Możliwość ekspresji swoich myśli oraz zdolność rozumienia komunikatów innych członków wspólnoty są jednymi z najważniejszych warunków jej przetrwania. Gdy oglądamy obraz, rzeźbę, patrzymy na architekturę, czy też jakikolwiek ornament na przedmiocie codziennego użytku – od rysunków naskalnych do sztuki współczesnej – zawsze pojawia się pytanie, co było intencją autora. Jaki przekaz kryje się za daną formą? Znaki i obrazy bywają niejasne i trudne do odczytania. Oglądający czuje, że mają one jakieś ukryte znaczenie, więc próbuje je interpretować.

Do zatrzymania myśli, dla przekazania informacji już od dawna nie wystarczają same znaki alfabetu. Orientacja i komunikacja nie są dziś możliwe bez schematów, znaków i sygnałów. Wypowiedź pisana z konieczności uzupełniana jest obrazami. […] Znaki, symbole, sygnety i sygnały są w swej różnorodności językiem naszych czasów, utrwalającym się i przenikającym naszą codzienność. Obejmują i zachowują to, co było dawniej, i są wskazówką dla tego, co nastąpi. (Adrian Frutiger)

Adrian Frutiger należy do najlepszych europejskich specjalistów w zakresie komunikacji wizualnej. Jego prace uhonorowano m.in. moguncką Nagrodą Gutenberga (1986), a także prestiżową nagrodą «Designer 2007» przyznaną przez szwajcarski Urząd Federalny do spraw Kultury (BAK) «za wywarcie ogromnego wpływu na wizualne otoczenie milionów ludzi».