Admirałowie polscy 1[zasłonięte]919-19, Zbigniew Machaliński

29-06-2015, 6:56
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 30 zł

Użytkownik eLGie

numer aukcji: 5465741374

Miejscowość Warszawa

Koniec: 29-06-2015 07:00:10

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Waga (z opakowaniem): 1.00 [kg]
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 1993

Tytuł: Admirałowie polscy 1[zasłonięte]919-19.
Autor: Zbigniew Machaliński.
Wydawca: Wydawnictwo BELLONA, Warszawa 1993, wydanie I. 338 stron, zdjęcia we wklejkach, oprawa miękka, format 16,5x23,5 cm. Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (prywatne pieczątki własnościowe, podkreślenia i zaznaczenia w tekście) – poza tym stan OK.

Opis: „W książce tej przedstawiono losy dwóch pokoleń polskich admirałów, losy niezwykle powikłane i dramatyczne.
Admirałowie ci zaczynali służbę w marynarkach wojennych państw zaborczych i wrócili po roku 1918 do Polski. Urodzeni w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku, po przybyciu do odrodzonej ojczyzny w służbie byli krótko, niektórzy nie zostali zweryfikowani w korpusie generałów. Urodzili się między 1850 a 1892 rokiem, umierali między 1925 a 1973 rokiem. Pięciu admirałów przeżyło pierwszą i drugą wojnę światową (Karol Korytowski, Adam Mohuczy, Włodzimierz Steyer, Jerzy Świrski, Józef Unrug), pięciu zmarło w czasie drugiej wojny światowej (Michał Borowski, Ksawery Czernicki, Konstanty Biergiel, Zygmunt Brynk, Tomasz Nejman), niektórzy w tragicznych okolicznościach, w tym jeden w Katyniu (Ksawery Czernicki). Z tyć którzy przeżyli ostatnią wojnę, trzech zmarło na emigracji (Karol Korytowski, Jer Świrski, Józef Unrug), jeden, niesłusznie oskarżony, w polskim więzieniu (Ada Mohuczy), a tylko jeden z tej grupy i zarazem jako jedyny z wszystkich, o których mowa, admirałów - nad polskim morzem w Gdańsku (Włodzimierz Steyer).
Ludzie ci byli oddani ojczyźnie, a znajomość świata (biegła znajomość wie języków obcych, przeciętnie czterech) pozwalała im widzieć sprawy polskie wyraźnie.
Zdyscyplinowani i energiczni, lojalni wobec przełożonych, dobrzy fachowcy z dużą wiedzą techniczną i humanistyczną - tak można określić polskich admirałów. Większość z nich chętnie chwytała za pióro, mimo że po latach pływania we flotach zaborczych i braku kontaktów z rodakami mieli kłopoty w sprawnym posługiwaniu językiem ojczystym; sprawność tę ciągle jednak doskonalili. Stawiali społeczeństw duże wymagania w dziedzinie rozwoju polskiej pracy na morzu. Świadomi byli słabości cywilizacyjnych swojej ojczyzny, a zarazem zdecydowani walczyć o skrócenie dystansu wobec przodujących krajów.
Admirałowie służyli nie tylko w siłach zbrojnych, byli również zatrudniani w go spodarce morskiej, w dyplomacji i w szkolnictwie morskim.
Zarówno w początkach II Rzeczypospolitej, jak i Polski Ludowej byli zawsze pierwsi w pracy i służbie na polskim wybrzeżu.
W pracy cechowała ich solidność i uczciwość, w walce rozum i odwaga, cen: wysoko wartość krwi polskiego marynarza i żołnierza.
Admirałów, o których tu mowa, łączyło bardzo wiele. Prawie wszyscy wybrali służbę na morzu kierując się głównie zamiłowaniem. Już w szkołach morskich wyro: niali się wśród swoich kolegów bardzo dobrymi wynikami w nauce, dobrze znosili truć morskiej zaprawy. Po ukończeniu nauki w służbie morskiej staranni i dokładni, wypełniali swoje obowiązki uczciwie i z poświęceniem, dzięki czemu zyskiwali zaufanie i szacunek przełożonych i podwładnych; szybko awansowali. Uczestnicząc w dalekie rejsach poznawali różne kontynenty, nie dotarli jedynie do Australii i Antarktydy. Niektórzy z przedstawionych w tej książce Polaków z rosyjskiej marynarki wojenni uczestniczyli w wojnie morskiej Japonii z Rosją; w zmaganiach tych wykazali wie osobistej odwagi, hartu ducha i predyspozycji dowódczych.
W końcowym okresie pierwszej wojny światowej aktywnie uczestniczyli w ruch niepodległościowym zmierzającym do odrodzenia państwowości polskiej. Po powróci do odrodzonej ojczyzny pracowali na różnych stanowiskach w siłach zbrojnych dyplomacji i gospodarce morskiej. Niektórzy z nich z szefem Departamentu dla Spraw Morskich Kazimierzem Porębskim na czele uczestniczyli w obronie Warszawy w ostatnim etapie wojny z Rosją Radziecką, inni, Adam Mohuczy i Włodzimierz Steyer, jak dowódcy batalionów w ramach Pułku Morskiego, walczyli na froncie, natomiast Michał Borowski kierował w niezwykle trudnych warunkach w Wolnym Mieści Gdańsku akcją przeładunku sprzętu wojskowego i amunicji dostarczonych Polsce drogą morską przez państwa zachodnie.
W przeciwieństwie do oficerów wywodzących się z Legionów Józefa Piłsudskiego admirałowie wyraźnie dystansowali się od powiązań politycznych i działalności politycznej, koncentrując się wyłącznie na służbie i pracy zawodowej. Widzimy to wyraźni zarówno w okresie międzywojennym, w czasie drugiej wojny światowej, jak i w pierw szych latach Polski Ludowej...”.

Spis treści:

Od Autora;

Henryk Cywiński (1[zasłonięte]855-19);
Konstanty Biergiel (1[zasłonięte]855-19);
Napoleon Louis-Wawel (1[zasłonięte]861-19);
Tomasz Nejman (1[zasłonięte]867-19);
Kazimierz Włodzimierz Porębski (1[zasłonięte]872-19);
Michał Aleksander Borowski (1[zasłonięte]872-19);
Jerzy Anzelm Zwierkowski (1[zasłonięte]873-19);
Wacław Kłoczkowski (1[zasłonięte]873-19);
Zygmunt Brynk (1[zasłonięte]872-19);
jerzy Włodzimierz Świrski (1[zasłonięte]882-19);
Ksawery Stanisław Czarnicki (1[zasłonięte]882-19);
Józef Mchał Hubert Unrug (1[zasłonięte]884-19);
Karol Korytowski (1[zasłonięte]892-19);
Adam Mohuczy (1[zasłonięte]891-19);
Wlodzimierz Brunon Steyer (1[zasłonięte]892-19);

Indeks nazwisk.

- Polecam!