44 sonety brynowskie są wspaniałym zwieńczeniem twórczości śląskiego poety. Dojrzałe, przemyślane, wycyzelowane w każdym najdrobniejszym szczególe są tyleż osobiste co uniwersalne. Wynika to ze strategii pisarskiej poety, z jego dbałości o słowo, o rytm i rym, z wrażliwości na dźwiękową stronę wiersza. Jego znakomity warsztat pisarski kształtował się od wczesnej młodości, szczególnie w trakcie studiów polonistycznych u Kazimierza Wyki. (ze wstępu) Tomik jest ilustowany obrazami Jerzego Dudy-Gracza "Rzadko się zdarza tonacja tak dramatyczna i jednocześnie pełna ludzkiego ciepła w poezji współczesnej". JAN PIESZCZACHOWICZ "Poetyckie rzemiosło Tadeusza Kijonki jest (?) najwyższej próby. Pomysł, wykonanie, brzmienie, konsekwencja - wszystko świetne". MARIAN GRZEŚCZAK "Bardzo konsekwentna, organiczna, samorodna wizja poetycka, bardzo sugestywny rodzaj poetyckiej realizacji". KRZYSZTOF MĘTRAK "(?) Poezja Tadeusza Kijonki jest rozpoznawalna od razu i ustawia się na jednym z najwyższych miejsc współczesnej poezji polskiej". MARIAN KISIEL