylu
Salicylanowe kompleksy glinu . . .
Pirokatechinianowe kompleksy molibdenu
§ 36. Fluorkowe kompleksy żelaza. Badanie równowag tworzenia się kompleksów bezbarwnych •
Metoda serii izomolowych
Oznaczanie składu na podstawie inńych przekrojów układu .
Oznaczanie stałej nietrwałości
Obliczanie stałych w przypadku niektórych bardziej złożonych
równowag
§ 37. Układy z reagującym barwnym składnikiem
Związki kompleksowe pinacyjanolu z rtęcią
Rozpuszczalny kompleks pinacyjanolu z rtęcią
Kompleks potrójny P2HgJ:l
Ditizoniany metali
§ 38. Kompleksy dwumetyloglioksymianowe
Rozpuszczalność i własności kwasowe dwumetyloglioksymu .
Dwumetyloglioksymianowe kompleksy niklu
Powstawanie kompleksu w układzie: nikiel—dwumetyloglioksym—
—utleniacz
Dwumetyloglioksymianowe kompleksy żelaza dwuwartościowego
Dwumetyloglioksymianowe kompleksy miedzi
Kompleksy miedzi w środowisku alkalicznym
Kompleksy nadtlenkowe
Nadtlenkowy kompleks tytanu w kwaśnym środowisku . Nadtlenkowe kompleksy tytanu w środowisku alkalicznym
Nadtlenkowy kompleks wanadu
Nadtlenkowe kompleksy innych pierwiastków .
Kompleksy fosforomolibdenowe i krzemomolibdenowe . . . . Ogólna charakterystyka warunków równowagi w układzie fosforan
(krzemień)—molibdenian—kwas .
Serie izomolowe
Roztwory o stałym stężeniu jonu centralnego i zmiennym stężeniu
jonu koordynowanego
Roztwory o stałym stężeniu molibdenianu i zmiennym stężeniu centralnego jonu kompleksu; porównanie trwałości kompleksów
Układy z nierozpuszczalnymi produktami reakcji
Klasyfikacja układów
Pierwszy typ osadów (typ BaSO,;)
Drugi typ osadów (typ HgJ2)
Trzeci typ osadów (typ kriolitu)
Czwarty typ osadów
Rozdział 9. Układy z potrójnymi związkami kompleksowymi ....
§ 42. Cel badania kompleksów potrójnych
Dwa typy reakcji w układzie MX -f- Y
Niektóre własności kompleksów potrójnych i zastosowanie ich
w chemii analitycznej .
§ 43. Fizykochemiczna analiza układów zawierających potrójne kompleksy barwne -
Badania wstępne
Oznaczenie składu izochromy ..
Badanie równowagi w układzie potrójnym .
§ 44. Okład: miedź—pirydyna—salicylon
Sporządzenie izochromu w układzie: miedź—pirydyna—salicylin § 45. Układy: miedź—glikokoł—salicylan i miedź—chinolina—salicylan .
Izochromy w układzie: miedź—glikokol—salicylan
Układ: miedź—chinolina—salicylan
§ 46. Równowaga tworzenia się i budowa kompleksów potrójnych
Zdolność różnych jonów do tworzenia kompleksów potrójnych .
Wpływ salicylanu na więź miedź—pirydyna
Wpływ pirydyny, obecnej w sferze koordynacyjnej, na więź miedzi
z anionem kwasu salicylowego
Wpływ drugiego jonu salicylanowego na więź miedzi z pirydyną
Zagadnienia budowy kompleksów potrójnych
Skorowidz
