Sprzedam 8 gier na PS 2 :
1. SPYUNTER - sprawna
Firma Midway odświeża pomysł z gry z 1983 roku pod tym samym tytułem. W nowej oprawie graficznej zasiadamy za sterami super nowoczesnego pojazdu – Interceptor. Oprócz uzbrojenia, nasz samochód wyposażony jest w jeszcze kilka usprawnień, których nie posiada seryjneauto. Z łatwością porusza się po wodzie – świetnie wygląda animacja zmieniająca Interceptora w motorówkę. W momencie, gdy stracimy za dużo energii, samochód odrzuca karoserie i zmienia się w motor lub, na wodzie, w skuter. Ogólnie gra polega na szaleńczej jeździe przed siebie, przy okazji trzeba cos zniszczyć lub zebrać, oczywiście za każdym razem przeszkadza nam horda złoczyńców – tu należy podkreślić, iż poziom trudności jest bardzo wysoki.
W SpyHunter wcielamy się w agenta służb specjalnych, którego zadaniem jest pokonanie groźnej organizacji „Nostra”. „Nostra” za pomocą nowoczesnej technologii i armii najemników chce objąć władzę nad światem – standard w tego typu grach.
Gra jako pierwsza powstała właśnie na platformę PlayStation 2, mimo ze graficznie nie prezentuje poziomu najlepszych gier na ta konsole, to jest wykonana bardzo dobrze. Animacja trzyma stały poziom, nawet na „Split screenie”; momentami mogą razić zbyt słabo wykonane tekstury. Po przejściu 14 misji dostępnych w grze, zawsze możemy powalczyć z przyjaciółmi na podzielonym ekranie, niestety tylko na dwie osoby.
2. FINAL FANTASY X - sprawna
Dziesiąta część Final Fantasy opowiada historie Tidusa. Tidus jest gwiazda sportu zwanego Blitzball. Podczas jednego z meczy, miasto zostaje zaatakowane przez potężną istotę zwana Sin. Mieszkańcy miasta ponoszą śmierć, podczas gdy Tidus wychodzi żywy z opresji, wraz ze „strażnikiem” o imieniu Auron. Jak się jednak okazuje, Tidus przenosi się w niejasnych okolicznościach do nieznanego mu świata. I tu zaczyna się standardowa rozgrywka znana z serii FF, choć realizacja i kunszt tej pozycji stoją non-stop na najwyższym poziomie.
Tidus poznaje kolejne postacie, które przyłączają się, lub tez nie, tworząc drużynę. Toczymy walki, nabieramy doświadczenia (w tym miejscu całkiem ciekawie rozwiązany system, choć nie tak bardzo innowacyjny, jak mogłoby się na początku wydawać), no i oczywiście poznajemy coraz to nowe elementy fabuły, która jak zwykle w FF – jest bardzo mocnym punktem gry. Największym przełomem jest zastosowanie lektorów, zamiast napisów podczas wypowiedzi postaci. Ten element bardzo korzystnie wpływa na rozgrywkę, a trzeba powiedzieć, ze ilość kwestii mówionych jest naprawdę ogromna, jednocześnie nie na tyle, by zanudzać gracza. Grafika to kolejny krok naprzód; jest piękna, bogata w szczegóły i efekty specjalne (te oczywiście dają o sobie znać głównie podczas świetnie prezentowanych walk). Przerywniki filmowe z FFX wyznaczyły nowy poziom ich realizacji pozostawiając inne gry w tym elemencie daleko w tyle. Jak na serie FF przystało, gra jest długa, a ilość i różnorodności żądań pobocznych (subqestów) pozwala na potężne wydłużenie rozgrywki lub tez kolejne podejścia do całej przygody, po ewentualnym jej ukończeniu. Trudno się w przypadku FFX doszukać jakichś minusów, choć można chyba uznać, ze takowym jest brak większych zmian w charakterystyce rozgrywki, jej systemie, który znany jest od dawna dzięki poprzednim osłonom serii. Trzeba jednak przyznać, ze system ten został wspaniale oprawiony i znów pozwala zassać gracza na długie godziny.
3. X-MEN LEGENDS - sprawna
X-Men Legends to gra z gatunku action-RPG, będąca idealną propozycją dla miłośników komiksowych czy animowanych przygód Mutantów. Podobnie jak w większości scenariuszy serii, główne zadanie polega na powstrzymaniu złowrogiego Magneto. Ów osobnik planuje użyć swoich magnetycznych mocy do przeniesienia Ziemi w głąb galaktyki i przez to pogrążyć niebieską planetę w wiecznej zimie. W takich warunkach atmosferycznych przetrwają tylko najsilniejsi, zaś gatunek ludzki z pewnością wyginie. Zespół X-Men musi za wszelką cenę powstrzymać szalonego mutanta, zanim będzie za późno...
Podczas rozgrywki kontrolujemy drużynę czterech X-Menów, wybranych dowolnie spośród 15 (Wolverine, Gambit, Storm, Cyclops, Gambit, Nightcrawler, etc.). Każdy mutant posiada unikatowe charakterystyki i moce, które przydają się w różnych sytuacjach. Oprócz standardowych punktów życia, musimy także zwracać uwagę (i regenerować) współczynnik mocy danej postaci, gdyż jeśli ten wskaże 0, wykorzystanie ataków specjalnych staje się niemożliwe. Kolejne potyczki z wysłannikami Magneto przynoszą X-Menom cenne punkty doświadczenia, dzięki którym awansują na kolejne poziomy i dysponują jeszcze większą siłą. Gracze w dowolnej chwili mogą również „przełączać” się między prowadzonymi bohaterami.
Zmagania prowadzone są w pełni trójwymiarowym i interaktywnym (niemal każdy obiekt może zostać zniszczony w wyniku walki) środowisku. Modele postaci wykonano poprawnie, natomiast bardzo efektownie prezentuje się efekt wykorzystania mocy poszczególnych X-Menów (najlepiej pod względem oprawy wypada jednak wersja gry na Xboxa). Twórcy X-Men Legends szczycą się również ponad 40 filmowymi wstawkami, posuwającymi fabułę naprzód. Co więcej, sukcesy w grze pozwalają na odblokowanie rozmaitych bonusów (nowe stroje, sekrety, itp.).
4. PRIMAL - sprawna
Jen przychodzi na koncert swojego chłopaka. Ostra, rockowa muzyka, klimatyczny klub. Wśród publiki daje się zauważyć przedziwną i przerażającą postać – ktoś mierżący ok. dwóch metrów, potężny w barach i ze święcącymi oczyma wpatruje się w wokalistę. Gdy para opuszcza lokal rozmawiając o dziwnie wyglądającym gościu, ten okazuje swe oblicze i...nie jest to człowiek. Potwór z innego wymiaru porywa chłopaka Jen, a ta poszkodowana w wydarzeniu, trafia do szpitala. Gdy się ocknie, zauważy w ciemnym rogu kolejna dziwna postać nie z tego świata. To Scree – żywy i gadający gargulec, który namawia Jen na pewna podróż, podróż w inny wymiar do fantastycznego świata. Tak oto Jen wyruszy na poszukiwanie swojego narzeczonego, a jednocześnie postara się przywrócić równowagę sił (która została niebezpiecznie zachwiana) świata w którym się znalazła – Oblivion.
W zasady rządzące Oblivionem wprowadza Jen Scree, który przez większość gry nie opuszcza bohaterki. Mamy wiec dwóch bohaterów, ponieważ gracz może w zasadzie w dowolnym momencie przełączać się pomiędzy nimi. I tak Jen potrafi walczyć, podczas gdy Scree popisuje się umiejętnością chodzenia po pionowych ścianach czy kumulowania specjalnej energii, która potem może przekazać Jen, jeśli jej siły zostały w walce nadwątlone. Para zwiedzi kilka światów, a każdy z nich jest zupełnie inny i zamieszkały przez zupełnie inne istoty. W każdym z tych światów Jen zyska nowa moc, a owe atrybuty uaktywnia się poprzez efektownie ukazana w czasie rzeczywistym transformacje naszej bohaterki. W Primal czeka na gracza sporo zagadek, a system sterowania dwoma postaciami doskonale się w ich rozwiązywaniu sprawdza. Walka to domena Jen i najczęściej troczymy ją w jednej z form, które możemy przybrać, gdyż jesteśmy wtedy wyposażeni w ostre pazury, świetlisty miecz, czy też potrafimy oddychać pod woda, szybciej pływać i smagać prądem. Przenosząc się do nowych światów Jen nie traci wcześniej zdobytych mocy tak, więc pod koniec gry mamy spory wachlarz możliwość wynikający z czterech form, w które możemy się transformować. Grę charakteryzuje dość rozbudowany scenariusz, ciekawe i nierzadko dowcipne dialogi, oraz bardzo dobra oprawa audiowizualna.
5. FORD RACING 3 - sprawna
Ford Racing 3 to kolejna ścigałka na licencji koncernu Ford. Podobnie jak w przypadku poprzednich odsłon serii, mamy tu do czynienia z niezbyt skomplikowaną zręcznościówką a nie pełnoprawnym symulatorem. Model jazdy jest wyjątkowo uproszczony, zabrakło również jakichkolwiek uszkodzeń. Opisywany tytuł wprowadza do zabawy zupełnie nowy tryb – Ford Competition. Jest to seria turniejów, w których w nagrodę za kolejne wygrane można odblokowywać nowe pojazdy czy trasy. Zawody są dość zróżnicowane. Oprócz typowych wyścigów można brać udział w różnorakich wyzwaniach – pokonywać bramki kontrolne, zbierać charakterystyczne ikony, podążać za wyznaczonym wozem (drafting) czy też wyprzedzać jak największą ilość wolniej jadących pojazdów.
Wyścigi rozgrywają się na 26 trasach. Obiekty te są wyjątkowo zróżnicowane. Autorzy opisywanej ścigałki przygotowali zarówno odcinki asfaltowe, jak i zawody rozgrywane na żwirze czy piasku. Jednym z podstawowych atutów opisywanej produkcji są oczywiście tytułowe pojazdy Forda. Do wyboru jest cała masa limuzyn, aut typu coupe, pick-upów, wozów koncepcyjnych a nawet supersportowych bolidów znanych z wyścigów NASCAR czy rajdów samochodowych. W sumie do wyboru jest ponad 50 maszyn, należy jednak zaznaczyć, iż część z nich przeniesiono z Ford Racing 2.
Poziom trudności zabawy nie jest zbyt wygórowany, aczkolwiek sukcesywnie rośnie. Gracz musi przede wszystkim zapamiętać rozkład poszczególnych zakrętów. Nie trzeba natomiast zbyt często zwalniać, gdyż obiekty otoczone są niewidzialnymi ścianami, od których można się w bezpieczny sposób „odbijać”. Oprawa wizualna prezentuje zbliżony poziom do Ford Racing 2. Zdecydowanie najładniej wykonano poszczególne auta Forda, otoczenie wypada pod tym względem znacznie gorzej. Multiplayer obejmuje split-screen dla dwóch osób. Zawodnicy mogą korzystać wyłącznie z tych pojazdów, które zostały już wcześniej odblokowane.
6. OUTRUN 2006 - sprawna
OutRun 2006: Coast 2 Coast to wirtualna gra wyścigowa, powstała z okazji dwudziestolecia pamiętnej serii, której jest piątą częścią. Wspomniany cykl został zapoczątkowany w 1986 roku na salonowych automatach zręcznościowych dzięki wysiłkom słynnego japońskiego twórcy elektroniczno-rozrywkowego nazwiskiem Yu Suzuki. Po długiej nieobecności marka powróciła na rynek wraz z komercyjna premierą dwóch wersji OutRun 2(maszyny coin-op i system Xbox), natomiast za sprawą niniejszej pozycji korporacja Sega chce dotrzeć do znacznie szerszego grona odbiorców, ponieważ wśród docelowych platform sprzętowych figurują komputery PC oraz konsole PlayStation 2, Xbox i PlayStation Portable.
Zgodnie z tradycją developerzy przygotowali rozgrywkę niekoniecznie realistyczną, ale na pewno dającą mnóstwo radości. Ponownie postarano się o uzyskanie ekskluzywnej licencji firmy Ferrari, co zaowocowało zaimplementowaniem dwunastu dokładnie odwzorowanych (autentyczne parametry, sugestywnie brzmiące dźwięki wielocylindrowych silników etc.) egzemplarzy luksusowych samochodów. Wśród dostępnych pojazdów oglądamy m.in. nowoczesną muskularną sylwetkę F430 i klasyczne kształty modelu Superamerica z lat sześćdziesiątych XX wieku.
Gdy już dokonamy wyboru czterokołowca czas ruszyć na jedną z wirtualnych tras. Do naszej dyspozycji oddano łącznie trzydzieści etapów, zlokalizowanych w ramach szeregu odmiennych środowisk graficznych (np. nadmorski krajobraz z piaszczystymi plażami i palmami lub asfaltowa nitka wijąca się wśród ośnieżonych górskich szczytów). Naturalnie nie od razu mamy dojście do wszystkich smaczków OutRun 2006: Coast 2 Coast – trzeba zatem odblokowywać rozmaite bonusy chociażby poprzez zdobywanie licencji kierowcy wyścigowego. Nie zapomniano również o trybie zabawy wieloosobowej, obsługującej maksymalnie sześciu użytkowników.
7. COLIN MCRAE RALLY 3 - sprawna
Trzecia część jednego z najsłynniejszych symulatorów rajdów samochodowych. Podobnie jak w przypadku poprzednich odsłon serii, gra firmowana jest nazwiskiem jednego z najbardziej cenionych rajdowych kierowców świata – Colina McRae. Jednym z podstawowych usprawnień gry Colin McRae Rally 3 jest zupełnie nowy tryb kariery, w którym mamy okazję prześledzić cały sezon rajdowy za kierownicą dosiadanego przez wspomnianego mistrza Forda Focusa WRC. W miarę rozwoju rozgrywki można zdobywać lepsze części, dzięki którym maszyna sprawniej pokona kolejne odcinki specjalne. Zadbano również o ukazanie pracy reszty teamu, w tym zajmujących się naprawą poszczególnych komponentów rajdowego auta mechaników.
Oprócz kariery można przystąpić do pojedynczego rajdu, pościgać się z czasem bądź też stanąć do pojedynku z żywym graczem. Model jazdy, podobnie jak w przypadku poprzednich odsłon serii, stanowi pewien kompromis pomiędzy realizmem a dobrą zabawą. Opanowanie maszyny wymaga kilku godzin intensywnych treningów, gra nie jest jednak aż tak wymagająca jak chociażby Richard Burns Rally.
Wspomniany Ford Focus WRC jest jedynym pojazdem, z którego można skorzystać w oficjalnych mistrzostwach. Pozostałe tryby gry nie posiadają już tego ograniczenia. W CMR 3 można odblokować kilkanaście rajdowych maszyn, w tym Mitsubishi Lancera WRC, Citroen Xsarę Kit Car czy Subaru Imprezę WRC. W grze pojawiają się również klasyki rajdowych szos – Lancia 037, Ford RS200 czy Citroen 2CV Sahara. Wyścigi rozgrywają się w ośmiu różnych państwach. Wirtualni rajdowcy mają w sumie do przejechania ponad 50 odcinków specjalnych. Otoczenie jest bardzo zróżnicowane. W zależności od typu wybranego rajdu zawody mogą rozgrywać się na śniegu, błocie czy asfalcie. Cała zabawa polega na bezbłędnym pokonywaniu wyznaczonych odcinków specjalnych. Kolejne wypadki nie tylko pogarszają ostateczny czas, ale i mają negatywny wpływ na kondycję pojazdu. Opanowanie nie w pełni sprawnej maszyny wymaga dodatkowych umiejętności od grającego. Oprawa audiowizualna gry stoi na wysokim poziomie. Zadbano również o profesjonalny komentarz w wykonaniu pilota tytułowego Colina McRae – Nicky’ego Grista.
8. WRC 4 - sprawna
Kiedy w 2001 roku na rynku pojawiła się pierwsza część cyklu „World Rally Chamionship” nikt nie sądził, że zagrozi pozycji nadciągających hitów: „Colina McRae Rally 3” i „Gran Turismo 3: A-Spec”. Tymczasem okazało się, że tytuł sprzedał się doskonale (w samej Europie sprzedaje ponad 1 mln egzemplarzy), a programiści z Evolution Studios odwalili kawał dobrej roboty tworząc wprawdzie realistyczny, lecz jednocześnie ultra grywalny symulator samochodowy. Sukces „WRC” spowodował wypuszczenie kolejnych, równie udanych kontynuacji, a rok 2004 firma pożegnała czwartą częścią serii.
„WRC 4” oferuje amatorom szybkiej jazdy ponad 100 tras, umiejscowionych w 16 krajach na pięciu kontynentach. Oprócz znanych już z poprzednich edycji miejsc, doszły całkiem nowe lokalizacje np. Meksyk, Sardynia, Japonia. Dzięki licencji organizacji FIA WorldRally Championship, w grze zawarte są wszystkie samochody i ich załogi, startujące w sezonie 2004. Do wyboru są różne klasy aut: WRC, Junior WRC (z napędem na przód), seryjne i ekstremalne. Debiutują całkiem nowe, świeżutkie wózki: Peugot 307 WRC i Mitsubishi Lancer WRC.
Tak jak większość gier wyścigowych, tak i produkt Evolution Studios posiada standardowe tryby zabawy: Time Trial, Quick Race i Championship. Nie brakuje również nowych, emocjonujących wyzwań, jak np. Super Special, gdzie dwóch kierowców ściga się ze sobą na torze równoległym. Tradycyjnie, najważniejszy jednak jest tryb kariery. Zaczynając od przysłowiowego zera, gracz startując w zawodach zdobywa szlify kierowcy rajdowego, uczy się dobierać parametry auta w zależności od warunków drogowych, zdobywa kolejne punkty w klasyfikacji i awansuje na kolejne poziomy doświadczenia (maksymalnie 11), by w końcu dojść na sam szczyt. Po drodze może skorzystać z różnych „ułatwiaczy”, jak np. tras testowych (wzorowanych na prawdziwych „SubaruCentres”), pozwalających poznać możliwości wozów w zależności od ich konfiguracji. Do wyboru są trzy testowe odcinki: w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Finlandii.
Oprawa graficzna „WRC 4” prezentuje się doskonale, co jest zresztą znamienne dla całej serii. Świetny fizyczny model jazdy, niezwykle płynna animacja i duża dynamika jazdy sprawiają, że sterowanie autem sprawia prawdziwą przyjemność. Do wyboru jest kilka ustawień widoków na trasę, począwszy od ujęcia z wnętrza auta (nic nie widać) po ujęcie z kamery zawieszonej wysoko nad samochodem (niezbyt to realistyczne, ale widać wszystko). Uwagę przykuwają wierne oryginałom modele aut i fotorealistyczne tekstury tła. Cieszą oko efekty: jazda z włączonymi światłami we mgle, krople deszczu rozpryskujące się na szybie, kurz pokrywający auto w miarę pokonywania kolejnych kilometrów itd. Gra posiada tryb wieloosobowy: w offline rządzi tradycyjnie split screen, natomiast w sieci – walka w 16 osób naraz. Czasy najlepszych 100 kierowców można na bieżąco śledzić w internecie.
GRATIS
NEED FOR SPEED MOST WANTED - nie mam jak sprawdzić czy działa
Need for Speed: Most Wanted stanowi kolejną część serii, rozwijanej od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Po nocnych eskapadach z obu odsłon Need for Speed: Underground przyszedł czas na poruszanie się sportowym samochodem w warunkach zgoła odmiennych. Nadal jednak zabawa toczy się w jednej metropolii ocałkiem sporej powierzchni i dużym zróżnicowaniu w materii zabudowy (dzielnice mieszkaniowe, strefy przemysłowe etc.).
Rozgrywka stawia przed nami zadanie zyskania miana najlepszego ulicznego kierowcy w ramach tzw. Czarnej Listy, mającego na przysłowiowym pieńku z potencjalnymi rywalami, jak również ze stróżami prawa w radiowozach. Zatem nie tylko bierzemy udział w licznych nielegalnych wyścigach w normalnym dziennym ruchu miejskim, ale także nierzadko uciekamy przez zawziętymi policjantami. Warto zauważyć, że w momencie wystąpienia sytuacji o wysokim stopniu niebezpieczeństwa (np. nagłe wyjechanie ciężarówki z drogi podporządkowanej) włącza się chwilowe spowolnienie akcji a la słynny efekt bullet-time z filmowej trylogii The Matrix, dzięki czemu można stosunkowo spokojnie i precyzyjnie wykonać odpowiednie manewry.
Standardowo developerzy zatroszczyli się o uzyskanie należytych licencji, aby w wirtualnej rzeczywistości znalazło się wiele autentycznych samochodów – m.in. BMW M3 i Mazda RX-8. Każdy wóz podatny jest na tuning zewnętrzny i wewnętrzny, a zatem wedle uznania montujemy spoilery, zmieniamy powłokę lakierniczą, ulepszamy układ napędowy, zakładamy profesjonalne komplety ogumienia etc. Dodatkowo czterokołowce ulegają realistycznym uszkodzeniom, więc czołowe spotkanie z betonową ścianą przy nadmiernej prędkości zwyczajnie kończy rozgrywkę.
Twórcy Need for Speed: Most Wanted dołożyli wszelkich starań, aby ich dzieło reprezentowało mistrzowski poziom wizualny. Trójwymiarowe modele pojazdów i wszystkie elementy otoczenia wykonano z wyjątkową dbałością o drobne szczegóły, celem zadowolenia nawet największych graficznych purystów. Ponadto zaimplementowano dynamiczną ścieżkę dźwiękową, jak również prawdziwą gratkę dla entuzjastów zabawy wieloosobowej w postaci trybu online.
NEED FOR SPEED CARBON - nie mam jak sprawdzić czy działa
Need for Speed: Carbon jest kolejną częścią jednej z najsłynniejszych zręcznościowych ścigałek. Opisywany produkt pod wieloma względami przypomina swoich poprzedników. Odniesienia do Need for Speed: Most Wanted widoczne są przede wszystkim za sprawą aktywnego uczestnictwa stróżów prawa, których za wszelką cenę należy unikać. Z dwóch gier z serii Need for Speed: Underground zaczerpnięto z kolei rozbudowane opcje tuningowania poszczególnych maszyn. Need for Speed: Carbon ma też oczywiście do zaoferowania wiele zupełnie nowych elementów, jak chociażby rozgrywanie wyścigów w kanionach, czy też możliwość poprowadzenia własnego teamu. Gra powstała z myślą o wszystkich znaczących platformach sprzętowych.
Kluczowy punkt programu stanowi oczywiście rozbudowany tryb kariery. Co ciekawe, wcielamy się w tęsamą postać, której poczynaniamy sterowaliśmy w grzeNeed for Speed: Most Wanted. Główny bohater powraca do rodzinnego miasta Palmont. Po dotarciu na miejsce okazuje się, iż pełną kontrolę nad organizacją nielegalnych ulicznych wyścigów przejęły wrogie gangi. Zadaniem gracza będzie oczywiście wygrywanie zawodów i zarazem odbijanie kolejnych sektorów miasta. Podobnie jak w Need for Speed: Wanted, postępy obrazowane są za pośrednictwem scenek przerywnikowych z udziałem prawdziwych aktorów.
Przygotowana przez producentów okolica jest jeszcze większa niż poprzednio. Gracz może się oczywiście dowolnie przemieszczać po mieście. Przejęcie kontroli nad danym sektorem najczęściej jest możliwe tylko wtedy, gdy pokona się wrogą drużynę. Aby móc to zrobić, gracz musi utworzyć, a następnie prowadzić swój własny team. Ekipa może składać się zarówno z kierowców, jak i inżynierów czy mechaników. Zatrudniane przez gracza osoby cechują się ściśle określonymi umiejętnościami. Z większości akcji korzysta się już w trakcie właściwego wyścigu. Gracz może na przykład poprosić kolegów z drużyny o blokowanie wybranego przeciwnika. Pokonanie wszystkich wrogów okupujących dany sektor miasta odblokowuje możliwość przystąpienia do głównego wyścigu, w którym pojawia się jeden z czołowych zawodników. Wyścigi te rozgrywane są w kanionach. Same zawody zorganizowano w dość nietypowy sposób. Pierwszy wyścig wymaga podążania za autem przeciwnika. W zależności od odległości pomiędzy dwoma wozami gromadzone są punkty. Drugi wyścig zakłada z kolei konieczność utrzymywania solidnego prowadzenia nad rywalem. Będzie on bowiem próbował odbierać przydzielone na starcie punkty.
Autorzy omawianej gry przygotowali około 60 różnych pojazdów. Maszyny podzielone zostały na trzy różne klasy – exotic, muscle i tuner. Różnice pomiędzy poszczególnymi klasami są dość znaczące. Przykładowo, auta z grupy muscle powinny brać udział w wyścigach organizowanych na prostych odcinkach drogi. Wozy z klasy tuner mogą się z kolei przydać na krętych i przy tym bardzo wymagających trasach. Gracz może oczywiście poddawać zakupione wcześniej wehikuły dodatkowym modyfikacjom (wizualnym i mechanicznym). Na uwagę zasługuje przygotowany przez producentów moduł Autosculpt, dzięki któremu można osobiście wymodelować niektóre elementy nadwozia pojazdu. NFS: Carbon oferuje bardzo szeroki wachlarz typów wyścigów, między innymi drifting, którego zabrakło w Most Wanted.
Różnice pomiędzy poszczególnymi wersjami NFS: Carbon dotyczą w głównej mierze jakości grafiki. Ponadto edycje przeznaczone na konsole Wii oraz PlayStation 3 oferują pełne wykorzystanie z żyroskopowych funkcji kontrolerów. Na warstwę dźwiękową składają się w głównej mierze odgłosy silników poszczególnych maszyn. W trakcie rozgrywania scenek przerywnikowych pojawiają się znani aktorzy, jak chociażby Emmanuelle Vaugier, czy Shaw Madson.
