Jej kwiaty są drobne, pachnące i bardzo MIODODAJNE.

Kwitnie w czerwcu i lipcu.

Pierzaste liście igliczni rozwijają się dopiero w połowie maja, a jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty kolor.

W upalne dni składa listki podobnie jak mimoza.

Gatunek ten wyróżnia się przede wszystkim okazałymi, niemal 40-centymetrowymi czerwonobrunatnymi strąkami, płaskimi i fantazyjnie poskręcanymi, które wiszą na gałęziach jeszcze długo po opadnięciu liści. Drzewo gubi je stopniowo do wiosny.

Nasiona są płaskie, otoczone grubą skórką. Miąższ wypełniający strąki jest słodki, a po ugotowaniu JADALNY, podobnie jak nasiona, które w smaku przypominają groch.

Wymaga stanowisk słonecznych i osłoniętych od wiatru. Dobrze rośnie na suchych, lekkich, żyznych glebach.

Jest w pełni odporny na mrozy.

Dobrze też znosi susze, zasolenie gleby i zanieczyszczenia powietrza.

Ze względu na ażurową koronę można ją sadzić nawet naprzeciw okien - nie zasłoni światła słonecznego.