Adama Półtawskiego sześć exlibrisów drzeworytowych

(wszystkie sygnowane)

Egzemplarz numerowany nr 41 sygnowany przez A. Półtawskiego i T. Lesznera

Wydane w nakładzie 42 egzemplarzy w 1948 r.

z tekstem Tadeusza Lesznera

 format 20,5 x 27,5 cm, str. 50 , okładka kartonowa, stan idealny

 Adam Jerzy Półtawski (ur. 15 maja 1881 w Warszawie, zm. 19 września 1952 w Krakowie) – polski grafik i typograf. Jest autorem krojów pisma: Antykwa Polska (zwanej obecnie od jego nazwiska „Antykwą Półtawskiego”) oraz Mediewal Polski (tylko w projekcie). Tworzył m.in. dla „Chimery”, którą ilustrował. Związany był ze środowiskami artystycznymi Warszawy, Lublina i Kielc.

Studiował historię sztuki, fizykę i chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Następnie dla pogłębienia swej wiedzy i artystycznych umiejętności przeprowadził się najpierw do Monachium, gdzie pobierał nauki w tamtejszej Akademii, następnie do Lipska gdzie uczęszczał do Wyższej Technicznej Szkoły Drukarskiej, a potem do Berlina, gdzie pobierał nauki w Kunstschule des Westens.

W okresie międzywojennym pracował jako kierownik Zakładów Graficznych Bolesława Wierzbickiego w Warszawie oraz dyrektor techniczny Drukarni Łazarskiego. Prowadził też działalność pedagogiczną. Wykładał techniki drukarstwa i grafikę w Wyższej Szkole Dziennikarskiej (1922-1933), Szkole Przemysłu Graficznego (1926-1944), Salezjańskiej Szkole Rzemiosł w Warszawie (1923/1924 i 1932-1939) – gdzie razem ze Stanisławem Chrostowskim prowadził też Doświadczalną Pracownię Graficzną, oraz Publicznej Dokształcającej Szkole Graficznej w Warszawie (1931-1933). Wykładał też techniki graficzne i zagadnienia drukarstwa na Kursach Księgarskich przy Wolnej Wszechnicy Polskiej. W dwudziestoleciu zaznaczył swą obecność w życiu artystycznym jako organizator i uczestnik wielu wystaw graficznych tak w Polsce jak i za granicą, specjalizując się przede wszystkim w zdobnictwie książkowym i ekslibrisie. Uprawiał też rysunek, malarstwo miniaturowe i inne różne techniki graficzne. Projektował druki akcji i obligacji, zaprojektowałbanknot o nominale stu marek, który był pierwszym banknotem międzywojennej Polski.

Podczas okupacji organizował i prowadził tajne kursy graficzne. Podczas powstania warszawskiego uległo zniszczeniu wiele jego prac, pośród których znajdowały się m.in. próbne odbitki i niskonakładowe druki powstałe w Doświadczalnej Pracowni Graficznej. Po powstaniu został przymusowo wysiedlony do Żarnowca.

Po wojnie wyjechał do Lublina, gdzie aktywnie działał w Związku Polskich Artystów Plastyków. Ostatnie lata swego życia spędził w Kielcach, gdzie pracował jako kierownik techniczny Drukarni „Jedność”.

Był członkiem Związku Polskich Artystów Grafików – którego był też współzałożycielem, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego, Koła Artystów Grafików Reklamowych i Towarzystwa Bibliofilów Polskich.

Jego prace znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie, Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Komplet prac, również tych niepublikowanych, znajduje się obecnie w posiadaniu rodziny artysty.

Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1952 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki – za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi po raz II.

.