Bellona 1993
330 s., 24 cm
stan dobry



SPIS TREŚCI
Od Autora....................... 5
Henryk Cywiński (1[zasłonięte]855-19)................ 9
Konstanty Biergiel (1[zasłonięte]855-19)................ 29
Napoleon Louis-Wawel (1[zasłonięte]861-19).............. 15
Tomasz Nejman (1[zasłonięte]867-19) ................ 42
Kazimierz Włodzimierz Porębski (1[zasłonięte]872-19)........... 44
Michał Aleksander Borowski (1[zasłonięte]872-19) ............ 84
Jerzy Anzelm Zwierkowski (1[zasłonięte]873-19)............. 108
Wacław Kłoczkowski (1[zasłonięte]873-19)............... 127
Zygmunt Brynk (1[zasłonięte]872-19)................. 138
Tadeusz Bobrowski (1[zasłonięte]873-19)............... 150
Jerzy Włodzimierz Świrski (1[zasłonięte]882-19)............. 156
Ksawery Stanisław Czernicki (1[zasłonięte]882-19)............ 201
Józef Michał Hubert Unrug (1[zasłonięte]884-19)............. 216
Karol Korytowski (1[zasłonięte]892-19)................ 251
Adam Mohuczy (1[zasłonięte]891-19) ................. 263
Włodzimierz Brunon Steyer (1[zasłonięte]892-19)............. 292
Indeks nazwisk..................... 332


OD AUTORA
Morze od wieków pociągało Polaków Pokonywali oni wiele trudności, by jako marynarze, podróżnicy, uczeni i technicy uczestniczyć w dalekich ekspedycjach handlowych i naukowych zarówno polskich, jak i organizowanych przez inne kraje. Służyli w marynarkach wojennych i handlowych różnych państw Droga Polaków na morze w okresie I Rzeczypospolitej, a także zaborów była szczególnie trudna
Po powstaniu styczniowym na terenach zaborów rosyjskiego i pruskiego nasiliło się zjawisko rusyfikacji i germanizacji związane z tendencjami do ograniczenia polskiego stanu posiadania. Te działania wywołały odwrotny skutek umacniał się patriotyzm Polaków i wiara w odzyskanie niepodległości.
W gospodarce, nauce, kulturze i sztuce Polacy osiągali sukcesy liczące się również w skali międzynarodowej Podobnie było w szeroko pojętej pracy na morzu, szczególnie w zaborze rosyjskim Dla młodych Polaków tam żyjących droga na morze stanowiła często jedyną możliwość poznania świata, zaspokojenia młodzieńczych marzeń i fascynacji.
Wiele napisano o karierach naszych rodaków w dobie popowstaniowej w dziedzinie techniki, w wolnych zawodach, nauce, kultur/e i sztuce, sukcesy w pracy na morzu są również znaczące. Polacy, którzy osiągali stopnie admiralskie, stanowią wierzchołek społeczności ludzi morza Tych. którzy osiągnęli stopnie oficerskie w marynarkach wojennych i handlowych państw zaborczych oraz wysokie stanowiska w przemyśle okrętowym i szkolnictwie morskim, było znacznie więcej.
W książce tej przedstawiono losy dwóch pokoleń polskich admirałów, losy niezwykle powikłane i dramatyczne.
Admirałowie ci zaczynali służbę w marynarkach wojennych państw zaborczych i wrócili po roku 1918 do Polski. Urodzeni w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku, po przybyciu do odrodzonej ojczyzny w służbie byli krótko, niektórzy nie zostali zweryfikowani w korpusie generałów. Urodzili się między 1850 a 1892 rokiem, umierali między 1925 a 1973 rokiem Pięciu admirałów przeżyło pierwszą i drugą wojnę światową (Karol Korytowski. Adam Mohuczy. Włodzimierz Steyer. Jerzy Świrski. Józef Unrug), pięciu zmarło w czasie drugiej wojny światowej (Michał Borowski. Ksawery Czernicki. Konstanty Biergiel. Zygmunt Brynk. Tomasz Nejman). niektórzy
w tragicznych okolicznościach, w tym jeden w Katyniu (Ksawery Czernicki). Z tych, którzy przeżyli ostatnią wojnę, trzech zmarło na emigracji (Karol Korytowski, Jerzy Świrski, Józef Unrug). jeden, niesłusznie oskarżony, w polskim więzieniu (Adam Mohucźy) a tylko jeden z tej grupy i zarazem jako jedyny z wszystkich, o których tu mowa, admirałów - nad polskim morzem w Gdańsku (Włodzimierz Steyer).
Ludzie ci byli oddani ojczyźnie, a znajomość świata (biegła znajomość wielu języków obcych, przeciętnie czterech) pozwalała im widzieć sprawy polskie wyraźniej.
Zdyscyplinowani i energiczni, lojalni wobec przełożonych, dobrzy fachowcy z dużą wiedzą techniczną i humanistyczną - tak można określić polskich admirałów. Większość z nich chętnie chwytała za pióro, mimo że po latach pływania we flotach zaborczych i braku kontaktów z rodakami mieli kłopoty w sprawnym posługiwaniu się językiem ojczystym; sprawność tę ciągle jednak doskonalili. Stawiali społeczeństwu duże wymagania w dziedzinie rozwoju polskiej pracy na morzu. Świadomi byli słabości cywilizacyjnych swojej ojczyzny, a zarazem zdecydowani walczyć o skrócenie dystansu wobec przodujących krajów.
Admirałowie służyli nie tylko w siłach zbrojnych, byli również zatrudniani w gospodarce morskiej, w dyplomacji i w szkolnictwie morskim.
Zarówno w początkach II Rzeczypospolitej, jak i Polski Ludowej byli zawsze pierwsi w pracy i służbie na polskim wybrzeżu.
W pracy cechowała ich solidność i uczciwość, w walce rozum i odwaga, cenili wysoko wartość krwi polskiego marynarza i żołnierza.
Admirałów, o których tu mowa, łączyło bardzo wiele. Prawie wszyscy wybrali służbę na morzu kierując się głównie zamiłowaniem. Już w szkołach morskich wyróżniali się wśród swoich kolegów bardzo dobrymi wynikami w nauce, dobrze znosili trudy morskiej zaprawy. Po ukończeniu nauki w służbie morskiej staranni i dokładni, wypełniali swoje obowiązki uczciwie i z poświęceniem, dzięki czemu zyskiwali zaufanie i szacunek przełożonych i podwładnych; szybko awansowali. Uczestnicząc w dalekich rejsach poznawali różne kontynenty, nie dotarli jedynie do Australii i Antarktydy. Niektórzy z przedstawionych w tej książce Polaków z rosyjskiej marynarki wojennej uczestniczyli w wojnie morskiej Japonii z Rosją; w zmaganiach tych wykazali wiele osobistej odwagi, hartu ducha i predyspozycji dowódczych.
W końcowym okresie pierwszej wojny światowej aktywnie uczestniczyli w ruchu niepodległościowym zmierzającym do odrodzenia państwowości polskiej. Po powrocie do odrodzonej ojczyzny pracowali na różnych stanowiskach w siłach zbrojnych, dyplomacji i gospodarce morskiej. Niektórzy z nich z szefem Departamentu dla Spraw Morskich Kazimierzem Porębskim na czele uczestniczyli w obronie Warszawy w ostatnim etapie wojny z Rosją Radziecką, inni, Adam Mohuczy i Włodzimierz Steyer, jako dowódcy batalionów w ramach Pułku Morskiego, walczyli na froncie, natomiast Michał Borowski kierował w niezwykle trudnych warunkach w Wolnym Mieście Gdańsku akcją przeładunku sprzętu wojskowego i amunicji dostarczonych Polsce drogą morską przez państwa zachodnie.
W przeciwieństwie do oficerów wywodzących się z Legionów Józefa Piłsudskiego admirałowie wyraźnie dystansowali się od powiązań politycznych i działalności politycznej, koncentrując się wyłącznie na służbie i pracy zawodowej. Widzimy to wyraźnie zarówno w okresie międzywojennym, w czasie drugiej wojny światowej, jak i w pierwszych latach Polski Ludowej. Ta konsekwentna apolityczność przynosiła wyraźne
korzyści Polskiej Marynarce Wojennej: Admirałowie, oprócz Świrskiego, nie stronili natomiast od działalności społecznej w swoim środowisku zawodowym pełniąc różne funkcje z wyboru w Lidze Morskiej i Kolonialnej, żeglarstwie sportowym, ruchu regionalnym, sportowym itp. Ta działalność była zresztą podporządkowana służbie morskiej, podobnie jak cała sfera życia rodzinnego i osobistego. Kilku admirałów nie weszło w związki małżeńskie, żyjąc samotnie (Kazimierz Porębski, Wacław Kloczkowski, Jerzy Anzelm Zwierkowski, Napoleon Louis-Wawel). Dyspozycyjność, zmiany przydziałów, miejsca zamieszkania utrudniały życie rodzinne prowadząc w niektórych wypadkach do rozwodów (Włodzimier Steyer, Adam Mohuczy). Dwóch admirałów, Napoleon Louis-Wawel i Jerzy Anzelm Zwierkowski, popełniło samobójstwa.
Dzięki dobrej znajomości wielu języków obcych i wiedzy z różnych dziedzin gospodarki i techniki morskiej admirałowie często bywali zatrudniani na placówkach dyplomatycznych jako attache morscy, jako szefowie komisji nadzorujący budowę okrętów czy różnych misjach politycznych i gospodarczych. Ludzie ci bardzo dbali o nienaganny, elegancki wygląd zewnętrzny. Bardzo byli przywiązani do munduru oficera marynarki wojennej, w nim czuli się najlepiej. Po przejściu na emeryturę chętnie dalej nosili mundur, nawet bez dystynkcji, jeżeli odebrano im do tego prawo (Włodzimierz Sleyer), Mieli wiele słabostek, angażowali się w różne, nie zawsze tego warte problemy, lubili, kochali i nienawidzili.
Przysłowiowe już umiłowanie morza, fanatyczne niemal przywiązanie do zawodu stanowiło ich silę, ale w pewnym sensie słabość. Angażowali się bez reszty w służbę i pracę na morzu. W okresie międzywojennym, w czasie wojny i w pierwszych latach pokoju starali się budować Polskę silną na morzu, często w oderwaniu od realiów ekonomicznych, społecznych i politycznych.' Odnosili sukcesy, doznawali również porażek i klęsk. Saldo tych dokonań jest jednak zdecydowanie dodatnie.
Cezurą końcową książki jest rok 1950, w którym ostatni admirał (Włodzimierz Steyer) wywodzący się z marynarki wojennej byłego państwa zaborczego odszedł ze służby czynnej.
Przez pryzmat losów bohaterów tej książki można prześledzić rozwój niektórych elementów polskiej uprawy morza w latach 1[zasłonięte]919-19.
Zrezygnowałem z tradycyjnego w tego typu pracach układu alfabetycznego na rzecz chronologicznego; pozwoli to prześledzić w naturalnej kolejności losy opisywanych ludzi i istniejące między nimi związki na tle dziejów nowożytnych Polski na morzu.
Nie zweryfikowanych w korpusie generałów (Antoni Brynk i Seweryn Bobrowski) przedstawiłem w przypisach, wyjątek w tym względzie uczyniłem jedynie w odniesieniu do Henryka Cywińskiego. Biografię tego wiceadmirała rosyjskiej marynarki wojennej potraktowałem jako wstęp do niniejszej książki. Stanowi ona bowiem przykład niełatwej drogi Polaków pod zaborami do służby morskiej.
Daty dzienne dotyczące służby w rosyjskiej marynarce wojennej przytoczyłem zgodnie z urzędowymi dokumentami Rosji carskiej, należy je odczytywać przestawiając o dwanaście dni do przodu. Uzupełnienia i wyjaśnienia autorskie wprowadziłem w nawiasach kwadratowych.


Słowa kluczowe:

KOSZT WYSYŁKI:

- Niezależnie od ilości kupionych książek koszt wysyłki liczony jest tylko raz i wynosi:

- 7,50 polecony/paczka ekonomiczna

- 9.00 polecony/paczka priorytet

DODATKOWE INFORMACJE O WYSYŁCE I PŁATNOŚCI:

- Wysyłkę realizujemy 2 razy w tygodniu za pośrednictwem Poczty Polskiej

- Książki wysyłamy w bezpiecznych "bąbelkowych" kopertach (na życzenie klienta wzmacnianymi dodatkowo tekturką)

- Nie wysyłamy za pobraniem, za granicę, nie ma także możliwości odbioru osobistego

- Forma płatności: płatne z góry (zwykły przelew/Płacę z Allegro)

- W przypadku większej ilości zakupionych książek, prosimy o wpłatę w terminie 10 dni - niestety nie przetrzymujemy zakupionych książek "na później":)

KATALOG: