Agawa meksykańska jest sukulentem o pięknej, zwartej rozecie rosnącej powoli osiągając ok. 90 cm średnicy i 60 cm wysokości. Jej naturalnym środowiskiem są suche tereny Meksyku, dawniej była źródłem pożywienia, włókien, mydła, leków i broni. Ma krótkie szaro-niebieskie liście z brązowymi niewielkimi kolcami po bokach i większym kolcem na końcu. Może zakwitać po osiągnięciu dojrzałości, po ok. 10-30 latach. Po zakwitnięciu agawa obumiera. Wytwarza wiele bocznych odrostów korzeniowych, z których można ją rozmnożyć.
Wymagania: Agawa ta może rosnąć w stanowisku półcienistym, jednak preferuje miejsce słoneczne, możliwie w pełnym słońcu. Ziemia powinna być próchniczna, gliniasta, ze sporym dodatkiem gruboziarnistego piasku lub żwiru. Może też rosnąć w ubogiej ziemi, jednak musi ona być bardzo dobrze przepuszczalna. Roślina nie toleruje nadmiernej wilgoci w podłożu. Dobrze znosi wietrzną pogodę i jest wyjątkowo odporna na suszę. Mrozoodporna do ok. -7 st. C. Zimą ograniczamy podlewanie (wystarczy raz na 1-2 miesiące) i przenosimy agawę w chłodne miejsce, najlepiej o temperaturze 6-12 st. C. Jeśli chcemy wiosną wynieść roślinę na dwór, należy ją stopniowo przyzwyczaić do światła słonecznego. Najlepiej umieścić ją w cieniu i przez ok. 10 dni przenosić w coraz jaśniejsze stanowisko. Można nawozić od kwietnia do września co 2-3 tygodnie nawozem do kaktusów.
Rozmnażanie: Z bocznych odrostów korzeniowych lub z nasion.
Szkodniki i choroby: Zgnilizna korzeni i liści spowodowana zbyt obfitym podlewaniem, szczególnie w zimie. Należy wtedy pozwolić całkowicie wyschnąć ziemi i przesadzić agawę do nowego podłoża, nie podlewać.
