Abstrakcja geometryczna a forma organiczna
Aleksander Serafin
rok wydania: 2014
stron: 254
oprawa: miękka
format: B5
wydawnictwo: Politechnika Łódzka
Aleksander Serafin jest absolwentem Politechniki Łódzkiej. Studiował także w Sint-Lucas Hoger Instituut voor Architectuur w Brukseli.
Autor jest obecnie adiunktem na Wydziale Budownictwa, Architektury i inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej, gdzie pełni funkcje kierownika Zespołu Kształtowania Formy Architektonicznej w Instytucie Architektury i Urbanistyki. Od początku działalności naukowej koncentruje się na zagadnieniach dotyczących związków architektury ze sztuką abstrakcyjną. Prowadzi badania w obszarze twórczości awangardowej, ze szczególnym uwzględnieniem jej znaczenia dla rozwoju myśli europejskiej.
Autor jest czynnym projektantem uprawnionym, zrzeszonym w Izbie Architektów RP. Obecnie kieruje architektoniczno-konstruktorskim zespołem projektowym i jest koordynatorem inwestycji infrastrukturalnych realizowanych z wykorzystaniem środków Unii Europejskiej.
SPIS TREŚCI:
I. WSTĘP: POMIĘDZY SZTUKĄ I ARCHITEKTURĄ 7
II. DOMINACJA SIŁY NATURY W SZTUCE I ARCHITEKTURZE 13
1. Pierwiastek organiczny w nurcie nadrealno-alegorycznym 14
2. Od antysztuki do sztuki przedmiotowej: ready mades, objets naturels i objets trouvés 17
3. Znaczenie odkrycia abstrakcji organicznej i upowszechnienia jej w rzeźbie europejskiej 31
4. Łączność obiektu z otoczeniem a idea budynku organicznego 44
5. Od poematu elektronicznego do płynnej architektury 53
6. Symbol jako element kształtujący formę organiczną w architekturze 64
7. Nadrealistyczne wizje architektoniczne 71
8. Nadrealizm i alegoria jako wyraz formy organicznej w estetyce 78
III. EMOCJA JAKO CZYNNIK DETERMINUJĄCY FORMĘ 79
1. Narodziny nurtu emocjonalnego w myśli estetycznej 80
2. Pionierzy nurtu emocjonalnego w architekturze 87
3. Architektura na granicy formy organicznej i estetyki maszynowej 92
4. Architektura organiczna, czy forma organiczna w architekturze? Droga od organicznego budowania do architektury demokratycznej 99
5. Geometria i jej dekonstrukcja jako współczesna kontynuacja nurtu emocjonalnego 118
6. Nurt emocjonalny, estetyka pomiędzy formą geometryczną a organiczną 141
IV. ESTETYCZNY PORZĄDEK WYRAŻONY POPRZEZ GEOMETRIĘ 143
1. Nurt racjonalistyczno-geometryczny jako skutek rewolucji cézanne’owskiej 144
2. Kształtowanie abstrakcji geometrycznej poprzez równowagę elementów i bezprzedmiotowość 150
3. Rytm jako wyraz zależności geometrycznych 173
4. Rozwój formy wobec zagadnień dynamizmu 191
5. Forma podporządkowana geometrii w architekturze najnowszej 213
6. Nurt jako ostateczny wyraz racjonalistycznej wizji rzeczywistości 224
V. ZAKOŃCZENIE: TRZY DROGI ROZWOJU DWÓCH POSTAW TWÓRCZYCH 225
VI. ŹRÓDŁA ILUSTRACJI 229
VII. BIBLIOGRAFIA 234
VIII. INDEKS NAZWISK 249
