PODRĘCZNIK ŁOWIECTWA

Autor: Stanisław Kamocki (Dyrektor pierwszego Polskiego Instytutu Łowiectwa)

Rok wydania: 1927

Ilość stron: 240

Stan książki: dobry (podniszczona okładka, przybrudzona pierwsza czysta strona – przed stroną tytułową, środek –bardzo dobry)

Książka zawiera 84 czarno-białe ilustracje – niektóre z nich widoczne poniżej.

PRZEDMOWA:

„Pod łowiectwem w czasach dawnych rozumiano sztukę zdobywania zwierzyny. Jeżeli określenie takie było właściwem w czasach, kiedy w Polsce roiło się od wszelakiej zwierzyny, to obecnie jest ono niewystarczającem, gdyż łowiectwo, jako odrębna gałąź gospodarstwa, obejmować musi też i racjonalną hodowlę zwierzyny.

Łowiectwo nie różni się niczem od innych gałęzi pokrewnych, związanych z gospodarstwem rolnem, niezrozumiałą zatem jest rzeczą, dlaczego pozostaje ono u nas w zaniedbaniu, tembardziej, że Polska, jako kraj wybitnie rolniczy, osiągaćby mogła z tego źródła znaczne korzyści.

Że tak jest w istocie, dowodem niech służy, że na zachodzie, gdzie daleko wcześniej zrozumiano doniosłość rozwoju łowiectwa, obrót rolniczy handlu zwierzyną i bronią sięga setek milionów złotych, jak np. W Niemczech.

Jest to zatem dziedzina, która leży u nas odłogiem i która stanowić może dla nas ogromne bogactwo, nie mówiąc już o tem, że mogłaby być źródłem zarobku dziesiątków tysięcy ludzi, którzy łowiectwu zawodowo chcieliby się poświęcić.

W Polsce jest dotychczas właściwie jedna tylko, dawniej założona i racjonalnie prowadzona hodowla zwierzyny w majątku Krośniewice, która czerpie z tego źródła znaczne dochody, służąc jednocześnie za jaskrawy przykład, że dochody z łowiectwa mogą być bardzo poważne.

W ostatnich czasach powstało w kraju jeszcze parę nowych hodowli, których produkcja jednak w sumie stanowi znikomo małą cząstkę tego zapotrzebowania, jakie jest w kraju i zagranicą na zwierzynę, sprzedawaną jako żywą w celach rozmnażania.

Zapotrzebowanie na zwierzynę wzrasta niepomiernie szybko z roku na rok i jest to objaw zupełnie zrozumiały. Myśliwstwo, jako sport, ulega, jak wszędzie, tak i u nas, demokratyzacji, stąd mnożąca się z roku na rok liczba myśliwych.

W większości wypadków myśliwi, nie posiadając swych własnych terenów łowieckich, a jedynie dzierżawione, z natury rzeczy nie mogą zajmować się właściwą hodowlą zwierzyny i w najlepszym razie ograniczają się do otaczania zwierzyny tylko pewną opieką, co przy nikłych na ogół naszych zwierzostanach, nie daje rezultatów.

Następstwem tego stanu rzeczy jest dążenie w ostatnich czasach do jaknajszybszego pomnażania zwierzyny drogą sprowadzania żywych egzemplarzy zarodowych, przy jednoczesnem zapewnieniu zwierzynie opieki przez należycie wykwalifikowanych w swym zawodzie ludzi, których u nas prawie że niema, i których dopiero musimy wyszkolić.

Opieka fachowa tych ludzi jest niezbędna, bo żaden łowczy kółka myśliwskiego nie jest w możności poświęcać sprawom łowieckim tyle czasu, ile one wymagają, nie mówiąc już o właścicielu terenów łowieckich – hodowcy, dla którego strzelec-hodowca zwierzyny, odpowiednio wyszkolony w swym zawodzie, jest wprost nieodzownym i stanowi jeden z pierwszych zasadniczych warunków, decydujących o powodzeniu hodowli.

Aby służba łowiecka mogła odpowiadać włożonym na nią zadaniom, szkolenie nie może być krótkotrwałe, gdyż łowiectwo poważnie traktowane jest nauką, jak każda inna i nawet najzdolniejszy człowiek nie jest w stanie w ciągu krótkiego czasu przyswoić sobie jej, gdyż równolegle do teorji, nieodzowną jest wielostronna praktyka w rozmaitych dziełach łowiectwa, z czem dokładnie poznać się można tylko wówczas, gdy praktyka obejmuje wszystkie sezony i rozmaite warunki terenowe z właściwym dla każdego terenu zwierzostanem.

Gdy się doda do tego, że dla całokształtu poznania łowiectwa wskazaniem byłoby też posiąść dokładne wiadomości z zakresu hodowli zwierząt futerkowych, tak szybko rozpowszechniającej w ostatnich czasach zagranicą, ze względu na jej dochodowość, jak również hodowli i tresury psów myśliwskich, wówczas będziemy mieli pojęcie, że szkolenie personelu łowieckiego jest sprawą dużo ważną, która w dużej mierze zaważyć może na szali rozwoju łowiectwa w Polsce.”

SPIS TREŚCI:

Wstęp. Doniosłość łowiectwa pod względem gospodarczym

Rozdział I

O urządzaniu terenów łowieckich

Uprawa pól i hodowla lasu z uwzględnieniem potrzeb łowiectwa

Uprawa roślin pożytecznych przy racjonalnej hodowli zwierzyny

Dzika grusza i jabłoń

Kasztany, żołędzie, jarzębina

Liście i gałązki drzew liściastych

Jemioła

Jeżyny i maliny

Wrzos

Bulwy

Buraki i marchew

Kapusta pastewna

Owies

Żyto zielone

Rzepak

Trawy i rośliny łąkowe

Rośliny szkodliwe i ich niszczenie

Remizy stałe i czasowe

Przeprowadzenie dróg i ścieżek leśnych

Urządzanie wodopojów

Lizawki

Karmienie zwierzyny

Normy karmienia zwierzyny

W rewirach polowych

W rewirach leśnych

Hodowla zwierzyny w ogrodzeniach

Jelenie

Daniele

Sarny

Dziki

Zające

Kuropatwy

Bażanty

Rozmaite sposoby ogrodzeń oraz ich zalety i wady

Rozdział II

Przegląd zwierząt łownych i pożytecznych

Łoś

Jelenie

Daniel

Sarna

Kozice

Dziki

Zające

Króliki

Bobry

Zwierzęta drapieżne

Niedźwiedź

Borsuk

Wydra

Łasica

Tchórz

Kuna kamionka

Kuna leśna

Wilki

Lis

Żbik

Ryś

Ptaki łowne pożyteczne i drapieżniki

Głuszec

Cietrzewie

Jarząbek

Bażant

Drop

Kuropatwa

Przepiórka

Dziki gołąb

Słonka

Kszyk

Dubelt

Ficlauz

Kulik

Czapla

Bąk

Siewka

Czajka

Derkacz

Kurka wodna

Kaczki dzikie

Dzika gęś

Drapieżniki

Sokoły

Sokół wędrowny

Sokół krzeczot

Sokół norweski

Sokół drzemlik

Sokół drzewczyk

Sokół pustułka

Jastrzębie

Kanie

Myszołowy

Orły

Sępy

Ptaki nocne drapieżne

Sowy

Aklimatyzacja zwierzyny łownej i odświeżanie krwi

Rozdział III

Gatunki bażantów

Gatunki bażantów

Hodowla bażantów na dziko i woljerowa

Hodowla kuropatw

Rozdział IV

Najważniejsze choroby zwierzyny i sposoby zapobiegania szerzeniu się chorób

Choroby spowodowane robakami

Motylica

Kołowacizna u sarn

Wągry u zajęcy

Choroba płucna

Syngamoza

Zaraźliwa choroba żołądka

Heterakiasis

Parchy

Choroby infekcyjne

Wąglik

Zaraza bydlęca

Zaraza pyska i racic

Enteromykoza

Pseudo-tuberkoloza zajęcy i królików

Spirochetoza, inaczej fałszywie zwana syfilisem zajęczym

Staphylomykoza zajęcy

Zaraza zajęcza

Kokcydiosa zajęcy i bażantów

Tuberkuloza bażantów

Dyfteryt

Cholera

Dżuma

Epidemiczne zapalenie dzioba u kuropatwy

Rozdział V

Sposoby tępienia drapieżników

Wilk

Lis

Borsuk

Wydra

Kuna leśna, domowa, tchórz i łasica

Tępienie ptaków drapieżnych

Łapanie zwierzyny żywej

Łapanie jeleni, danieli, sarn, dzików i zajęcy

Łapanie kuropatw

Regulowanie stosunku liczebnego zwierzostanu drogą odstrzału i łapania

Preparowanie skór i oprawianie rogów

Transport zwierzyny żywej i bitej

Broń myśliwska i obchodzenie się z bronią

Broń kulowa

Broń śrutowa

Teorja strzelania i obchodzenia się z bronią

Rozdział VI

Psy myśliwskie

Psy myśliwskie, ich rasy i hodowla

Wyżły

Psy gończe

Tropowce

Aportery

Charty

Psy do nor

Hodowla

Tresura psów myśliwskich

Najważniejsze choroby psów i leczenie

Wścieklizna

Nosacizna

Świerzb

Nażeniec

Zaraza psia – czyli tyfus

Robaki

Zapalenie gardła

Zapalenie ucha wewnętrznego

Zapalenie ucha zewnętrznego

Epilepsja

Reumatyzm

Rachityzm

Rozdział VII

Obowiązki służby łowieckiej w poszczególnych porach roku

Wiosna

Lato

Jesień

Zima

Uprawnienia i sposób zachowania się służby łowieckiej podczas pełnienia obowiązków

Tropy niektórych zwierząt łownych i drapieżnych

Dodatek – Prawo łowieckie z 3 XII 1927r.

W książce odnajdziemy również SPIS DZIEŁ I CZASOPISM, JAKIE POSŁUŻYŁY ZA MATERIAŁ PRZY OPRACOWYWANIU NINIEJSZEGO DZIEŁA.

Polecam i zapraszam do licytacji tego znakomitego dzieła wszystkich sympatyków łowiectwa oraz literatury poświęconej myślistwu!!!