Łacińska nazwa tej rośliny - Hierochloe - wywodzi się z dwóch greckich słów hieros, tj. święty oraz chloe - trawa.

Obecnie jej główny habitat to prerie Ameryki Północnej - w szczególności tereny podmokłe; stąd też w szamanizmie reprezentuje żywioł wody; jej obszar oddziaływania obejmuje przede wszystkim ciało emocjonalne.

Autochtoniczni mieszkańcy Ameryki Północnej odnoszą się w wielkim szacunkiem dla tej „rośliny mocy”. Używają jej w naparach leczniczych, przy przeziębieniach, bólach brzucha; stosują do wyplatania wonnej, rytualnej biżuterii; dodają również do tytoniu, jednakże bez wątpienia, najczęściej występuje ona pod postacią kadzidła – szczególnie wszędzie tam gdzie piękno, dobro i lekkość istnienia są przywoływane.

Często stosowana w ceremonii szałasu potów, gdzie po oczyszczeniu przestrzeni białą szałwią, słodka trawa ma przyciągać energie Światła, Prawdy i Bezwarunkowej Miłości (w formie opiekunów, aniołów, sił natury, przodków, etc.). Dym słodkiej trawy używany jest do błogosławienia oraz oczyszczania ludzi, miejsc, przedmiotów; wręczana również przez indiańskich gospodarzy jako prezent powitalny.

Delikatny, waniliowy aromat słodkiej trawy przypomina zapach będący połączeniem aromatu świeżego siana/marzanki wonnej z bazową, stymulującą nutą kumaryn zawartych w Hierochloe odorata, a znanych z ich właściwości antyoksydacyjnych.

Może być palona razem z białą szałwią lub kopalem dla wzmocnienia efektu oczyszczającego.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż tradycyjny zbiór słodkiej trawy odbywa się w bardzo krótkim okresie czasu, kiedy to stężenie kumaryn, a tym samym intensywność aromatu, są najsilniejsze. Po przekwitnięciu trawa praktycznie zupełnie traci zapach.

Przesłanie energii amerykańskiej słodkiej trawy: