Wydawnictwo:
Uniwersytetu Gdańskiego, Nadbałtyckie Centrum Kultury 2004
ilość stron numerowanych:
600
Oprawa:
miękka, lakierowana, format 17 x 23, 5 cm
inne informacje:
ikonografia Mieczysław Abramowicz, XXIV tablice barwne na papierze kredowym
Stan:
bardzo dobry minus, nieznacznie zagięte rogi okładki, przykurzone krawędzie stron
Opis/Spis treści:
"Budynek teatru na Targu Węglowym to jeden z ciekawszych architektonicznie europejskich teatrów wzniesionych na przełomie XVIII i XIX wieku. Dzięki konferencji znacznie poszerzył się krąg dotychczas znanych wiadomości o gdańskim teatrze, jego budynku, repertuarze, piszących dla niego dramaturgach, pracujących w nim ludziach. Dokumentacja dziejów 200-letniego teatru w świetle osiągnięć uczestników konferencji jest nowa, rzetelna i obfita. Prof. dr Barbara Król-Kaczorowska (Instytut Sztuki PAN)
W sierpniu 2001 r. minęła 200. rocznica powstania pierwszego teatru przy Targu Węglowym w Gdańsku. Ten budzący szacunek jubileusz postanowiono uczcić monografią. 600-stronicowy tom pod redakcją prof. Jana Ciechowicza właśnie został ukończony i w piątek, w przeddzień Międzynarodowego Dnia Teatru odbyła się jego uroczysta promocja.
Z opisanego 200- a właściwie już 203-lecia wybrano cztery inauguracje: premierę z 3 sierpnia 1801 r., która zapoczątkowała historię teatru w tym miejscu, premierę z 25 grudnia 1935 r. - pierwszą po przebudowie teatru, z 7 stycznia 1967 r. pierwszą w odbudowanym po wojnie teatrze (wcześniej Teatr "Wybrzeże" dzielił siedzibę z Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką) i wreszcie premierę "Hanemanna" z 27 stycznia 2002 r. - pierwszą po przebudowie widowni. Każdą z inauguracji zaprezentowano w dwojaki sposób: odczytano fragmenty dokumentów: relacji prasowych, wypowiedzi osób z teatrem związanych, recenzji, a później odegrano krótkie fragmenty sztuk wtedy granych.
Salwy śmiechu budziły początkowe dwie sceny "Domu rodzinnego" Augusta Wilhelma Ifflanda. Sama sztuka robi wrażenie trącącej już myszką, słusznie zapomnianej ramoty. Postanowiono więc urozmaicić ją uwagami o grze aktorskiej spisanymi przez Goethego. Uwagi odczytywał narrator, a aktorzy stosowali się do nich. Przeszarżowana XIX-wieczna maniera grania uzupełniona wywodami uzasadniającymi, że tak właśnie grać należy, nie mogła nie bawić. Następne scenki - z "Fausta", "Zmierzchu demonów" Brandstaettera i "Hanemanna" były już odgrywane w sposób bardziej poważny.
- Ta książka jest próbą opisania codzienności gdańskiego teatru - powiedział po przedstawieniu redaktor tomu Jan Ciechowicz - jest to owoc pracy 26 autorów: Polaków i Niemców. Nie jest to książka odświętna, mówiąca o wielkich momentach historii. Niczego tu nie pomijamy, nawet najbardziej wstydliwych kart historii. Szczególne miejsce w tym dziele zapewnił sobie Mieczysław Abramowicz, który skompletował ikonografię. Leniwi czytelnicy zamiast czytać opasły tom, mogą tylko ograniczyć się do ilustracji i podpisów pod nimi. To wystarczy do poznania historii gdańskiego teatru. (...)
