Kiedy Sue Townsend obwieściła, że Adrian Mole i broń masowego rażenia to ostatnia część serii, jej wielbiciele pogrążyli się w żalu. Na szczęście przewidywania autorki się nie sprawdziły. Gdy w pamiętną Wigilię 2001 grupa antyterrorystów wparowała do mieszkania Mole'a, zarekwirowane zostały wszystkie jego zapiski, w tym dzienniki z lat 1[zasłonięte]999-20. Po wyjaśnieniu afery Adrian wrócił na wolność i odzyskał swoje diariusze. A w nich...

... wkracza w nowe millenium. Mimo że osiągnął już wiek chrystusowy, ciągle nie ma na koncie nawet jednego sukcesu życiowego. Samotnie wychowuje dwóch synów. Żaden wydawca nie chce rozpoznać w nim obiecującego autora bestsellerów, jak gdyby napisana przez niego książka kucharska nic nie znaczyła. W dodatku Adrian o mały włos nie ląduje na bruku, bo jego matka zamierza po raz czwarty wyjść się za mąż. Mole przenosi się więc z synami do dzielnicy o wątpliwej reputacji. A jakby nieszczęść było mało, wprowadza się do niego przyrodni brat wraz z łóżkiem za, bagatela, osiem tysięcy funtów.

„Zaginione dzienniki” to rarytas dla tych, którzy jeszcze tej komicznej postaci nie znają, zaś dla wielbicieli twórczości Townsend - wisienka na torcie. Napisane z werwą i humorem, czasem uszczypliwie, czasem refleksyjnie. Przed okiem Mole i piórem Townsend nic się nie ukryje!