Przedmiotem aukcji jest:
Alfred Jarry - Nadsamiec

NOWOŚĆ SERII PROZA OBCA
 Tytuł:     Nadsamiec. Powieść nowoczesna
Autor:     Alfred Jarry
ISBN:    [zasłonięte]978-83574-18-6
Projekt okładki:     Justyna Sztela
Seria:     Proza obca
Tłumaczenie:     Wawrzyniec Brzozowski i Jan Gondowicz
Liczba stron:     152
Cena:     32 zł
Data Premiery:     2[zasłonięte]010-03

TUTAJ PŁACISZ TYLKO 19.90 zło

Rok 1920, Paryż. Tytułowy Nadsamiec postanawia udowodnić tezę o niewyczerpalności ludzkich sił, bijąc na gruncie erotyki eksperymentalnej rekord odnotowany przez starożytnego mędrca Teofrasta, wynoszący 70 razy z rzędu. Na drugim planie – choć nie jest to żadną miarą plan pośledniejszy – rozgrywa się obłąkańczy wyścig kolarskiego kwindemu (jego uczestnicy zostali poddani sterydowej kuracji, dającej im nadludzką moc) z pociągiem ekspresowym na trasie Paryż–Irkuck–Paryż.

Wyścig wygrywa jednak tajemniczy cyklista, którego niezmordowana krzepa nie potrzebuje ni chemicznego, ni metafizycznego wspomagania.

„Miłość to akt nieistotny, bo powtarzać go można w nieskończoność”.
Alfred Jarry

„Powieść, mająca za temat pogoń za absolutem, zdegradowaną nie bez ironii do próby przebicia bariery męskiej wydolności erotycznej, miesza wciąż dwie perspektywy: wymiar krańcowego doświadczenia egzystencjalnego oraz sportowego rekordu. Autor je utożsamia, bywają bowiem sporty, w których zdarza się doświadczyć kresu, jak też poczynania z obrębu filozofii eksperymentalnej, gdzie decyduje kondycja fizyczna”.
z posłowia Jana Gondowicza

Powieść w kongenialnym przekładzie Wawrzyńca Brzozowskiego i Jana Gondowicza.

• • •

Alfred Jarry (1873–1907) – francuski poeta, prozaik i dramatopisarz, twórca patafizyki, zdeklarowany cyklista, bezwzględny krytyk mieszczaństwa, genialny prekursor dwudziestowiecznych kierunków awangardowych: kubizmu, dadaizmu i surrealizmu. Garściami czerpali z niego egzystencjaliści, strukturaliści, semiotycy, oulipijczycy, postfreudyści i postmoderniści. Dziś uznaje się go za jednego z ojców założycieli postsekularyzmu, choć w rzeczywistości powinno się go czytać w poszukiwaniu tego, co da się dopiero stworzyć. Wiódł żywot ekscentryka. Jego najważniejsze dzieła to: „Cezar-Antychryst” (1895), „Ubu król, czyli Polacy” (1896), „Czyny i myśli doktora Faustrolla, patafizyka” (1908). W 1902 roku, tuż przed napisaniem „Nadsamca”, wyznał swej przyjaciółce Rachilde, że po stworzeniu serii wywrotowych tekstów zamierza „pisać tak jak wszycy”. Na szczęście zamierzenie to zakończyło się spektakularną klęską.