Aloes Właściwości lecznicze aloesu znane są co najmniej od 4 tysięcy lat. Wymieniają go zarówno teksty chińskie (najstarszy to Yaoxing Lun), jak i sumeryjskie, egipskie, hebrajskie czy greckie. Nie powinno dziwić, że do Europy Zachodniej aloes dotarł dopiero wraz z pochodem Cesarstwa Rzymskiego - jest to bowiem roślina ciepłolubna i pustynna. Niemniej już w XI w. św. Hildegarda bardzo celnie opisuje jego właściwości co dowodzi, że jego stosowanie było doskonale znane. Prawdę powiedziawszy, od owych czasów, nie przybyło nam wiedzy o zastosowaniu aloesu; tylko o jego składzie chemicznym wiemy więcej Szanowny Czytelniku Opracowanie to ma ambicję być krótkim streszczeniem rzetelnej wiedzy[1] o aloesie, a nie reklamówką czyniącą z aloesu "lek na wszystko", niemniej walory tej rośliny są tak duże, że preparaty aloesu należy umieścić wśród tych, których posiadanie w domu jest niezbędne. Wiadomo powszechnie, że tylko Natura tworzy leki doskonałe; poprzez skomplikowane, ale naturalne, połączenia substancji leczniczych,. Leki chemiczne leczą w jednym miejscu, ale szkodzą w innych, są więc - jak na razie - tylko nieudolną próbą podrobienia Natury. Odrobina historii: Właściwości lecznicze aloesu znane są co najmniej od 4 tysięcy lat. Wymieniają go zarówno teksty chińskie (najstarszy to Yaoxing Lun), jak i sumeryjskie, egipskie, hebrajskie czy greckie. Nie powinno dziwić, że do Europy Zachodniej aloes dotarł dopiero wraz z pochodem Cesarstwa Rzymskiego - jest to bowiem roślina ciepłolubna i pustynna. Niemniej już w XI w. św. Hildegarda bardzo celnie opisuje jego właściwości co dowodzi, że jego stosowanie było doskonale znane. Prawdę powiedziawszy, od owych czasów, nie przybyło nam wiedzy o zastosowaniu aloesu; tylko o jego składzie chemicznym wiemy więcej. I tak, aloes ma trzy podstawowe zastosowania: oczyszczające (nawilża jelito, oczyszcza przewód pokarmowy, krew i skórę), łagodzące (niektóre bóle, wszelkie podrażnienia, pieczenie, stany zapalne i skaleczenia), gojące (przyspiesza ziarninowanie rany, zwiększa mikro krążenie i oddychanie komórkowe), czasem wymienia się też jego zdolności antybiotyczne, co wynika z zawartych naturalnych substancji podobnych do antybiotyków, a także z jego wpływu na układ odpornościowy. Z liści aloesu sporządzamy proszki, wyciągi lub sok (czasami sok z miąższem). Proszki i wyciągi są z reguły przygotowywane z całych liści wraz ze skórką. Skórka zawiera gorzką aloinę i emodynę, co sprawia że preparaty te wywołują przekrwienie błony śluzowej jelit i mają silne właściwości przeczyszczające. Z tego powodu w handlu spotkać możemy sok zielony, otrzymany z całych liści (po wysuszeniu powstaje z niego alona - prawie czarna masa o właściwościach lekko hepatotoksycznych) oraz sok bezbarwny, otrzymany z miąższu. Sok naszej firmy to czysty, bezbarwny sok z miąższu, a właściwości goryczkowe i przeczyszczające tego soku są bardzo niewielkie. Sok taki nie działa alergizująco. Sok jest najważniejszym produktem aloesowym i wchodzi w skład wielu leków (w tym bardzo kiedyś popularnej Biostyminy), zawiera bowiem ok. 200 rozpoznanych substancji czynnych, w tym: witaminy, taniny, żywice, enzymy, śluzowate połączenia białka (m.in. aloektynę), liczne aminokwasy, w tym kwas asparaginowy, glutaminowy, salicylowy, cynamonowy i bursztynowy, sole wapnia, potasu, cynku, boru, manganu, molibdenu, magnezu, miedzi i żelaza, wielocukry, antraglikozydy oraz stymulatory biogenne o działaniu bakteriobójczym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Udowodniono, że sok aloesowy znacznie skuteczniej penetruje skórę i znacznie głębiej wnika od innych - chemicznych - środków kosmetycznych. Pod względem zdolności nawilżania przewyższa czystą wodę do 4 razy. Dlatego też jest jednym z podstawowych surowców kosmetycznych. Właściwości soku aloesowego: pobudza pracę żołądka (zwiększa apetyt, wskazany ludziom z niedowagą i nieżytem jelit), pobudza pracę wątroby i nieznacznie zwiększa wydzielanie żółci (nie stosować przy ciężkich chorobach wątroby i dróg żółciowych bez zgody lekarza), przeczyszcza[2] - jako środek odwadniający działa po 12-14 godzinach od spożycia (na ogół w połączeniu z innymi ziołami, np. kłączem tataraku, kozieradką, koprem włoskim, łodygą rabarbaru, korą kruszyny, itp...) pobudza pracę jelit, stabilizuje florę jelit (wspomaga niszczenie m.in. drożdżycy Candida Albicans) i zapobiega nadmiernej fermentacji[3], wzmacnia i reguluje układ odpornościowy, wiąże wolne rodniki, hamuje rozwój niektórych nowotworów (wedle niektórych receptur ludowych wino aloesowe wspomaga leczenie nowotworów np. macicy)[4], nawilża skórę i wspomaga likwidację zmarszczek, przyspiesza złuszczanie naskórka (rozjaśnia tym sposobem skórę po opalaniu) i błon śluzowych, dzięki czemu wspomaga usuwanie blizn (np. po zabiegu dermabrazji), pielęgnuje włosy i przywraca lekko kwaśne pH skóry głowy (wskazany przy łupieżu, egzemach, itp...)[5]. Wskazania do stosowania: wzmocnienie organizmu po chorobie, poprawa przemiany materii (pobudza enzymy, wspomaga leczenie cukrzycy), przeczyszczenie jelit przy długotrwałych i nawrotowych zaparciach, nawilżenie i regeneracja skóry i błon śluzowych (zanikowy nieżyt błon śluzowych) przewodu pokarmowego oraz układu oddechowego (w tym alergia i astma), zmiany zapalne, ropne, czyraczne i wrzodowe na skórze oraz w przewodzie pokarmowym (w tym owrzodzenia dwunastnicy, okrężnicy i odbytnicy oraz zakażenia ropą błękitną), stany wrzodowe przewodu pokarmowego z tendencjami do rakowatości, nadmierna suchość płuc, dyfteryt, przemywanie oczu w zapaleniu spojówek lub rogówki, w zwyrodnieniach, zmętnieniu rogówki, po przeszczepie rogówki i w zaniku nerwu wzrokowego (sok rozcieńczyć wodą i zagotować), płukanie jamy ustnej (afty, skaleczenia podniebienia, warg, paradentoza, bóle zębów i dziąseł, zapalenia zatok przynosowych), przemywanie świeżych lub źle gojących się ran, zatrucia pokarmowe (wiąże toksyny) i zatrucia metalami ciężkimi (np. pobyt w dużych miastach), alergie, zapalenie atopowe skóry, toczeń, grzybice, łuszczyce i łojotoki (pić sok i przemywać skórę), ukąszenia owadów, zapalenie kręgosłupa, szpiku kostnego (zewnętrznie w postaci okładów chorego miejsca i wewnętrznie), oparzenia wszelkiego pochodzenia (w tym od roślin i od mrozu), infekcje, pękanie i suchość skóry, odleżyny, świąd skóry, wysypki i zaczerwienienia, bóle głowy (stosowany do okładów jako środek wychładzający oraz wewnętrznie w przypadku migren spowodowanych zatruciem krwi i zaparciami), choroby ginekologiczne, zaburzenia miesiączkowe, dysplazja szyjki macicy, okołoklimakteryjne zwiotczenie jelit, niepłodność. Przeciwwskazania: Domowe przetwory aloesu oraz czysty bezbarwny sok podawane w niewielkich dawkach nie wywołują zazwyczaj objawów szkodliwych. Nie powinno się jednak stosować aloesu i jego preparatów zawierających substancje gorzkie (szczególnie zielonego soku) w skręcie kiszek (możliwe zaostrzenie dolegliwości i bólu), zapaleniu wyrostka robaczkowego, uchyłkowatości jelit i ostrych zaparciach nieznanego pochodzenia - lepiej zastosować głodówkę, dietę i delikatną lewatywę, wymienionych wyżej chorobach połączonych z nadciśnieniem lub inną niedomogą serca (możliwe m.in. bóle i kołatania serca), w trakcie menstruacji, szczególnie przy obfitym krwawieniu (może zwiększyć krwotok), przy zaflegmieniu lub przeroście błon śluzowych (może wywołać dodatkową nadprodukcję śluzu i błon śluzowych), przy silnej tendencji do opadania narządów (powiek, odbytnicy, macicy, itp...), przy znacznych lub aktywnych wrzodach, hemoroidach oraz cystach w jamie brzusznej, przy znacznej niewydolności nerek (aloes - szczególnie cały - stosowany przez długi okres lub w bardzo dużych dawkach może uszkadzać nerki), tendencji do krwotoków wewnątrz jamy brzusznej i macicy, w ciąży (sok zielony może wywołać poronienie). Sok bezbarwny bywa używany przy zaparciach w trakcie ciąży niemniej użycie należy skonsultować z lekarzem. w trakcie karmienia: niewielkie ilości antrazwiązków przechodzą do mleka i działają przeczyszczająco na niemowlęta. Dawkowanie: Standardowo od jednej łyżeczki od herbaty do trzech łyżek stołowych dziennie - zależnie od potrzeb, w dawce jednorazowej lub rozłożone na 2 - 3 razy w ciągu dnia. Stanowczo nie przyjmować dłużej niż przez okres 3 miesięcy w jednorazowej kuracji. W przypadku stosowania dużych dawek nie przyjmować dłużej niż 3 tygodnie. Dzieci odpowiednio mniej. Dzieciom do dwóch lat nie podawać (w przypadku zatwardzenia masować brzuszek). Objawy przedawkowania: krwawa biegunka, wstrząs[6]: natychmiast wezwij pogotowie lub zgłoś się do szpitala; biegunka, krwiomocz, kurczowe bóle brzucha, nudności lub wymioty[7]: przerwij stosowanie, zgłoś się do lekarza, częstomocz i/lub bóle w okolicy lędźwiowej w trakcie oddawania moczu: objaw mogący wystąpić przy zbyt długim stosowaniu preparatu: przerwij stosowanie, zgłoś się do lekarza, podrażnienie skóry: przemyj skórę czysta wodą, przerwij stosowanie. Z czym przyjmować sok aloesowy: Sok aloesowy dobrze komponuje się z miodem i czerwonym winem, z miodem lub pierzgą (wieczorem wymieszać sok i miód z wodą; wypić rano na czczo; nie nadużywać, bo wychładza organizm), mumio, suplementami chromu, cynku i selenu (uwaga: zielony sok z całych liści hamuje wchłanianie mikroelementów - taki sok używać co najmniej pół godziny po zażyciu mikroelementów), błonnikiem (kasze i zboża z pełnego przemiału). Zastosowania ludowe: Na świeże skaleczenia - wziąć sok z aloesu na gazę i umocować kompres na ranie. Można przykryć płatkiem folii, aby nie wysychał. Zmienić po jednym dniu. W gruźlicy lub innych niedomogach płuc - stosować wino aloesowe. W gruźlicy płuc i/lub innych narządów (np. kości) - stosować z miodem i tłuszczem wg receptury nr 2. W anemii pić sok aloesowy (bezbarwny) wymieszany z sokiem z pokrzywy. Uwaga: zielony sok aloesowy hamuje wchłanianie żelaza i innych metali. Tradycyjna Medycyna Chińska koncentruje się na zastosowaniu zielonego soku z aloesu, który ma cechy gorzkie i zimne oraz działa na meridian Wątroby i Jelita Grubego, co potwierdza większość jego zastosowań oraz skuteczność w "chorobach z gorąca". Nasze opracowanie dotyczy soku bezbarwnego, o odmiennych właściwościach, niemniej ze względów historycznych przytaczamy zdanie mistrzów chińskich. Warto ich opinię zapamiętać: W chorobach z gorąca (takich jak zaparcia i zastoje energii w jelicie połączone z nadmiernym gorącem meridianu Wątroby, co objawia się m.in. zawrotami i bólami głowy oraz poirytowniem ) aloes działa najmocniej i najszybciej. Medycyna chińska poleca aloes w celu usunięcia toksyn, ochłodzenia Wątroby i wytępienia robaków jelitowych. Dodatkowo zaleca aloes ludziom starszym lub cierpiącym na zaparcia, mającym deficyty płynów ustrojowych. Nie zaleca go (pamiętajmy, że dotyczy to głównie soku zielonego) przy słabości śledziony i żołądka (co objawia się słabym apetytem i biegunką), ponieważ wzmaga nawilżenie jelita i biegunkę. Receptury: Do wykonania soku używamy roślin co najmniej 3 letnich. Przez 10 - 14 dni przed zbiorem nie podlewamy aloesu. Potem ścinamy liście, wycieramy wilgotną szmatką z kurzu i układamy w lodówce na 3 do 5 dni, zawinięte lekko w papier. (W zależności od tego czy chcemy uzyskać sok z całych liści, czy tylko z miąższu, przed włożeniem liści do lodówki możemy je delikatnie obrać (nierdzewnym lub plastikowym nożem) z zielonej skórki. Liść ze skórką będzie zawierał więcej witamin i mikroelementów, ale będzie bardziej gorzki i będzie działał mocniej przeczyszczająco w stosunku do soku z miąższu.) Zmiksować w sokowirówce lub młynku do jarzyn. Pozyskany sok przechowujemy w lodówce do 3 dni lub zużywamy na wino aloesowe. Przepis na oczyszczające krew wino aloesowe domowej roboty: wziąć zakupiony sok aloesowy (lub sok wykonany własnoręcznie), dodać taką samą objętość miodu i nie więcej niż podwójną ilość czerwonego wina gronowego, wymieszać i odstawić na tydzień w ciemne i niezbyt ciepłe miejsce. Rozlać do mocnych butelek i przechowywać w chłodzie. Wino takie, oprócz oczyszczania krwi, działa także na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, owrzodzenie jelita grubego, skurcze mięśniowe, bóle reumatyczne i astmę. Stosowanie: spożywamy 1-2 łyżeczki, pół godziny przed posiłkiem, trzy razy dziennie - nie dłużej niż 3 tygodnie. Po okresie przerwy kurację można powtórzyć (nie więcej niż trzykrotnie w ciągu roku). Informacje dodatkowe: Znamy obecnie ok. 250 gatunków Aloesu i możemy powiedzieć, że wszystkie one wykazują podobne właściwości lecznicze. Przebadane dokładnie zostały jednak tylko te z nich, które nadają się do uprawy przemysłowej (aloes uzbrojony, drzewiasty i zwyczajny), a to wcale nie oznacza, że są to rzeczywiście te odmiany, które mają największe walory. Dlatego zachęcamy Państwa do samodzielnej uprawy tego niezwykle cennego sukulenta. Szczególnie odmian niewielkich i długo rosnących. Autor niniejszego opracowania zna bowiem opinie, iż to one właśnie - wbrew reklamowym zapewnieniom niektórych firm - mają najcenniejsze walory lecznicze. Przechowywanie: w suchym, ciemnym i chłodnym miejscu, nie zamrażać. UWAGA: Niniejsze opracowanie zostało przygotowane na podstawie wiedzy autora, doświadczeń medycyny ludowej (w tym chińskiej) i współczesnych badań naukowych i klinicznych. Niemniej wszelkie informacje zawarte na tej ulotce mają charakter wyłącznie informacyjny i w żadnym wypadku nie zastępują porady lekarza. W żadnym też wypadku kuracja sokiem z aloesu nie zastępuje kuracji zapisanej przez lekarza. W razie choroby skontaktuj się z lekarzem i zastosuj do jego zaleceń. Opracowanie: "ATLAN" Jarosław Bakalarz - naturoterapia, ziołolecznictwo, irydologia. Kraków, 2005. -------------------------------------------------------------------------------- [1] Należy też zaznaczyć, że niektóre polskie firmy sprzedające aloes starają się wytworzyć przeświadczenie jakoby aloes zawierał bardzo duże ilości wielocukrów (mukopolisacharydów), co jest rozminięciem się z prawdą. Immunostymulacyjne właściwości aloesu wynikają bowiem głównie z synergistycznego współdziałania zawartych w nim substancji. Innym mitem jest stwierdzenie, że "sok z aloesu może być pity w dużych ilościach, bo jest całkowicie bezpieczny". Nie jest to prawda - pamiętajmy, że nawet woda w zbyt dużej ilości jest szkodliwa, a tym bardziej sok aloesowy, który działa wychładzająco i - w dużych dawkach - może powodować przerost błon śluzowych. Wykażmy się umiarem i poczuciem równowagi. Stosujmy urozmaiconą dietę, stosowną do pory roku i własnych uwarunkowań zdrowotnych. [2] Nie należy go używać jako środka przeczyszczającego w przygotowaniu do operacji, bowiem oczyszcza raczej jelito cienkie, w jelicie grubym działa znacznie słabiej. [3] W przypadku chorób z fermentacji lub zgagi nie jadać słodyczy, a szczególnie nie przyjmować po nich pokarmów kwaśnych, bo to wywołuje fermentację. [4] Oficjalne badania medyczne nie potwierdzają takich właściwości aloesu, niemniej należy pamiętać, że aloes zawiera wielocukry, które są "paliwem" dla układu immunologicznego. Tak więc ewentualne działanie antynowotworowe może być związane z podniesieniem właściwości obronnych organizmu. [5] W tym zastosowaniu - jako płukanka stosowana po umyciu głowy - sok aloesowy (także zielony) często bije wszelkie inne "fabryczne" kosmetyki. [6] Objaw może wystąpić szczególnie po spożyciu soku zielonego w dużych lub bardzo dużych dawkach. Przy spożyciu soku bezbarwnego objaw nie powinien wystąpić. [7] Jak w przypisie nr 6. Zasady aukcji - Niezależnie od ilości zrobionych zakupów, koszty wysyłki liczone są tylko raz wg. Cennika Dostawy.- Również zakupy zrobione na kilku różnych aukcjach będą wysyłane jedną przesyłką - za jedną opłatą. - Uznajemy uzasadnione reklamacje. Wysyłka - Ze względu na bezpieczeństwo przesyłki, zakupy wysyłane są priorytetem. - Jest również możliwość wysyłki ekonomicznej. - Zakupy pakowane są i wysyłane do 3 dni od otrzymania potwierdzenia wpływu pieniędzy na nasze konto. Kontakt - Jeżeli masz pytanie , chętnie odpowiemy . tel. 600 [zasłonięte] 348 ERA - przy braku odpowiedzi wyślij sms-a.e-mail : [zasłonięte]@interia.plPłatność- Nr konta 84 1140 [zasłonięte] 2[zasłonięte]0040002 [zasłonięte] 595120- Bank: mBank- Dla ułatwienia możecie skorzystać z opcji: "Płacę z Allegro"Faktura- Na życzenie jest wystawiana FV. Do każdego zakupu dołączany jest paragon.
