Widok tej masy idącej do ataku zaktywizował wreszcie marszałka Soulta. Poruszył trzymaną dotąd w rezerwie brygadę piechoty gen. Werle (5600). Ale nim ten mógł włączyć się do boju, trzeba było mu dać na to czas i czymkolwiek opóźnić ruch nieprzyjacielskiego zgrupowania. Nie mógł w tym momencie liczyć na dragonów Latour-Maubourga, którzy nadal tkwili nad wyschniętym strumieniem – mimo odejścia całej jazdy Lumleya z zajmowanych dotąd stanowisk nie podjęli oni żadnego ruchu. Soult wysłał więc do dowódcy dragonów rozkaz do szarży, a sam pogalopował do najbliżej stojącego pułku lansjerów wołając do płk Konopki: Pułkowniku! Ratuj honor Francji! Konopka nie zastanawiając się wyrwał szablę z pochwy i osłabione poprzednimi walkami szwadrony porwał do szarży. Lansjerzy uderzyli prosto na portugalskie bataliony Harveya. Ci ogniem 2000 karabinów i dział Lefebure’a odrzucili Polaków, którzy w tej akcji ponieśli największe straty. Jednak dzięki temu ruchowi nastąpiło naruszenie spoistości nacierającej linii, ponieważ Portugalczycy zatrzymali się i już do boju nie weszli