| 3X LITERATURA TURECKA - ARIF ALI "DANISZMENDNAME. KSIĘGA CZYNÓW MELIKA DANISZMENDA", VACLAV VRATISLAV Z MITROVIC "PRZYGODY VACLAVA VRATISLAVA Z MITROVIC, JAKICH ON W GŁÓWNYM MIEŚCIE TURECKIM KONSTANTYNOPOLU ZAZNAŁ, JAKO POJMANY DOŚWIADCZYŁ, A PO SZCZĘŚLIWYM DO KRAJU RODZINNEGO POWROCIE WŁASNORĘCZNIE W ROKU PAŃSKIM 1599 SPISAŁ", PETYR KONSTANTINOW - "PRAWDA HADŻIEGO ADEMA"
ARIF ALI "DANISZMENDNAME. KSIĘGA CZYNÓW MELIKA DANISZMENDA"
PIW 1980 TWARDA OPRAWA
STRON 340
STAN OGÓLNY B. DOBRY- ( USZKODZENIA OBWOLUTY, PRZEBARWIENIA PAPIERU)
VACLAV VRATISLAV Z MITROVIC "PRZYGODY VACLAVA VRATISLAVA Z MITROVIC, JAKICH ON W GŁÓWNYM MIEŚCIE TURECKIM KONSTANTYNOPOLU ZAZNAŁ, JAKO POJMANY DOŚWIADCZYŁ, A PO SZCZĘŚLIWYM DO KRAJU RODZINNEGO POWROCIE WŁASNORĘCZNIE W ROKU PAŃSKIM 1599 SPISAŁ"
PIW 1983
STRON 180 ILUSTRACJE
STAN OGÓLNY B. DOBRY- ( USZKODZENIA OBWOLUTY, PRZYGIĘCIA ROGÓW)
"Przygody Václava Vratislava z Mitrovic" to jeden z najznakomitszych i najpopularniejszych utworów czeskiej literatury podróżniczej okresu renesansu.
Mitrovic (1[zasłonięte]576-16), potomek rycerskiego rodu, w wieku lat piętnastu został paziem Fryderyka Krekvica, radcy dworu cesarza Rudolfa II. Gdy w roku 1591 Krekvic wyruszył do Konstantynopola jako poseł do Wysokiej Porty, w jego świcie znajdował się młody Vratislav.
Posłowie przebywali w Turcji cztery lata, z czego dwa spędzili w więzieniu. Swoje spostrzeżenia i dramatyczne przeżycia z całej wyprawy tureckiej opisał Václav Vratislav w "Przygodach" powstałych z zapisków codziennych, uzupełnionych anegdotami i wstawkami o życiu Turcji i obyczajach panujących w państwie osmańskim.
[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983]
PETYR KONSTANTINOW - "PRAWDA HADŻIEGO ADEMA"
PAX 1974 TWARDA OPRAWA
STRON 92 ILUSTRACJE
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (USZKODZENIA OBWOLUTY)
Pełna poetyckiego uroku opowieść o tureckim hadżim, który kierował się w życiu niewzruszoną zasadą, że najwyższym dobrem na świecie jest człowiek. Prawdę tę pojmował bardzo głęboko, głosił ją wszędzie, świadczył o niej całym swym postępowaniem, dla niej stracił majątek i ukochaną ziemię. Nie wyrzekł się swojej prawdy, mimo strasznych tortur, jakim go poddano.
Chciał, by wszyscy pojęli, że ten tylko do końca może pozostać człowiekiem na to miano zasługującym, kto słuchać będzie głosu serca, kto będzie wierny swoim przekonaniom i nigdy nie przestanie być panem samego siebie.
Hadżi Adem nie jest chrześcijaninem, ale ideał miłości bliźniego jest mu bliski i decyduje o jego postawie etycznej. Hadżi Adem jest pewny, że właściwy stosunek do ludzi i świata nie może opierać się na nienawiści. Czy uda mu się o tym przekonać innych?
[Instytut Wydawniczy Pax, 1974]
|
