Trójwymiarowa gra akcji z perspektywy TPP połączona z elementami skradanki.

Fabuła tej gry, opartej na bardzo popularnym w Stanach Zjednoczonych (a także emitowanym w polskiej telewizji) serialu, silnie nawiązuje do jego drugiego epizodu, zwł. zakończenia. Jako wiecznie zmieniająca swa osobowość (i przy okazji ubrania, co zostało ładnie odwzorowane w grze - tzn. ciuchy, nie ich zmienianie) oraz supertajna 'agentka o stu twarzach' (polski tytuł serialu) wyruszamy na poszukiwania kolejnego artefaktu Rambaldi, w trakcie, których przeszkadzać i niekiedy pomagać nam będą znani fanom pierwowzoru bohaterzy. Za scenariusz, podobnie jak opracowanie dialogów, scenek przerywnikowych, projekty kostiumów i masę innych aspektów, odpowiedzialne są te same osoby, co przy produkcji serialu, oraz analogicznie - Ci sami aktorzy użyczyli postaciom głosów.

Gra duży nacisk położyła na elementy skradankowe, w związku, z czym w czasie rozgrywki mamy możliwość m.in. cichego skradania się, chowania za elementami otoczenia czy wyglądanie zza węgłów. W tym pierwszym trybie dostępne są ciche ataki, które po zajściu od tylu pozwalają jednym płynnym (oraz efektownym) ruchem, bez wzbudzania alarmu, pozbycia się stojącego samotnie oponenta. Niestety - AI przeciwników jest mocno niedopracowane, i czasem nawet przy idealnym zakamuflowaniu wrogowie potrafią nas wypatrzyć, podczas gdy kiedy indziej nie widza nas w jasnym pokoju, stojąc z twarzą zwrócona w naszym kierunku 20 kroków dalej. Sytuacje ratuje trochę fakt, iż konspiracja, aczkolwiek przydatna, nie jest niezbędna do ukończenia żadnej z misji. W grze zawarto również szeregu mini-gierek, jak włamywanie się do komputerów czy otwieranie zamków bez pomocy klucza.