Człowiek starzeje się powoli, w częściach. Kiedy zaczyna starzeć się dusza, zatrzaskują się ostatnie drzwi.

Samotny, rozczarowany życiem malarz błąka się po mieście wśród cieni przeszłości. Bardziej rzemieślnik niż artysta, a do tego samozwańczy poeta – czuje duchowe pokrewieństwo z mistrzami literatury, którzy zginęli z własnej ręki. Przez lata łudził się, że sztuka przyniesie mu wybawienie, uchroni od losu, jaki stał się udziałem rodziców. Opętany nieodwzajemnioną miłością maluje ostatni portret umierającej prostytutki. Z każdym pociągnięciem pędzla odkrywa nieznane do tej pory emocje.

W tej opowieści o niespełnionych uczuciach, przemijaniu, sztuce i śmierci obok fikcyjnych bohaterów występują autentyczne postacie: Sándor Márai, Goethe, Kleist, Kafka, Novalis. „Niekompletność” to pochwała trwania w wierności literackim i życiowym ideałom.

„Niekompletność” to bardzo dobra minipowieść, nawiązująca do najlepszych tradycji prozy środkowoeuropejskiej. To epitafium dla modernizmu europejskiego, głos z innego świata, pełen szacunku dla sztuki opowiadania i pięknego języka.

.