AMATORSKIE PROJEKTOWANIE SAMOLOTÓW

Tadeusz Sołtyk

Wydawnictwo: Instytut Lotnictwa, 2012
Oprawa: twarda
Stron: 138
Stan: NOWA

Tadeusz Sołtyk (ur. 30 sierpnia 1909 r. w Radomiu, zm. 14 lipca 2004 r.) - nestor polskiego lotnictwa, wybitny konstruktor, badacz i pedagog. Absolwent wydziału mechanicznego Politechniki Warszawskiej (1934). Po studiach pracował w biurze konstrukcyjnym PZL w Warszawie, uczestnicząc w projektowaniu samolotów PZL-23 Karaś i PZL-46 Sum, a od 1945r. jako główny konstruktor i dyrektor w Lotniczych Zakładach Doświadczalnych w Łodzi kierował pracami projektowymi takich samolotów, jak Szpak, Żak, Junak, Żuraw i Miś. W Instytucie Lotnictwa w Warszawie, w którym w roku 1952 objął stanowisko głównego konstruktora zaprojektował trójkołową odmianę Junaka nazwaną Junak-3, sanitarną wersję samolotu szkolno- łącznikowego CŚS-13 oraz nowoczesny metalowy samolot szkolno-treningowy dla wojska - TS-8 Bies. W roku 1957, po przeniesieniu biur projektowych Instytutu Lotnictwa do Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK Warszawa-Okęcie, zaprojektował pierwszy polski samolot odrzutowy TS-11 Iskra, za którego opracowanie otrzymał w 1960 r. nagrodę Ministra Obrony Narodowej. W 1964 r. otrzymał zadanie opracowania naddźwiękowego samolotu szkolno- treningowego TS-16 Grot. Prace zostały wstrzymane na etapie projektu wstępnego i makiety. Zmiana polityki wobec lotnictwa spowodowała zlikwidowanie na przełomie 1964/1965 r. Ośrodka Konstrukcji Lotniczych. Nie mogąc kontynuować kariery konstruktora podjął pracę w Przemysłowym Instytucie Automatyki i. Pomiarów, gdzie zajmował się projektowaniem elementów automatyki dla okrętów oraz zakładów przemysłowych. W 1975 r. otrzymał tytuł profesora. Wykładał na politechnikach Gdańskiej, Łódzkiej, Warszawskiej oraz Wojskowej Akademii Technicznej. Przed 1992 rokiem, gdy odszedł na emeryturę uczestniczył jako konsultant w pracach nad polskim samolotem PZL-130 Orlik. Za opracowanie konstrukcji samolotów i wdrożenie do produkcji otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Sztandar Pracy. Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi.

SPIS TREŚCI:

O autorze

Rozdział I. Założenia wyjściowe
11. Przewidywana wielkość produkcji
12. Dobór silnika
13. Podstawowe materiały na strukturę

Rozdział II. Przygotowanie koncepcji konstrukcji
21. Skrzydło
22. Lotki, klapy, hamulce
23. Dobór profilu skrzydła
24. Położenie środka masy
25. Usterzenie ogonowe
26. Usterzenie kierunkowe
27. Podwozie
28. Ocena mas
29. Schemat wytrzymałościowy
210. Dostępy i podziały technologiczne

Rozdział III. Optymalizacja założeń aerodynamicznych
31. Wstępne oszacowanie biegunowej samolotu
32. Dobór śmigła
33. Wpływ doboru śmigła na długość rozbiegu
34. Wpływ powierzchni skrzydła na długość rozbiegu
35. Wpływ powierzchni nośnej skrzydła na prędkość maksymalną
36. Wpływ chowanego podwozia na prędkość maksymalną
37. Wpływ przekroju kadłuba na prędkość maksymalną
38. Wpływ powierzchni skrzydła na wznoszenie: prędkość i kąt toru wznoszenia
Wpływ wydłużenia skrzydła na prędkość wznoszenia
39. Wpływ oprofilowania i zmiany masy na prędkość wznoszenia
310. Wpływ mocy silnika na wznoszenie: prędkość i kąt toru lotu
311. Wpływ powiększenia skrzydła na promień i czas zakrętu
312. Wpływ powierzchni skrzydła na zakręt ustalony (bez opadania)
313. Porównanie wpływu na zakręty - lepsze oprofilowanie czy mniejsza masa
314. Wpływ wydłużenia skrzydła na promień i czas zakrętu
315. Wpływ powiększenia mocy na promień i czas zakrętu
316. Lot dalekodystansowy
317. Zakończenie studium optymalizacji aerodynamiki

Rozdział IV. Wady których należy uniknąć
41. Brak widoczności
42. Spaliny w kabinie
43. Brak stateczności
44. Niesztywność
45. Rewers lotki
46. Rewers usterzenia wysokości
47. Drgania skrzydeł lub ogona
48. Samowzbudzane drgania typu flatter
49. Nieskuteczność sterów
410. Przekompensowanie sterów
411. Za krótki kadłub

Rozdział V. Technologiczne projektowanie samolotów

Podsumowanie
Bibliografia