NIEBO I PIEKŁO (1963)
Gondo jest właścicielem fabryki obuwia. Pewnego dnia syn szofera zostaje przez pomyłkę wzięty za jego potomka i porwany. Gondo staje przed moralnym dylematem. Jeśli zapłaci okup, stanie w obliczu bankructwa. Kurosawa uczynił ze swoich bohaterów niezwykle realistyczne i "żywe" postaci, co sprawia, że oparte na luźnej adaptacji powieści Eda McBaina Niebo i piekło wykracza ponad schematy hollywoodzkiego kina, z którego czerpało inspirację. Tytuł nawiązuje do społecznej pozycji porywacza, powodowanego zawiścią oraz jego bogatej ofiary.
RUDOBRODY (1965)
Japonia, koniec XIX wieku. Młody, ambitny internista odbywa praktykę w szpitalu dla ubogich, prowadzonym przez starego, apodyktycznego lekarza. Stopniowo uczy się od swojego mentora, czym jest odpowiedzialność, zarówno w stosunku do innych, jak i siebie samego. To epickie dzieło jest jednocześnie społecznym dramatem, operą mydlaną i samurajskim kinem akcji. Zachwyca wierną rekonstrukcją Japonii schyłku okresu feudalnego, a wybitne aktorstwo Toshirô Mifune odkrywa wyższe cele ludzkiego istnienia.
DODES'KA - DEN (1970)
Kręcony w ubogich dzielnicach Tokio film ukazuje życie i marzenia zwykłych mieszkańców miasta. Cichy, spokojny mężczyzna jest przekonany, że zdradza go żona, a umysłowo upośledzony młodzieniec wyobraża sobie, że jest tramwajem. Powtarza bez przerwy dodes''ka-den, dźwięk wydawany przez maszynę. Obaj budują w swoich umysłach wymarzony dom. Pierwszy kolorowy film Kurosawy w wersji reżyserskiej miał 244 minuty. Producenci zdecydowali się na emisję krótszej, 140-minutowej wersji a oryginalny negatyw został zniszczony. Pomimo widocznych cięć Kurosawie cały czas udaje się opowiedzieć historię, będącą mieszaninę realizmu, komentarza społecznego, melodramatu i fantastyki.
