Czy zdawałaś sobie sprawę, że dzieci też mogą cierpieć na depresję? Niestety problem ten osiąga rozmiary epidemii i dotyka coraz młodszych. Na początku XX wieku na depresję chorowała garstka dorosłych, dzieci nie dotyczyła. Żyło się wtedy dużo trudniej, świat nękały chociażby wojny i bieda. Dziś żyjemy w dobrostanie, pokoju, większej świadomości otaczającego nas świata, naukowcy każdego dnia donoszą o nowych odkryciach, mamy większe możliwości, sesje psychoterapeutyczne stają się modne... A jednak coraz gorzej radzimy sobie z życiowymi problemami, stajemy się pesymistami. Jesteśmy nastawieni na osiąganie celów oraz dążenie do przyjemności. Jeśli nie uda nam się tego uzyskać, poważnie to przeżywamy. I taki też model życia przekazujemy naszym dzieciom. W amerykańskich szkołach od kilkudziesięciu lat stawia się na podniesienie poczucia własnej wartości uczniów. Bez efektu- zachorowalność na depresję u dzieci i młodzieży wciąż rośnie. Dlatego zainteresował się tym dr Seligman. Naukowiec ten- ojciec psychologii pozytywnej- poświęcił kilkadziesiąt lat analizując problem zaburzeń depresyjnych, także u dzieci. Doszedł on do wniosku, iż czynnikami ryzyka tej choroby u najmłodszych są trudne przeżycia takie jak śmierć kogoś bliskiego, rozwód rodziców, odrzucenie przez rówieśników, jak i bycie pesymistą, a szczególnie szukanie winy w sobie za wszelkie niepowodzenia, postrzeganie winy jako coś długotrwałego i niezmiennego. Negatywne emocje oraz odnoszenie porażek są jednak niezbędne w nauce wytrwałości, której efektem jest sukces i lepsze samopoczucie. Co ciekawe jeszcze, dzieci zagrożone depresją często są sprawcami przemocy lub wręcz odwrotnie- jej ofiarami. Seligman wraz ze współpracownikami opracował oraz wdrożył program profilaktyczny, polegający na nauce uczniów umiejętności społecznych oraz poznawczych, czyli tych umiejętności niezbędnych do radzenia sobie w życiu. Niniejsza książka to monografia na istotny temat, adresowana do rodziców, nauczycieli i terapeutów. Autor opisał w niej przebieg swoich badań, wnioski z nich płynące, ale przede wszystkim przekazał istotne zalecenia do pracy z dziećmi zagrożonymi depresją. By jej zapobiec wystarczy wyuczony optymizm. Ponieważ dzieci odwzorowują zachowania swoich rodziców, nauczycieli i znaczących osób dorosłych, by nauczyć je optymizmu, powinniśmy zacząć od siebie. W publikacji znajdziemy dokładny przegląd technik uczących optymizmu oraz dokładne wskazówki- ba, nawet gotowe teksty do rozmowy!- jak nauczyć dziecko tej ważnej cechy. Zawarto tu także liczne tabele, kwestionariusze do wypełnienia, rysunki, historyjki do wykorzystania w pracy z najmłodszymi, przykłady, mapy mentalne oraz ćwiczenia. Przystępny język autora sprawia, że nie trzeba być specjalistą, by zrozumieć tę książkę. Pamiętać jednak należy, iż diagnozy zaburzenia dokonać może tylko psychiatra, choć rodzic czy nauczyciel za pomocą zamieszczonych w książce ankiet i ich interpretacji może wstępnie ocenić predyspozycje dziecka do depresji. Książka głównie dotyczy dzieci w wieku 8- 15 lat, lecz pewna jej część pokazuje także, jak nauczyć optymizmu niemowlęta, kilkulatków oraz przedszkolaków. Dlatego z publikacją powinni zapoznać się wszyscy pracujący z dziećmi oraz zainteresowani rodzice.

odkrywczamama.blogspot.com (2[zasłonięte]011-07)

Nie jest przypadkiem, że niska samoocena dziecka wiąże się z brakiem sukcesów w szkole. Ta zależność wydaje nam się oczywista. Można jedynie postawić pytanie, co jest przyczyną, a co skutkiem. Czy niska samoocena jest przyczyną porażek w szkole, czy porażki w szkole są przyczyną niskiej samooceny. Tak czy inaczej, rodzice dziecka mającego zaniżone poczucie własnej wartości stają wobec konieczności wsparcia go i udzielenia mu pomocy. Źródłem niewiary w siebie i pesymizmu może być u dziecka… depresja. Trudno może w to uwierzyć wielu rodzicom, którym wydaje się, że na depresję cierpią tylko osoby dorosłe, gdyż to one zmagają się z problemami dnia codziennego, ale to fakt, potwierdzony przez naukowców. Co gorsza okazuje się, że winnymi stanów depresyjnych u dzieci są często sami rodzice, którzy nastawieni na wielkie sukcesy odnoszone przez swoją pociechę - na miarę swoich oczekiwań, nie potrafią się cieszyć drobnymi i niepozornymi - z ich punktu widzenia - osiągnięciami na miarę jej możliwości. Książka opisuje niebezpieczne oznaki depresji u dziecka, ukazuje zgubne skutki pesymizmu życiowego i pokazuje, jak, powoli i systematycznie, zaszczepiać w dziecku pozytywne myślenie, które jest warunkiem poczucia własnej wartości - autor proponuje model ABC (A- niepowodzenie, B-przekonania, C-konsekwencje). Niezwykle pomocne w określeniu stylu atrybucyjnego dziecka (pomiar optymizmu) oraz poziomu depresji u dziecka są zamieszczone kwestionariusze wraz ze szczegółową interpretacją uzyskanych wyników. Jeśli chcecie Państwo dowiedzieć się znacznie więcej, niż wiecie, o swoim dziecku, o tym, jak wzmacniać u niego poczucie własnej wartości, jak sprawić, by było optymistą, jak doskonalić jego umiejętności społeczne - to z całą pewnością jest to odpowiednia lektura! Wiedza, jaką zdobędziecie dzięki niej pozwoli Waszemu dziecku na osiąganie lepszych wyników w nauce (lepsze funkcjonowanie w przedszkolu), wzmocnienie jego pewności siebie i wzrost samodzielności.

Niezbędnik Rodzica (2[zasłonięte]011-06)

Podtytuł poradnika "W małym ciele duży zuch. Skuteczny program zapobiegania depresji u dzieci" wyjaśnia wiele. Grono autorów pochyla się nad problemem, o którym coraz głośniej w kręgach wychowawczych. Przelotne dziecięce smutki i smuteczki zaczynają przeradzać się coraz częściej w chorobliwą depresję. Autorzy poradnika uważają jednak że depresji u dzieci nie powinno się... leczyć. Ona po prostu nie powinna się nigdy pojawić! Jak to zrobić Zacznijmy od wydanej przez Sensus, przywracającą dziecięcy uśmiech, książkę.

POLSKA - DZIENNIK ŁÓDZKI (2[zasłonięte]010-12)

Książka jest bardzo cennym poradnikiem pomyślanym zarówno o rodzicach, jak i nauczycielach i terapeutach. Zawiera wiele ważnych wskazówek dotyczących zapobiegania występowaniu depresji u dzieci do 18 roku życia. Autor ma zarówno dużą wiedzę psychologiczną - jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Pensylwanii - jak i praktyczną - jako ojciec 5 dzieci. Zawarł tu zarówno wyniki badań naukowych jak i doświadczenia z własnego podwórka. Dzięki temu jego przekaz jest bardzo autentyczny i zaspokajający potrzeby intelektualne zarówno fachowców od depresji dziecięcej oraz tych, którzy rodzicielstwa uczą się w praktyce. Dużym walorem książki są zamieszczone w niej testy wraz z interpretacją wyników. Rodzic może sprawdzić np., czy jego dziecko ma objawy depresji i jak bardzo jest ona zaawansowana oraz przećwiczyć sztukę szybkiego kwestionowania. Autor szeroko zajmuje się zagadnieniem pesymizmu i jego wpływem na depresję. Pokazuje znaczenie środowiska rodzinnego i sposobów komunikowania się rodziców z dzieckiem na jego skłonności do depresji, ze szczególnym uwzględnieniem genów, które otrzymuje każdy z nas w momencie narodzin. Przedstawia również słabe strony bardzo popularnego ruchu wzmacniania własnej wartości, który cechuje nowoczesne społeczeństwa. Przytacza też opinie ojca współczesnej psychologii Wiliama Jamesa, który już ponad sto lat temu doszedł do wniosku, że im większe sukcesy odnosimy i im niższe mamy oczekiwania, tym większe jest nasze poczucie własnej wartości. Co wobec tego winniśmy czynić, by bardziej uwierzyć w siebie? Albo musimy zacząć odnosić większe sukcesy, albo zmniejszać oczekiwania wobec siebie. iele uwagi autor poświęcił kwestii wpływu optymizmu na odnoszenie sukcesów w życiu. Analizuje też trudności współczesnych ludzi w odnalezieniu sensu życia, co ma silny związek z powszechnym występowaniem depresji. Ciekawy jest pojawiający się w książce podział na występujące u jednych ludzi podejście pesymistyczne i obecne u innych podejście optymistyczne do problemu. Jedno ma charakter trwały, drugie zaś tymczasowy. I pokazane jest, jakie ma ono znaczenie na akceptowanie niepowodzeń życiowych przez dzieci. Dzisiejsi nadopiekuńczy rodzice mogą znaleźć w poradniku także test na zbadanie umiejętności społecznych dziecka i poziomu jego zdolności do rozwiązywania problemów. Pozwoli on na ułatwienie rodzicom wyprowadzenia swoich dzieci z depresji. Okazuje się, że często jako rodzice popełniamy kardynalne błędy w kwestiach wychowywania dzieci i ściągamy sobie na głowę naprawdę poważne problemy. Autor uświadamia nam, że wyręczanie dziecka w jego obowiązkach i bronienie przed niepowodzeniami jest działaniem na szkodę i nam i naszym dzieciom. I potem nie należy się już dziwić, skąd tyle depresji u dzieci…

parenting.pl (2[zasłonięte]010-12)